Yazıyormuş gibi kalemleri,
Silecekmişçesine silgileri ilgilendiren,
Yerine göre dilbilgisinin bilgisizliğine dil döken,
Kem gözündeki çapaklardan kendini bile göremeyen,
O dağınık,o dağlanmış dargın harflerin lügatinde..
Hep ilk önce saçlarından öptüğüm bir tendi kendime ayırdığım sen..
Niyetinde susulmuş tekil hıçkırıklar,
Anısında bir ilkbahar sabahının ve sonrasının yaz’ında güneye gitmek daha çok sensiz..
İkrahında ıslanmış gözler,
Okunmak üzere bir ötedeki yalnızlıkta bırakılmış eski şiirler,
Bu yanımda yazılmaya başlanacak olan sensiz geceler,
Sonrasında gelenler aratırken gideni,
Tepeme dikiliyor benden sökülenler..
Neyi sussam, ordasın duymak için..
Avaz olsam ağzım kırılıyor tuz parça,
Diyemediklerime sorularından gergefler gerilirken..
Ama bir hakikattir ki böylesine buyurgan,
Böyle savurgan kelimelerle,
Bazı ıslak saçlı,
Bazı kuru bakışlarınla doyurulan gözlerim..
Gördüklerime inkârsın göreceklerime ihmal..
Ama bilirim;
Ertelemek ve terlemek üzere bir yaz,
Dönüş yolunda kaçabilir bir çorap ihtimali,
Kırılabilecek kadar ince topuğunda toplanmış bedeninin ağırlığı,
nice geri gelmelere şahit olup zabıt tutmuş bir Perşembe sabahında,
Ağzından bal damlayan hıçkırık yutmuş bir kadınla..
Hem Yol alıp gidenimin olasılığı,
Hem gem vurup dur deyip pişman olmanın olasıcısıyım..
Bir olasılığın deminde kaynatıyor mimiklerin kemiklerimi,
Az daha sussam kendime unutacağım sesimi..
Gözlerim sırların aksisinde aranmakta,
Dikkatli bakılırsa görülebilir bir acının teneffüslerinde,
Yanıma doğru gelirsen hayattır sebebim!
Ölüme yetişecek kadar hızlı yaşama şeklimiz,
Sebepsiz bir acıyla ayrılık sırnaşması..
Yeterinde her şey yeterse,
Ağzında gezdirme bu sevdayı ...
Emre Gökçe
