Hayata Dair....

[vicelilaz]

> babası oğluna bir torba çivi verir, ve ona kontrolünü, sabrınıher kaybettiğinde ceviz sandığının bir çivi çakmasını söyler.

> Birinci gün çocuk,tam 37 çivi çakar..

> Haftalar ilerledikçe çocuk kendini kontrol etmeyi öğrenir ve daha az çivi çakmaya başlar...

> Zaman geçtikçe kendini kontrol etmesinin, sandığa çivi çakmasından daha kolay olduğunun farkına varır...

> Her çivi çakılmadı günün sonunda durumu babasına bildirir...

> Bu defa baba oğluna kendini kontrol ettiği her günün sonunda sandıktan bir çivi sökmesini ister...

> Haftalar geçer hem sabır, hemde kendini kontrol etmenin idrakiyle , tüm çivileri sökmüş olur...
cocukbabasını çağırır....

baba çocuğun elinden tutar ve sandığın yanına götürüp şöle der...

" - BAK OĞLUM, ÇOK ÇALIŞTIN VE ARTIK KENDİNİ KONTROL EDEREK SANDIĞIN ÜZERİNDE DELİK AÇMAYI ÖĞRENDİN...

... ANCAK, SANDIĞIN ÜZERİNDEKİ DELİKLERE BİR BAK...HİÇBİR ZAMAN O DELİKLER KAPANMAYACAKLAR...

- HER SABIRSIZLIĞIN VE VERDİĞİN TEPKİ KARŞISINDA KİŞİNİ YUFKA YÜREĞİNDE BÖLE ONARILMAZ YARALAR AÇAR... NE KADAR ÖZÜR DİLESEN DİLE, O YARA DAİMA ORADA DURACAKTIR...

... OYSA ARKADAŞLARIMIZ BİZİM İÇİN MUTLULUKTUR, BİZİ GÜLDÜRÜRLER, BAŞARI İÇİN CESARETLENDİRİRLER.BİZE DİKKATLİ BİR KULAK SUNARLAR VE KALPLERİNİ BİZE AÇMAYA HER ZAMAN HAZIRDIRLAR"...

..................................................................................................................................... ALINTIDIR

 

[SEPTAGH]

Ders veren güzel bi yazı sağol

 

[WARTOX]

Arkadaş hiç bişeye benzemez yaw! Tabii iyi seçebilirsen! Acıyla tatlıyla hep beraber olunmalı

 

[vicelilaz]

hayata dair

Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerliyormuş...içlerinen ikisi derin bir
kuyuya düşmüş..
Diğer kurbağalar çukurun etrafında toplanıp çaresiz bakıyorlarmış.
ukur bir hayli derin olduğu için zıplayıp dışarı çıkmaları
mümkün görünmüyormuş..
Yukarıdaki kurbağalar.boşuna çabalamamlarını sölemişler arkadaşlarına..
-Çukur çok derin dışarı çıkmanız mümkün deil..
.....
Ancak çukura düşen kurbağalar onların söylediklerine aldırmayıp
çukurdan çıkmak için mücadeleye devam etmişler...
Yukarıdakiler ise haladaha boşa çırpınmamalarını ölümün onlar için kurtuluş olacağını söylüyorlarmış...
sonunda kurbağalardan biri söylenenlerden etkilenmiş ve müğcadeleyi bırakmış...
Diğeri ise çabalamaya devam etmiş..
..
Yukarıdakilerde çırpınarak daha çok acı çektiğini söylemeyi sürdürmüşler..
ne var ki çukurdaki kurbağa onlara hiç aldırmadan son bir hamle daha yaparakçukurdan çıkmış..
arkadaşlarının ümit kırıcı sözlerine kulak asmamıştı..

 

[karizma_5]

çok güzel ve anlamlı hikayeler,

insan kalbini kırmak çok basit ama onarmak çok zordur,
saygılarımla

 

[deadhunter]

güzel paylaşım teşekürler