infatuate
İstirahatte
Saat gecenin yarısı
Odamın tavanında mavi bir efkâr asılı
Kaçıncı sigarayı art arda yakışım
Ve kaçıncı kez camdan ıslanan sokaklara bakışım
Neden bu saatlerde gelir hep beni bulur
Hüzün neden ?
Aynalarda hep eylül sarısıdır yüzüm ..
Neden hep sana dokunur gözlerim
Ve neden gözlerime gülümserken sen
Tutamam avuçlarımda kaybolur yüzün?
Neden? Neden? Neden?
İster soruları çoğalt, istersen soru işaretlerini
Cevabı sensizlik olduktan sonra ..
Adınla başladığım her günün sonunda
İçimi kanatıyor sensizliğe uzanan akşam
Gözlerini andıran yıldızların göz kırpışları
SEN yaralarıma dokunuyor
Oysa sen yanımdayken zaman acıtmıyor
Canımı bitanesi şimdi acıyor ..
Gözlerin olmadan uzandığım akşamlar
Ellerin olmadan gecen zaman
SEN olmadan harcanan dakıkalar acıtıyor canımı
Sende biliyorsun aslında benim için
Senim olmadı, olmayacakta ..
Bu yüzden hüznüm, öfkem
Varlığınla yokluğun arasında sıkışıp kalıyorum
Eninde sonunda sensiz kalma ihtimallerim üzerine kuruluyor cümleler
Seni kaybetme korkusuyla boş bir kâğıdın savunmasız göğsünü deşiyor kalemim
İçimde yokluğunun yangın mavisi
Yine düşlerimle yapayalnızım işte
Zaten hiç bölüşmedin ki benimle
Oysa şimdi saçının tellerine dolanıp, kara gözlerinde gülümseyerek
Bir ölüm yaşanmalıydı ..
Sana güzel şeyler yazacaktım
Öyleydi niyetim, sevdiğin şarkıları açmıştım
Karşımda resmin ..
Yokluğun çalınca kapımı
Tuhaf bir telaşa kapılıverdim
Resminde gülümsüyorsun
Nesin sen, Allah aşkına kimsin ?
Yokluğunla buz kesmiştim
Bir gülüşünle ısınıverdi içim
Neden kimselere benzemezsin
Sahi, söylesene !
Sen hangi mevsimsin ?..
