Gel diye değil, Sev diye değil...‏& Son Kez...Boşver...

[tıesto]

GeL Diye DegiL..Sev Diye DegiL..Sadece BiL Diye..!

Yanımdayken uzaklardasın.. yaklaşmak istiyorum ama yaklaşmıyorum. yüreğimi yüreğine sakladım oysa bilmiyor musun?
Yanındayken yakın olamadım şimdi gidiyorum. artık yanında da olamayacağım. Fark edecek misin yokluğumu, hissedecek misin yüreğindeki yüreğimin atışlarını..

Bir umuttu belki sana olan duygularım; belki seversin umudu.. aslında her geçen günün sonunda bu umudum biraz daha tükeniyordu, tüketiyordun.
Biraz daha eziliyordum söylediklerinle yada söylemediklerinle...

Ne çok isterdim o yüreğin benim için çarpmasını, kalbindeki sevginin benim için olmasını, o sevgiyi karşılıklı yaşamayı...

Ama hani söz vardır ya "Ben Seni Sevdim, Sen Beni Sevmesende Olur. Zaten Aşk Budur.."

Daha ilk günden umutsuzdu belki benim sevgim. Ama tek suçlu ben miyim?. Senin hiç mi katkın olmadı bu yüreğe…

Sen hiç bir zaman sonu olmayacağını bildiğim halde sevdiğim,yüreğimi vermekten korkmadığımsın..


Suç olduğunu bildiğim halde işlediğim Günahımsın..

Ama sen benim için hala Canım, Canımdan öte Hayatım, Canımın İçi, Koca Bebeğim, Nazar Boncuğumsun....

Seviyorum Bu Sevginin Seninle Bitmeyeceğine İnanacak Kadar

Gel diye değil, Sev diye değil... Sadece Bil Diye.....!​

Son Kez

Belki bugün seni son kez özlüyorum
Nedenini bilmediğim bir rahatlama
Belki bugün senin için son kez acıtıyorum içimi
Soluk yüzümün gereksiz hali ağlama

İnce bir çizgide yürümüyorum bugün
Dağıttığın hayatımı topluyorum
Son kez kalbimin senin için hızlı atmasını istiyorum
İz bıraktığın yaralarıma son kez acıyarak bakıyorum bugün


Üzüldüğüm şey senin bitmiş olman değil
Benim gerçekleşmeyen hayallerim
Dilimin ucunda kalan son tadın
Yanaklarımı ıslatan yalnızca aşkın değil

Hızla çoğalan anılar boğuyor bugün
Avcumda gördüğüm yüzünü çarpıyorum yüzüme
İnandığım her şeyden uzaklaşıyorum bugün
Son kez hatırladım sözlerini,özgürce çarptığın yüzüme


Seni kırıdığım için son kez üzülüyorum
Son kez senin için kendimle yüzleşiyorum
Gözyaşım yine çok fazla ve ben son kez bu kuru toprağını ıslatıyorum
Sana son kez sevdiğimi sessizce bir şeytan gibi fısıldıyoruım

Sana hayranlığımı bugün ilk kez dile getiriyorum
Hayatımı kusursuzluğunla güzelleştirmiştin
Seni bugün ilk kez kayıp bir portre gibi hayatımda görüyorum
Hayatıma girip beni ölesiye nasıl da büyülemiştin

Sana ulaşamamamın korkusunu bugün son kez yaşıyorum
Ama sana hiç ulaşamamış olmam bu korkuyu daha çok büyütüyor.
Seni kaybetme korkusunu bugün aşıyorum İŞTE!
Seni sana asla ulaşamayacağım sonsuzluğa yolluyorum.

Sensiz yaşamayacağımı son kez düşünüyorum.
Bugünü son günümmüş gibi yaşamak istiyorum.
Doyasıya senin olmayı son kez istiyorum.

Mükemmel bir ölüm diliyorum aşkım için...​

Boşver

Belki güneş bi gün ikimiz için doğar
Belki korkuları hayallerimiz boğar
O masal günü gelinceye kadar
Susuyorum , susuyorum..


Kim, ne ve nerede olduğumuzu bilmeksizin bize yazdı bestekar yine. Yazgımızdan bile habersizdi oysa. Bilseydi belki daha az incitici olurdu kaleminin ucundan dükülenler..

Peki ya biz?.. Yitirilişe mahkum olduğunu bilseydik sevdanın, ne yapardık sevgili?.. Nasıl yaşardık?..

Bir peri masalı saymadık ki biz birbirimizi buluşumuzu. Başlı başına bir mucize de demedik ki. "Hayat" deyip, yüreklerimizi birbirine yasladık. Yani aslında çok da abartmadık, sessizlik ve yalnızlığımızda nefes alabildik ama yaşayamadık be sevgili.. Genç öldük!

Peşimiz sıra öldü geleceğe dair hayaller ve çoğaldı korkular.
Bak, vakit yine gece. Korkuyorum yine. Çıkmıyor ağzından ne tümce, ne bir hece..

Susuyorsun sevgili..
Susuyorsun..

Bir de susuzluk var ki, ahh onu sorma. "Su" sevgili.. Su'yu bilirsin..

Susadıkça yüzün düşer aklıma
Korkar oldum düşlemekten
Adını anarım çoğalır sesim
Konuşmaktan düşünmekten özlemekten

Ağlamak istiyorum ben ey insanlar! Yağmuru yüzüme vurmakla yetmiyor. Dokunamıyorum, uzanamıyorum, kendime yabancılaşıyorum.
O kadar derin çizdim ki sevgili senin resmini içime, çıkarıp atamıyorum, silemiyorum..

Bırak.. Sahiplenip de düşleyemiyorum bile, ondan da korkuyorum. Ne kadar çok korku biriktirmişim yokluğunda..

Çokluğum tek korkularım değil. Adını anıyorum; Sesim çoğalıyor. Yüzünü anıyorum; Bedenin çoğalıyor. Sesini anıyorum; İşte o vakit sessizlik çoğalıyor sevgili. Sensizlik bir deli yankı yapıyor.. İzlerin yara yapamıyor içimde zaman zaman, yanık bir hasret kokusu sarıyor..

Sen benim pek çok şeyimDin! Ondan tüm bunlar..

Kimse kimsenin herşeyi olamaz-mış
Di'li geçmişten tek yaramsın sen
Sensiz kimse miyim kimsesiz miyim hiç bilmem ,
Bilmek istemem hatta düşünmem

ir anlam yükleyebilmenin ötesinde, anlamsızlaştı tüm bildik hallerim. Sen benim pek çok şeyimsin ya hani ben sensiz azıcık kaldım. Yani desem ki, çöldeyim bir kum kadarım..

Şey diyorum;

Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la
Korkularda benim umutlarda
Beni bırakma

Ama gelsen ve görsen, senin için, koca bir resim çizdim, yani aslında ikimiz için. Gökyüzünü yıldızlarla donattım gözlerine denk. Dilekler tuttum mumlar yakmaksızın. Sensizliğimle sahiplendim seni. Sen de gel.. Tut yüreğimin ellerimden, beni bırakma.. Ama boşver... Sevseydin eğer..... Neyse boşver !​

Kelimelerin anlattığı kadarım..
Ne anlatırsam anlatayım anladığın kadarım...​

 

[muratcolez]

GüzeL ŞiirLer
GönLüne SağLık Dai



___________________

 

[__CgR__]

yüreğine sağlık