- Katılım
- 20 Nis 2006
- Mesajlar
- 13,704
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 42
Hep yarım bırakılmışlıklar vardır ya hayatta
Yıllar sonra hatırlanıp keşkeler bırakan ardında
Geriye dönülemez zamanların hırçınlığıyla
Soğuk sularla mücadelemizde tam karşımızda
Susma zamanıymış şimdi, duyduklarını söylememe
Acıları unutma, kederleri sindirme zamanı.
Hani bazen durur ya zaman yani sen öyle hissedersin
Ne öncesi vardır ne sonrası yaşamın
Ceviz ağacının gölgesinde uyuduğun günlerle
Kekiklerin kokusunu içine çekerek gezindiğin ormanlarda
Elini tuttuğun yağmur damlasının ve
Söylediğin hasret türkülerinin zamanlarıymış o zaman.
Hüznün yüzünü eylüle benzeten şairlerle
Yağmurun ellerini küçücük gösteren bestekarlarla
Sevmeyi çukurdaki çamura benzeten yazarlarla
Lale devrini bize yaşatan ses sanatkarlarıyla
Tamamlanamamış hayatı bitirmeye gelmişiz şimdi.
Biz kenara çekilip yol verdikçe
Arkası gelmemiş meğer yol vermelerimizin
Biz yüz vermişiz onlar astarını bol bulmuş
Biz satın alırken onlar bizi terzi yapmış
Issız köşelerdeki çay bahçelerini kendimize mekan edinirken
Kalabalık gelmiş bizi yerimizden etmiş.
Altın yaprak yaptığımız her günün sayfasını
Koparmaya kıyamayan yüreğimize dokunmuşuz.
Kızılca kıyametler kopardığımız değerlerimizi
El oğlu sahiplenmiş birden
Bizim evladımız sandığımız, meğer başkalarına aitmiş
Ya da yine sıkı sıkıya bağlandığımız malımızı
Götürememişiz çıktığımız yolculuklara
Ağır gelmiş, omuzlarımızı eğmiş, terletmiş bizi.
Adına yaşamak demişiz sabrın, kederin, acının
Biz geçer diye bekledikçe sonu gelmeyen neyin ne olduğunu
Bilmediğimiz mayınlara basarken ayaklarımız yerden kesilmiş.
Beyaz bulutlarla devam eden dostluğu bulma zamanını yaşamışız.
Sonunda mutluluk oyunları sonuç verdiğinde gülmüşüz.
Herkesi yanımızda görmüşüz… hep bunu temenni ederek…
Yıllar sonra hatırlanıp keşkeler bırakan ardında
Geriye dönülemez zamanların hırçınlığıyla
Soğuk sularla mücadelemizde tam karşımızda
Susma zamanıymış şimdi, duyduklarını söylememe
Acıları unutma, kederleri sindirme zamanı.
Hani bazen durur ya zaman yani sen öyle hissedersin
Ne öncesi vardır ne sonrası yaşamın
Ceviz ağacının gölgesinde uyuduğun günlerle
Kekiklerin kokusunu içine çekerek gezindiğin ormanlarda
Elini tuttuğun yağmur damlasının ve
Söylediğin hasret türkülerinin zamanlarıymış o zaman.
Hüznün yüzünü eylüle benzeten şairlerle
Yağmurun ellerini küçücük gösteren bestekarlarla
Sevmeyi çukurdaki çamura benzeten yazarlarla
Lale devrini bize yaşatan ses sanatkarlarıyla
Tamamlanamamış hayatı bitirmeye gelmişiz şimdi.
Biz kenara çekilip yol verdikçe
Arkası gelmemiş meğer yol vermelerimizin
Biz yüz vermişiz onlar astarını bol bulmuş
Biz satın alırken onlar bizi terzi yapmış
Issız köşelerdeki çay bahçelerini kendimize mekan edinirken
Kalabalık gelmiş bizi yerimizden etmiş.
Altın yaprak yaptığımız her günün sayfasını
Koparmaya kıyamayan yüreğimize dokunmuşuz.
Kızılca kıyametler kopardığımız değerlerimizi
El oğlu sahiplenmiş birden
Bizim evladımız sandığımız, meğer başkalarına aitmiş
Ya da yine sıkı sıkıya bağlandığımız malımızı
Götürememişiz çıktığımız yolculuklara
Ağır gelmiş, omuzlarımızı eğmiş, terletmiş bizi.
Adına yaşamak demişiz sabrın, kederin, acının
Biz geçer diye bekledikçe sonu gelmeyen neyin ne olduğunu
Bilmediğimiz mayınlara basarken ayaklarımız yerden kesilmiş.
Beyaz bulutlarla devam eden dostluğu bulma zamanını yaşamışız.
Sonunda mutluluk oyunları sonuç verdiğinde gülmüşüz.
Herkesi yanımızda görmüşüz… hep bunu temenni ederek…
AlıntıdıR...
