Effendy
New member
Geceyi sana yazdım, sızımı sana
Tutuldum, küsen sesine, tenine tutuldum
Çaktım ateşi sesime, ateşi tenime
Hay aydınlık sana yandım, gülen yüzüne
Yandım, yanarım sana..
Gece olurdu, seni düşünmekten öyle keyif alırdımki. Bütün gece seni düşünürdum, şarkılar seni hatırlatırdı. Gündüzümde insanlar, mücadele, kavgalar vardı ama gecemde yalnız sen vardın. Bu yüzden gecemi çok severdim. Yalnız sana aitti benim gecem. Kalbim gibi..
Artık gecelerim sensiz.. Penceremi açıyorum, derin nefesler alıyorum. Nefes alırken gücümü daha da artırsın, acılarımı bana unuttursun diye Tanrıya yaranmak geçiyor aklımdan. Senle dolu gecelerim; artık öyle hüzün dolu ki.. Ve öyle yalnızım ki..
Artık her gece; hayal ettiğim, büyük bir özlemle beklediğim şeyler avuçlarımdan yere, o anlamsız boşluğa paramparça kırılıp dökülüyor..
Artık her gece; seni her düşünüşüm, kendi ellerinle derinlere gömdüğün o eşsiz sevginin mezarına götürüyor beni.. O mezarın başında, soğuk, umutsuz rüzgarlar çarpıyor yüzüme..
Artık her gece; ruhuma bıraktığın sızı ve bana sevgiyle bakan yüzünün hayaliyle beraberim..
Artık her gece; hissediyorum, Bir zamanlar içimi ısıtan sevgin, şimdi yolları karla kaplı, unutulmuş, kaybolmuş dağ köyleri gibi uzakta..
Hayatta tek sığınağımdı aşkın.. Gelirdim yanına sokulurdum.. Tüm dertlerden, kederlerden uzaklaşırdım gözlerinin içinde kendimi görürken.. Nerden bilebilirdimki o gözlerinin koyu karanlığında bir gün kaybolacağımı ?.. Umutlarımın, hayallerimin, sevgimin, beklentilerimin, inançlarımın heba olacağını ?.. Sana ait gecelerimin bir bir yok olacağını ?.. Nerden bilebilirdim ki; o seyretmeye doyamadığım kara gözlerinde, kara bir ölümün beni beklediğini ?..
Oysa ben ayrılığı hiç düşünmezdim. Aklıma gelmezdi sensiz sabahlamak, bunu kabuslarımda bile görmezdim. Yastıkla uyuyup, sızlayarak uyanacağım aklıma bile gelmezdi. Sen varken farketmezdim mevsimlerin döndüğünü, sen varken hayatımdaki girdaplı suyun deli akışından korkmazdım. Meğer ellerime kar yağabilirmiş, saçlarım dökülebilirmiş, gözlerime bulutlar değebilirmiş. Bunları bilmezdim. Elim tenindeyken ben ayrılığı hiç düşünmezdim. Belki de en çok bundan vurdu ikimizi bu aklımın ucuna bile gelmeyen ayrılık. Ve sadece senden değil beni kendimden bile uzak bıraktı..
Sensizim, sana koştum iklimler boyu
Uykular, yanan liman uykular haram
Bir vapur geçer, dalgasında savrulan ben
Dön yürek yurduma, gurbet tenime dön, yanarım sana..
Tutuldum, küsen sesine, tenine tutuldum
Çaktım ateşi sesime, ateşi tenime
Hay aydınlık sana yandım, gülen yüzüne
Yandım, yanarım sana..
Gece olurdu, seni düşünmekten öyle keyif alırdımki. Bütün gece seni düşünürdum, şarkılar seni hatırlatırdı. Gündüzümde insanlar, mücadele, kavgalar vardı ama gecemde yalnız sen vardın. Bu yüzden gecemi çok severdim. Yalnız sana aitti benim gecem. Kalbim gibi..
Artık gecelerim sensiz.. Penceremi açıyorum, derin nefesler alıyorum. Nefes alırken gücümü daha da artırsın, acılarımı bana unuttursun diye Tanrıya yaranmak geçiyor aklımdan. Senle dolu gecelerim; artık öyle hüzün dolu ki.. Ve öyle yalnızım ki..
Artık her gece; hayal ettiğim, büyük bir özlemle beklediğim şeyler avuçlarımdan yere, o anlamsız boşluğa paramparça kırılıp dökülüyor..
Artık her gece; seni her düşünüşüm, kendi ellerinle derinlere gömdüğün o eşsiz sevginin mezarına götürüyor beni.. O mezarın başında, soğuk, umutsuz rüzgarlar çarpıyor yüzüme..
Artık her gece; ruhuma bıraktığın sızı ve bana sevgiyle bakan yüzünün hayaliyle beraberim..
Artık her gece; hissediyorum, Bir zamanlar içimi ısıtan sevgin, şimdi yolları karla kaplı, unutulmuş, kaybolmuş dağ köyleri gibi uzakta..
Hayatta tek sığınağımdı aşkın.. Gelirdim yanına sokulurdum.. Tüm dertlerden, kederlerden uzaklaşırdım gözlerinin içinde kendimi görürken.. Nerden bilebilirdimki o gözlerinin koyu karanlığında bir gün kaybolacağımı ?.. Umutlarımın, hayallerimin, sevgimin, beklentilerimin, inançlarımın heba olacağını ?.. Sana ait gecelerimin bir bir yok olacağını ?.. Nerden bilebilirdim ki; o seyretmeye doyamadığım kara gözlerinde, kara bir ölümün beni beklediğini ?..
Oysa ben ayrılığı hiç düşünmezdim. Aklıma gelmezdi sensiz sabahlamak, bunu kabuslarımda bile görmezdim. Yastıkla uyuyup, sızlayarak uyanacağım aklıma bile gelmezdi. Sen varken farketmezdim mevsimlerin döndüğünü, sen varken hayatımdaki girdaplı suyun deli akışından korkmazdım. Meğer ellerime kar yağabilirmiş, saçlarım dökülebilirmiş, gözlerime bulutlar değebilirmiş. Bunları bilmezdim. Elim tenindeyken ben ayrılığı hiç düşünmezdim. Belki de en çok bundan vurdu ikimizi bu aklımın ucuna bile gelmeyen ayrılık. Ve sadece senden değil beni kendimden bile uzak bıraktı..
Sensizim, sana koştum iklimler boyu
Uykular, yanan liman uykular haram
Bir vapur geçer, dalgasında savrulan ben
Dön yürek yurduma, gurbet tenime dön, yanarım sana..