Adı Olmayan Şiir...
Ölüm kadar zordu gözlerin
Ne benim oldular, ne aklımdan çıktılar.
Son kadehlerim oldun bazen
Bazen yeni bir sigarayı yakış sebebim
Şimdi ellerinden uzak olduğum kadar uzağım kendimden,
Hiç bitmemiş siyah beyaz bir puzzle gibi hayat
Parçaları birleştirmeye korkuyorum
Bitince sen çıkarsın diye titriyor ellerim.
Ölüm kadar zordu ellerin
Ne benim oldular, ne aklımdan çıktılar.
Ayrılık şarkıları oldun bazen
Bazen buralardan kaçış sebebim
Şimdi beyazlar dans ediyor saçlarımda
Seyretmediğim siyah beyaz bir film gibi hayat
Seyretmeye korkuyorum
Bitince sen çıkarsın diye dinmiyor gözlerim
Ölüm kadar zordu gidişin
Ne benim oldun ne aklımdan çıktın...
ALINTIDIR...
Vakit gece,
Sana bu mektubu
Ocak’ın on birinde,
24:00 / 01:00 nöbetinde,
Adını bile bilmediğim
Karlı dağların birinde,
“ Su uyur düşman uyumaz “ sessizliğinde
Uzun ve yorgun
Ve bitmek bilmez bir soğuğun
Ve şimdi yalnız olduğum siperden yazıyorum ağabey..
Askerliğimin kırkıncı gününde
Yüreğime sığmayan özlem var içimde
Bu hasret acısı
Dağlara ve sonra taşlara değseydi
Toz olup un gibi ufalanırdı,
Bu hasret sancısı aleme değseydi eğer
Kıyamet şimdiden kopardı,
Giderken, arkamdan sadece bakakalan
Kart postal rengindeki
Yarime selam söyleyin benden,
Dönüşü olmayan bir gidişi
Yüklendim omuzlarıma
Dönmezsem eğer
Kadere isyankarlığınız olmasın
Her insan biraz kaderin mahkumu,
Sizden daha çok merhamet eden Allah var
“Madem O var her şey var”
Elem yok, korku yok, endişe yok
İsyan hiç yok..
Çeyrek asırlık çocukluk yaşadım
Hepsini geride bıraktım gelirken..
Gelip asker oldum, adamdan saydılar,
Bak asker olmuş demedi kimseler
Adam olmuş dediler..
Takvimlerde adı yok bu mevsimin
Bahar değil, kış değil, hazan değil bu gün,
Bu kaçıncı yangındır yükseliyor göklerime
Gözyaşı döküyorum yaşananlar silinsin diye..
Beyaz kefenini boynuna dolamış bu dağlarda
Geceler daha da uzar
Dönüşüm yokuş olur
Hüzündü enseme konan şimdi
Ve efkarlığımı katmerleştir Hakk’a olan borcum,
Ve tekrar tekrar bu uğurda baş vermeyi dilerim,
Sıladan uzaklık gelip çarpar suratıma bazen
Yetimliğim bir taraftan
Anama hasretliğim
Diğer tarafımdan kuşatır beni,
El açıp dua etmeyi annemden öğrendim oysa
Sabrı babamdan
Gözü karalığı sen öğrettin bana ağabey..
Vakit gece,
Sana bu mektubu
Ocak’ın on birinde,
24:00 / 01:00 nöbetinde,
Adını bile bilmediğim
Karlı dağların birinde,
“ Su uyur düşman uyumaz “ sessizliğinde
Uzun ve yorgun
Ve bitmek bilmez bir soğuğun
Ve şimdi yalnız olduğum siperden yazıyorum ağabey..
Duayı annemden, sabrı babamdan
Gözü karalığı senden öğrendim ağabey..
Serzeniş yok
Huzur var bir namlunun ucunda ağabey,
En güzel tarafı da
Öldüğünü bilmemektir şehadet...
ALINTIDIR...
Ne kadar da
Şiire benziyorsun sen
Şiir gibi gülüyor
Şiir gibi konuşuyor
Şiir gibi yürüyor
Şiir gibi bakıyorsun...
Usta bir şairin
Eseri olduğun belli
Teman harika
Kurgulama müthiş
Gözlerin ne kadar da
Şiire benziyor senin
Saçların başak tarlalarını anımsatıyor
Şiir gibi
Dalgalanıyorsun gönlümde...
Adın şiir olmalı senin
Hürriyet şiiri mesela
Ya da aşk şiiri
Tasavvufi aşk ama...
Aranmalısın sen
Şiir gibi olmalısın
Ulaşılmaz yerleri anlatmalısın
İyice şiire benziyorsun
Gün geçtikçe
Şiire benzedikçe
Ulaşılmaz oluyorsun
Şiir gibi bakma
Kıskanıyorum seni
Seni mısra mısra
Seni dize dize
Ezberlemek istiyorum
Sen şiire benzedikçe
Ben daha çok şair olmak istiyorum
Şiir gözlüm
Seni seviyorum...
ALINTIDIR...
