1001Design
330i ///M3 Design
Uyanıyorum;
Her gece aynı kabusun ruhumu tarumar etmesiyle,
Vücudumdan terlerin boşalmasıyla.
Bin altı yüz genç, yaşlı,kadın,erkek,çocuk
Karabağ’da hunharca öldürülürken
Tarihe ‘’Hocalı katliamı’’ diye notlar düşerken
Uyanıyorum; 26 Şubat 1992
Ağır silahlarla donatılmış
366 ncı Rus mekanize alayı
Ve Ermenistan’ın kirli elleri,
Ezmemiş miydi yüreği,temiz Azerileri
1600 Türk ölmemiş
Ya da tarihte eşi benzeri görülmemiş,
İşkenceler yapılmamış mıydı?
Hamile kadınların karınları yarılıp,
Ceninleri dışarı çıkartılmamış mıydı?
Gözlerinde yaşları kurumadan,
Analar çocuklarıyla beraber toprağa gömülmemiş miydi?
Utanıyorum;
Hadi Avrupa,Amerika,Rusya,
Bunlar görmezden geldi.
Onların zaten soyu sopu belli,
Bu ülkede yüz bin Türk’te mi yoktu.
‘’ HEPİMİZ AZERİYİZ! ‘’ deyip yürümek çok mu zordu?
Tarihin içinde kayıtlıydı her şey
Fotoğraflar,tanıklar,belgeler
Hani ulusal basınım nerde manşetler
Nerdesiniz barış platformlarında baş gösteren aydın kisveler
Söyletmedi mi bunları perde arkasındaki suflörler
Utanıyorum sizden,maske takıp gezen sahte yüzler
Beyaz güvercinler uçurmadı mı yüreğinden
Gözünde yaşları kurumadan ölen analar
Gerçi onlar,Türk’tü
Haklısınız! Türk’ten insan olmaz,
Beyaz güvercinle Türk yan yana anılmaz,
Soruyorum şimdi hepiniz Ermenisiniz ya,
Kanlarınız daha mı temiz akacak damarlarınızda?
Özür dileriz,
Özür dileriz,
Özür dileriz,
Aziz şehitlerimiz…
Güneyce Yakılanlar