sherlock_holmes
New member
Geceye Vuruyorum Kendimi -1
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Ayaz bir yalnızlığı ıslıklıyor gözlerim
Ellerimde asfaltların kaskatı bükülmüşlüğü
Kararmış kiremitler titriyor alnımda
Ve kayısı ağacında sarı yaprak yalnızlığı
Sakarya´daki gürültü içindeyim
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Uzun hüzmeli farlar acıtıyor gözlerimi
Dilimde hırçın sağanak hüzünleri
Kedi yavrusu büzülmüşlüğünün kapı önleri
Dikine yükselmiş eğri binalar arasında
Kapatın perdelerinizi kapatın
Ve şubat titremeleriyle yeşermiş küçük park
Yenimahalle´nin bittiği yerdeyim
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Çenesini kıracağım cırcır böceklerinin
Bu kadar mı karaydı gözleri de
Hep geç kalıyor yüreğimdeki kurt uluması
Ve karanfiller kızaracak depremlerin üstünde
Çubuk Barajı´na doğru yoldayım
Geceye vuruyorum epeydir kendimi
Terazinin bir kefesine bohçalanmış
Temmuz güneşi daha mı ağır bodrumlarda
Serçeler uyukluyor ay ışığı sağarken
Ya deniz olsaydı yorganın altında
İhtiraslarım hep bekleyecek mi kederi
Ve hala mı büyümedi mezarlığın servileri
Ezan okunuyor, Kocatepe´deyim
Kendimi epeydir geceye vuruyorum
Tiryaki fotoğrafımın sigara dumanıyla
Sararmış kalemin tutulan yerleri cıvık
Bir taş plak iğnesi cızırdıyor kuliste
Ve menekşeler tırmandı ampüllere
Mamak Köprü´deyim
Epeydir kendimi geceye vuruyorum
Yığılıp kalmış bir ceylan bedeni ağarıyor önümde
Ellerim ne kadar uzun, ne işi var oralarda
Bu kadar kapı yapmanın alemi neydi
Hepsi kapalı olduktan sonra
Yıldızlar saçlarına düşmüş kırağılardır
Ve tekkedeki postunda bir şeyh oturmuşluğu
Evdeyim, evimdeyim..
Geceye Vuruyorum Kendimi -2
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Sahtekar çığlıklarımın suskunluğu
Lacivert bir oturuştur kulaklarına
Hepten karşı durur duvarlar
Boşuna mıdır sükunetin dörtnalı
İhtirasların kavurucu soğuklarına
Ve.. huzurun kapı zili çalmaktadır
Sihirli bir anahtar tutuşturuyorum
Parmaklarına..
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Gözlerimden kaydırılan yıldızlar
Bir kucak dolusu çiçektir, ellerine
Çoktan ayağımın altındadır
Yumuşak dokunuşlarını
İple çektiğimiz siğim siğim yağmurlar
Ve.. kapanmıştır şimdilik, kaygının kapısı
Pervazına tırmanan sarmaşık
Bir gün mutlaka dolanır mı
Ayaklarına..
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Mestane kurt ulumalarında lezzet
Savruk harmanlardan artakalan emektir
Bir çobanın çeşme başı yalnızlığı
İkindi üstlerinde uykuyla olan muharebendir
Hiddet, şiddet, nefret, kasvet, şehvet..
Külleri arasında sigara izmaritlerinin
Ve.. dudaklarımdaki yarım tebessüm
Kelepçe olup yapışacak, görürsün!
Tırnaklarına..
Geceye vuruyorum epeydir kendimi
Pişmanlıkların ateşi ısıtırken odayı
Halihazıra rıza, kirlerimizi soymaktadır
Şaşkın ördek dalgaları, bu ummanda
Sebeb-i vasl-ı zevk olan
Cılız kulaçları kırmaktadır
Bu ne zahmetli beton yapışkanlığı
Martıların çöl kumu eşelediği hiç görülmüş mü
Ve.. gecikmiş nedamet, kamçılayıp arzularını
Devrilmiş dağlarca ter yürütecektir
Şakaklarına...
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Ayaz bir yalnızlığı ıslıklıyor gözlerim
Ellerimde asfaltların kaskatı bükülmüşlüğü
Kararmış kiremitler titriyor alnımda
Ve kayısı ağacında sarı yaprak yalnızlığı
Sakarya´daki gürültü içindeyim
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Uzun hüzmeli farlar acıtıyor gözlerimi
Dilimde hırçın sağanak hüzünleri
Kedi yavrusu büzülmüşlüğünün kapı önleri
Dikine yükselmiş eğri binalar arasında
Kapatın perdelerinizi kapatın
Ve şubat titremeleriyle yeşermiş küçük park
Yenimahalle´nin bittiği yerdeyim
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Çenesini kıracağım cırcır böceklerinin
Bu kadar mı karaydı gözleri de
Hep geç kalıyor yüreğimdeki kurt uluması
Ve karanfiller kızaracak depremlerin üstünde
Çubuk Barajı´na doğru yoldayım
Geceye vuruyorum epeydir kendimi
Terazinin bir kefesine bohçalanmış
Temmuz güneşi daha mı ağır bodrumlarda
Serçeler uyukluyor ay ışığı sağarken
Ya deniz olsaydı yorganın altında
İhtiraslarım hep bekleyecek mi kederi
Ve hala mı büyümedi mezarlığın servileri
Ezan okunuyor, Kocatepe´deyim
Kendimi epeydir geceye vuruyorum
Tiryaki fotoğrafımın sigara dumanıyla
Sararmış kalemin tutulan yerleri cıvık
Bir taş plak iğnesi cızırdıyor kuliste
Ve menekşeler tırmandı ampüllere
Mamak Köprü´deyim
Epeydir kendimi geceye vuruyorum
Yığılıp kalmış bir ceylan bedeni ağarıyor önümde
Ellerim ne kadar uzun, ne işi var oralarda
Bu kadar kapı yapmanın alemi neydi
Hepsi kapalı olduktan sonra
Yıldızlar saçlarına düşmüş kırağılardır
Ve tekkedeki postunda bir şeyh oturmuşluğu
Evdeyim, evimdeyim..
Geceye Vuruyorum Kendimi -2
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Sahtekar çığlıklarımın suskunluğu
Lacivert bir oturuştur kulaklarına
Hepten karşı durur duvarlar
Boşuna mıdır sükunetin dörtnalı
İhtirasların kavurucu soğuklarına
Ve.. huzurun kapı zili çalmaktadır
Sihirli bir anahtar tutuşturuyorum
Parmaklarına..
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Gözlerimden kaydırılan yıldızlar
Bir kucak dolusu çiçektir, ellerine
Çoktan ayağımın altındadır
Yumuşak dokunuşlarını
İple çektiğimiz siğim siğim yağmurlar
Ve.. kapanmıştır şimdilik, kaygının kapısı
Pervazına tırmanan sarmaşık
Bir gün mutlaka dolanır mı
Ayaklarına..
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Mestane kurt ulumalarında lezzet
Savruk harmanlardan artakalan emektir
Bir çobanın çeşme başı yalnızlığı
İkindi üstlerinde uykuyla olan muharebendir
Hiddet, şiddet, nefret, kasvet, şehvet..
Külleri arasında sigara izmaritlerinin
Ve.. dudaklarımdaki yarım tebessüm
Kelepçe olup yapışacak, görürsün!
Tırnaklarına..
Geceye vuruyorum epeydir kendimi
Pişmanlıkların ateşi ısıtırken odayı
Halihazıra rıza, kirlerimizi soymaktadır
Şaşkın ördek dalgaları, bu ummanda
Sebeb-i vasl-ı zevk olan
Cılız kulaçları kırmaktadır
Bu ne zahmetli beton yapışkanlığı
Martıların çöl kumu eşelediği hiç görülmüş mü
Ve.. gecikmiş nedamet, kamçılayıp arzularını
Devrilmiş dağlarca ter yürütecektir
Şakaklarına...
