Bu gece zifiri karanlık dört bir yan..
Ay geceye dargın,ben sana..
Adımların karanlıkta sesini kaybederken,uzanıp tutmak istedim ardından gölgeni..
Hani bir gece ve son defa benle kalırsın diye..
Tutamadım...
Tutunamadım sana..
Öğlece yığılıp kaldım kaldırımın soğuk bedenine..
Ben her gecemde seni yaşarken..
Sen tek gecede karanlığa teslim ettin beni..
Belki de Ay'ın geceye dargınlığı bu yüzdendir..
Benim de sana...
Adının karşısında acı yazıyor bütün sözlüklerde
Ne desen küfür gibi , senden yana cümleler bile
Gülüşlerim vardı benim ... Ben kimin , ben nerdeyim ?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim Her uykuya dalışımda ,sana kapatırdım gözlerimi..
Düşümdeki senden habersizdin..
Sabah, silüetini alınca düşümden,sensizliğe açardım gözlerimi..
Güneş güne küsseydi bir kez de,doğmasaydı hiç..
Ve sen hep saklı kalsaydın düşlerimde her gece..
Bir de sen bırak beni
Unut gittiğin bir yerde
Kim kaldı ki
Çok büyüdüm sayendeParmak uçlarımdaki titremeye bir anlam veremiyorum..
Oysaki üşümüyorum da hiç..
Yine sensizlik düştü yüreğime galiba..
Kan revan içinde sayıklamalarım olacak sanırım..
Terleyecek ellerim,yanacak bu gece yine kalbim..
Harflerimin çığlığını duyuyorum..
Ömrümü yakmıştı ya ansızın gidişin..
Şimdi yine..
Beni yakacak harflerimi topluyorum yerden..
Ve çakıyorum kibriti birden..
Tabirim caiz değil , numunem yok , sende kalsın aslım
Müstakil bir masaldı , bitti işte , ben aynı haytayım
Gülüşlerim vardı benim ... Ben kimin , ben nerdeyim ?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim Şimdi...
Beni yakan cümlelerimin aşkına..
Beni karanlığa teslim eden gözlerinin aşkına..
Giderken yanağımı nemlendiren yaşlarının aşkına..
Aşk'ının aşkına...
Gel de al küllerimi,savur geceye...
aiıntı
