Gülmenin Sensiz Tarafı

[€rd@ls10]

GÜLMENİN SENSİZ TARAFI...

Gidişin düşünce aklıma
Pencereden bakmak geliyor içimden
Tanık arıyorum belki de yaşamışlığıma​

Güneş emzirirken günü
Yaşamaya uyanıyorum biçilmiş ömrü
Her sabah yine saçlarımı tarıyorum
Rengini değiştirdim sadece
Aynada kendime yabancı kalayım diye
Kokular sürüyorum
Senin duyumsamadığın
İhmal etmiyorum boyanmayı
Bana aykırı haliyle
Yolculuklara çıkıyorum sık sık
Her zaman varmış umuda yolculuk
Öyle diyorlar
Bir sohbet ortasında
Sinema salonunda
Market reyonunda
Tutsa da ağlama krizim

Biliyor musun
Gülmenin sensiz tarafını da öğrendim​

Yanımda ki yastık boş en fazla
Çalan kapıda sen yoksun mesela
Ya da alışmak lazım kapıyı anahtarla açmaya
Belki olmayacak
“ne yiyoruz” diyenim
Ama çok sevipte
Sana ayırdığım karpuz göbekleri artık benim
Yok artık gece karası gözlerinde kaybolmak
Genzimi yakan kokunda sarhoş olmak
Arpa boylarında artık sarhoşluğum
İçinde küçük hırçınlıkları yorduğum


Alışkanlıklardan kurtulmak zor
Bilirim
En fazla ellerim titreyecek
Beynim karıncalanacak
Krizlere gireceğim yokluğun deyince yüreğime
En fazla sevdalar intihar edecek içimde
Olmadı mı
Bir deli doktoruna giderim belki de


Ötesi…
Yaşayacağım
Sensiz tekil cümleler kuracağım
Bazen deliliğe
Bazen çıldırmışlığa vuracağım
Biliyorum geçecek
Alışacağım
Yokluğunun dibini bulacak
Orda bırakacağım

Çıkaracağım sensizliğin tadını
Hayat beni üzecek ama
Bozacağım onun fiyakasını​

alıntı​

 

[su_kusu]

teşekkürler....

 

[EKİN]

Gönlüne Saglik

 

[erkan_64]

güzelm işşş saolll

 

[kuzay]

teşekkürler erdal