Gene Gün Gidiyor

[FiLaMaN]

Gene gün gidiyor, ağır ağır karanlık gösteriyor acımasızlığını. Ben karanlıkları hiç sevmedim ki... Karanlıklar yalnızlığımı hep ikiye katlar. Kaybetmeyi çok istedim, o karanlık içinde ruhumu. Hep bir yıldız aradım gökyüzünde, bir ışıltı, bir ses... Hep yalnızlıktı gözüme dökülen kulağımda ise yalnızlığın şarkısı. hayallerim bile başkaldırır olur o saatte yıpranmış yüreğim dayanmaz; kaçmak, tutunmak ister birilerine. Ben hep kendimi harcadım, zaaflarım ağır geldi kaldıramadım. Karanlıkta alev alev olur bedenim ama aydınlatmaz etrafını yansıtacak bir nesne yoktur dağılır gider. Kaçamam yalnızlığımdan, bir yerinden tutar, bağlar oturduğun iskemle, kalkamam. Arka arkaya yaktığım sigaralar ve onlardan kalan tepecik vardır yanımda. Dalmak isterim uzaklara göz görmez gönül kördüğüm olur açamam. Ben karanlığı hiç sevmedim ki; hiç sevmedim puslu havaları, yalnızlığım üstümde bir ağırlık .. Ezilirim, yok olurum kendi içimde. İşte gene akşam oluyor gene bir rehavet çöküyor içime yalnızım iliklerime kadar bir o kadarda güçsüz... Bu korkular, kederler ne zaman biter? Yüreğim dargın artık güneşe. Akşam koyuyor karanlığını hüzünlü bakışlarım darmadağın ben gene aynı noktada gün batımını izliyor ve yalvarıyorum
Gitme!
Gitti...
Çaresiz
İşte boşluğumdayım gene yuvarlanıyorum kendi etrafımda...