maybe_
New member
GARİP BİR AŞKTAN GERİYE KALANLAR
Yine gece ve yine karanlık, oysa hiç böyle uzun değildi geceler eskiden , böyle terk edilmiş viran bir şehir gibi sessiz , böyle ölüm soğukluğunda değildi,üşüyorum hadi tutsana ellerimi..Eskiden olduğu gibi,gözlerime bakıp o sıcacık yeşil gülüşünle gülerek ısıtsana donuk gözlerimi. Bilmez misin , gözlerin benim güneşimdi... Ama sevgin , o garip sevgin var ya hani bazen Temmuzu aratmıyor, yakıp kavuruyor sıcağı tüm hislerimi ve bak yağmurlarla ağlıyorum bende şimdi seni hatırladım belki yine bir bebek hıçkırdı içimde...
Bazen korkuyorum kimse duymasın hıçkırıklarımı diye ,yorganı hırsla yüzüme çekiyorum ,kimse bilmesin diyorum ' seni sevdiğimi' , kimse görmesin çaresizliğimi çünkü biliyorum ki sen yoksun ,yoksun artık ve bende var ettiğin o 'ben' de yok oluyor içimde şimdi.
Birazdan sabah olacak ,güneş karanlıklara inat yırtacak bu karabasan gecenin matemini. Ama bir benim güneşim doğmayacak artık ,bir benim dünyam karanlıklara boğulacak. Çünkü her yeni doğan gün unutacaksın beni,belkide gözlerine deyen gözlerimin hayali silinecek bir iz gibi,unutacaksın bir zamanlar beni ne denli sevdiğini, bir rüya , bir melodi, bir roman gibi unutacaksın......Ama zavallı ben kurtulamayacağım senden ,bu sevda bu garip aşk terk etmeyecek beni,gözlerime takılı kalacak gözlerinin hayali. Hayin bir bıçak gibi söküp atamayacağım seni kalbimden .O gözlerini her anımsadığımda , yemyeşil bir sızı kaplayacak içimi ,her yağmurlu gecede yıldırımlar düşecek hayallerimin üstüne. Bilmem ki ,kaç gece daha böyle uykusuz sabaha erecek ,bu umutsuzluk, bu çaresizlik, bu ihanetle bu ömür nasıl geçecek bilmem......
Ey yar,ne vardı benden bu kadar uzaklara kaçacak,benden çok mu yanmıştı yangınlar sana , geceler gündüze, topraklar suya, yıldızlar ay'a benim kadar hasret çekti mi? Söylesene benim kadar mutlu oldu mu yanındakiler yanında olmaktan?Bu hasret kışlarından sonra vuslat hangi bahar?Bak yine 'sen', her yerde 'sen' , her sözde 'sen', seni çok özledim,ben kendimden geçtim,bu dünyadan geçtim , bir senden vazgeçemedim ne olurdu dönsen......!!! Hep isterdin ya bak ben 'sen'oldum , seni yaşıyorum , giderek değişiyor gözlerimin rengi, sanki bir filiz doğarcasına gözbebeklerim yeşilleniyor , tıpkı gözlerin gibi.. Bak bende öfkeliyim senin kadar kendime , bende affedemiyorum artık kendimi , tırnaklarım geçiyor kalbime öldürüyorum senin gibi......
Biliyor musun tektanem , hatırlıyamıyorum artık gündüzleri, yavaş yavaş unutuyorum en son ne zaman gülümsediğimi, hep 'çok güzel gülümsüyorsun' derdin ya , seninle güldüğümle kaldığımı hiç bilmedin ve hiç bilmeyeceksin...Artık hayal kurmayı da bıraktım,tatlı hayaller kurmuyorum ,sevgini okuduğum o gözlerini rüyalarımda görmüyorum,tüm hülyalarım ,tüm hayallerim yağmalandı çünkü. Balkondaki çiçeklerim kalbimde ki güller gibi kurudu neden mi ;bu ilgisizlikten ,bu acı ihanetten ,bu umursamazlıktan... Sen beni sevmiyorsun bende balkondaki çiçeklerimi artık ... Bir zamanlar gülerdin ya ,güllerim açılırdı,oysa yuvası bile darmadağın oldu gönül kuşlarımın ,uçuştular büyük bir hüsranla dört bir yana ,gündüzlerim çalındı,şimdi ne yana baksam karanlıklar içinde kalıyorum. Neyi tutsam , neye dokunsam ellerim bir kan gölüne batıyor ,kalbim mi kanıyor ,yok mu oluyorum?
Ne istedin ki bilmem benden tektanem?Ne istedin o güzelim hayallerimizden?Ne istedin masum rüyalarımdan ,ürkek uykularımdan?Gözlerim uykuya hasret nicedir ,zaman neden bu kadar yavaş sanki ,bitmek bilmiyor geceler .Oysa zaman böyle yavaş geçmezdi yanımda sen varken ,bu denli anlamsız değildi yaşam ,bu kadar çok ölümü arzulamazdım ,ellerini tutarken...
Korkuyorum! Hep böyle vurulacak sanıyorum kalbim , her yerde kan görüyorum .Unutmaya çalışmadığımı mı sanıyorsun ama olmuyor, beceremiyorum, başaramıyorum senin de dediğin gibi hangi yola atsam kendimi tüm yolar sana çıkıyor unutamaıyorum.Gözlerimi kapatıyorum 'sen' , gözlerimi açıyorum'sen' ne yapsam, nereye baksam , kime gitsem 'Sen' sen , sen , sen, diye kanlar içinde boğuluyorum ama biliyorum ,yoksun ,yoksun sen ne olurdu tektanem bir dönsen ,ne olurdu dönsen....?
(alıntı)
Yine gece ve yine karanlık, oysa hiç böyle uzun değildi geceler eskiden , böyle terk edilmiş viran bir şehir gibi sessiz , böyle ölüm soğukluğunda değildi,üşüyorum hadi tutsana ellerimi..Eskiden olduğu gibi,gözlerime bakıp o sıcacık yeşil gülüşünle gülerek ısıtsana donuk gözlerimi. Bilmez misin , gözlerin benim güneşimdi... Ama sevgin , o garip sevgin var ya hani bazen Temmuzu aratmıyor, yakıp kavuruyor sıcağı tüm hislerimi ve bak yağmurlarla ağlıyorum bende şimdi seni hatırladım belki yine bir bebek hıçkırdı içimde...
Bazen korkuyorum kimse duymasın hıçkırıklarımı diye ,yorganı hırsla yüzüme çekiyorum ,kimse bilmesin diyorum ' seni sevdiğimi' , kimse görmesin çaresizliğimi çünkü biliyorum ki sen yoksun ,yoksun artık ve bende var ettiğin o 'ben' de yok oluyor içimde şimdi.
Birazdan sabah olacak ,güneş karanlıklara inat yırtacak bu karabasan gecenin matemini. Ama bir benim güneşim doğmayacak artık ,bir benim dünyam karanlıklara boğulacak. Çünkü her yeni doğan gün unutacaksın beni,belkide gözlerine deyen gözlerimin hayali silinecek bir iz gibi,unutacaksın bir zamanlar beni ne denli sevdiğini, bir rüya , bir melodi, bir roman gibi unutacaksın......Ama zavallı ben kurtulamayacağım senden ,bu sevda bu garip aşk terk etmeyecek beni,gözlerime takılı kalacak gözlerinin hayali. Hayin bir bıçak gibi söküp atamayacağım seni kalbimden .O gözlerini her anımsadığımda , yemyeşil bir sızı kaplayacak içimi ,her yağmurlu gecede yıldırımlar düşecek hayallerimin üstüne. Bilmem ki ,kaç gece daha böyle uykusuz sabaha erecek ,bu umutsuzluk, bu çaresizlik, bu ihanetle bu ömür nasıl geçecek bilmem......
Ey yar,ne vardı benden bu kadar uzaklara kaçacak,benden çok mu yanmıştı yangınlar sana , geceler gündüze, topraklar suya, yıldızlar ay'a benim kadar hasret çekti mi? Söylesene benim kadar mutlu oldu mu yanındakiler yanında olmaktan?Bu hasret kışlarından sonra vuslat hangi bahar?Bak yine 'sen', her yerde 'sen' , her sözde 'sen', seni çok özledim,ben kendimden geçtim,bu dünyadan geçtim , bir senden vazgeçemedim ne olurdu dönsen......!!! Hep isterdin ya bak ben 'sen'oldum , seni yaşıyorum , giderek değişiyor gözlerimin rengi, sanki bir filiz doğarcasına gözbebeklerim yeşilleniyor , tıpkı gözlerin gibi.. Bak bende öfkeliyim senin kadar kendime , bende affedemiyorum artık kendimi , tırnaklarım geçiyor kalbime öldürüyorum senin gibi......
Biliyor musun tektanem , hatırlıyamıyorum artık gündüzleri, yavaş yavaş unutuyorum en son ne zaman gülümsediğimi, hep 'çok güzel gülümsüyorsun' derdin ya , seninle güldüğümle kaldığımı hiç bilmedin ve hiç bilmeyeceksin...Artık hayal kurmayı da bıraktım,tatlı hayaller kurmuyorum ,sevgini okuduğum o gözlerini rüyalarımda görmüyorum,tüm hülyalarım ,tüm hayallerim yağmalandı çünkü. Balkondaki çiçeklerim kalbimde ki güller gibi kurudu neden mi ;bu ilgisizlikten ,bu acı ihanetten ,bu umursamazlıktan... Sen beni sevmiyorsun bende balkondaki çiçeklerimi artık ... Bir zamanlar gülerdin ya ,güllerim açılırdı,oysa yuvası bile darmadağın oldu gönül kuşlarımın ,uçuştular büyük bir hüsranla dört bir yana ,gündüzlerim çalındı,şimdi ne yana baksam karanlıklar içinde kalıyorum. Neyi tutsam , neye dokunsam ellerim bir kan gölüne batıyor ,kalbim mi kanıyor ,yok mu oluyorum?
Ne istedin ki bilmem benden tektanem?Ne istedin o güzelim hayallerimizden?Ne istedin masum rüyalarımdan ,ürkek uykularımdan?Gözlerim uykuya hasret nicedir ,zaman neden bu kadar yavaş sanki ,bitmek bilmiyor geceler .Oysa zaman böyle yavaş geçmezdi yanımda sen varken ,bu denli anlamsız değildi yaşam ,bu kadar çok ölümü arzulamazdım ,ellerini tutarken...
Korkuyorum! Hep böyle vurulacak sanıyorum kalbim , her yerde kan görüyorum .Unutmaya çalışmadığımı mı sanıyorsun ama olmuyor, beceremiyorum, başaramıyorum senin de dediğin gibi hangi yola atsam kendimi tüm yolar sana çıkıyor unutamaıyorum.Gözlerimi kapatıyorum 'sen' , gözlerimi açıyorum'sen' ne yapsam, nereye baksam , kime gitsem 'Sen' sen , sen , sen, diye kanlar içinde boğuluyorum ama biliyorum ,yoksun ,yoksun sen ne olurdu tektanem bir dönsen ,ne olurdu dönsen....?
(alıntı)