Mayhoş
mayhoş
Bir zamanlar bir adam bir gül dikti ve her gün onu büyük bir itinayla suladı. Gül açmadan önce onu inceledi. Yakında açmak üzere olan bir gonca ve daldaki dikenleri gördü ve "Böyle bir sürü dikenlerle kaplı bir bitkiden nasıl güzel bir çiçek açabilir?" diye düşündü... Üzülerek bundan sonra gülü sulamayı ihmal etti ve gül açmadan öldü. Birçok insan için de bu böyledir. Her insanda açmaya hazır bir gül goncası vardır. Ve harika özellikler bize daha sonra hata dikenlerinin arasından sıyrılıp ortaya çıkmak üzere doğumda verilmiştir.
Çoğumuz kendimize baktığımızda sadece hataları ve dikenleri görürüz. Kendimizden hiç iyi bir şey olmayacağını düşünerek umutsuzluğa kapılırız. Ve içimizdeki iyilikleri sonunda ölene kadar sulamayı ihmal ederiz. Ve asla kendimizdeki potansiyelin farkına varamayız.Bazıları içlerindeki gülü görmezler. Başka birinin onlara göstermesi gerekir. Bir insanın sahip olabileceği en büyük hediye dikenleri aşıp başkalarında bulunan güle ulaşabilmektir. Bu sevginin en doğru en masum ve de en harika özelliğidir: Başka bir insanı tanıyabilmek hatalarını kabullenerek ruhlarındaki soyluluğu bulabilmek...
Çünkü her ruhta açmak üzere hazır bulunan bir gonca vardır...ve de diğer insanların hatalarının üstesinden gelebileceklerinin farkına varmalarına yardımcı olmak gerekir... Eğer biz onlara gülleri gösterirsek onlar dikenlerin üstesinden gelecektirler.
Ancak o zaman içlerindeki gül açacaktır ve belki de otuz kırk veya yüz tane açacaktır. Başkalarına dikenleri yerine güllerini gösterelim. Ancak o zaman birbirimiz için hissetmemiz gereken sevgiyi hissedebiliriz. Ancak o zaman kendi bahçemizde açabiliriz
Çoğumuz kendimize baktığımızda sadece hataları ve dikenleri görürüz. Kendimizden hiç iyi bir şey olmayacağını düşünerek umutsuzluğa kapılırız. Ve içimizdeki iyilikleri sonunda ölene kadar sulamayı ihmal ederiz. Ve asla kendimizdeki potansiyelin farkına varamayız.Bazıları içlerindeki gülü görmezler. Başka birinin onlara göstermesi gerekir. Bir insanın sahip olabileceği en büyük hediye dikenleri aşıp başkalarında bulunan güle ulaşabilmektir. Bu sevginin en doğru en masum ve de en harika özelliğidir: Başka bir insanı tanıyabilmek hatalarını kabullenerek ruhlarındaki soyluluğu bulabilmek...
Çünkü her ruhta açmak üzere hazır bulunan bir gonca vardır...ve de diğer insanların hatalarının üstesinden gelebileceklerinin farkına varmalarına yardımcı olmak gerekir... Eğer biz onlara gülleri gösterirsek onlar dikenlerin üstesinden gelecektirler.
Ancak o zaman içlerindeki gül açacaktır ve belki de otuz kırk veya yüz tane açacaktır. Başkalarına dikenleri yerine güllerini gösterelim. Ancak o zaman birbirimiz için hissetmemiz gereken sevgiyi hissedebiliriz. Ancak o zaman kendi bahçemizde açabiliriz
