aSLihaN
New member
Sevda Yanığı
Yangınlar yaraladı ruhumu
Çok gördüm çok acı biriktirdim
Yaşlandım yüzüme hüzün vurdu
Ah hala çocuk olabilseydim.
Kendimden usanmaya
Kaç sevda yanığı daha
Aşkı sandıklara kaldırdım
Üstüne yükler yükledim
Açmasın kimseler diye
Kilitlerime kilit ekledim
Haberin Varmı?
Haberin haberin var mı?
Terk etmedi sevdan beni
Aç kaldım susuz kaldım
Geceler gecelerce
Geceler geceler
Yastığımda düşümde içimdesin
Bir hain bıçak gibi kalbimdesin
Dermanı yoktur bilirim
Tütünsüz, uykusuz kaldım
Terk etmedi sevdan beni.
Roman
Çok ağladım diye sevdiğim o filmi
Yine yeni baştan izlemek gibisin
Senle ilgisi yok, yok bilmelisin
Ben acıyı seviyorum sebebi bu
Yok ağladın diye değişir mi sonun
Kendi acılarını kendin çekmelisin
Aşk bana delidir, ben ona sevdalı
Can bedenden çıkmadıkça durumum bu
Çok sevildim
Öyle sandım
Çok da sevdim
Belki yanıldım
Çok yanan en çok bilense
Acılara gülümseyen anılarım
Arsız duygularım var
Evet hayat hep son sözü söyler ama
Benimde cümlelerim var.
Aşksız Kal
Yeter mi bu sevda bana yeter mi
Canım çok acıyor bir ara geçer mi
Dengesizmiş ah nasılda yormuş
Sağ gösterip hep soluyla vurmuş
Diner mi dalgalar kum dibe çöker mi
Yerine başka şeyler koysam geçer mi
Önce pembe pembe hayaller kurmuş
Sonra arkasına bakmadan yokolmuş
Sen ne istediğini bilmez arsız sevgili
Hiç iyi dileğim yok senle ilgili
En büyük bedduam doğduğundan beri
Aşksız kal, aşksız kal, aşksız yalnız
Kırık Düşler
Zaman yaşlanır
Umutları eskitir
Yine umutlanırım
Sevdalar geçer
Yıkılır yenilir
Yine ayaklanırım
Ah alıştım sanırken acılara
An olur bazen tutamam kendimi
Delirir isyanım
Bu garip fani beden
Bu deli ruh benim
Atamam satamam
Dert benim dertler benim
Bu acı kızgın hüzün
Kırık düşler benim
Susamam sus duramam
Söz benim sözler benim
Özledim
Pişirdim sevdiğin yemekleri
Suya koydum sevdiğin çiçekleri
Evde ne varsa baktım elledim
Özledim çok özledim
Kucağımda senin aldığın bebek
Dinledim hep aynı şarkıyı dinledim
Mumlar bitti ben yine bekledim
Özledim çok özledim
Hep yürüdüğümüz sahildeyim
Şu küçük tekneyi nasıl da severdim
Resmin buruştu terli elimde
Onu denize atsam mı yoksa
Bağrıma bassam mı bilemedim
Önünden geçtim abonesi olduğumuz kahvenin
Girip oturmaya cesaret edemedim
Seni sordu bizim balıkçı
Göz yaşlarımı tutsam mı yoksa
Salsam mı bilemedim
Yangın Yeri
Bu sevda değil
Bir büyük azap
Bezdim canımdan
Huzur bana uzak
Çektim çektim acıları
Topladım koydum bavuluma
Bu deli isyankar başımı
Sana eğdim, kul oldum yoluna
Yangın yerine döner yüreğim
Bu kadar mı kördür gözlerin
Gitmek yerine yatsan yanıma
Bu kadar mı taşla örülü yüreğin
Dönemem
Bu karanlık odalar hangi suçlara ceza
Bu garip duygular yoksa pişmanlığım mı
Olmamalı asla inanmam
Peki ya sen İstanbul, bana mı kırgınlığın
O çatık kaşların ve ıslak sokakların
Gelmesinler üstüme dayanmam
Dönemem geriye dönemem
Bir deli gururum var
Aşk gurur tanımaz diyorlar, neden yapamıyorum
Bükemem boynumu önünde
Asidir hep aşklarım
O zaman ne diye bu ağır, huzursuz yalnızlığım
Dönemem kendime ihanet edemem
Ağlarım, giderim, pişmanım diyemem
Geçsede Yıllar
Sen de bir gün çalarsın aşk kapısını
Her görüşte yanarsın ah demedim mi
Gözlerin öyle masum
Bakarken birden
Yaşla dolar sel gibi
Akar demedim mi
Ah gülmez oldu yüzün
Bitmez oldu sözün
Soldu o güller
Nerde o eski demler
Geçse de yıllar
Solmaz ilk aşklar
Bitmemiş bir şarkı gibi
Her zaman yaralar
Maske
Maskemi taktım
Sürdüm boyalarımı
Giyindim en süslü yalanlarımı
Bir yüzüm gülerken, gizlenir öbür yüzüm
Kimse duymasın, içimden ağladığımı
Aslında hayat zor değil
Mutsuzluk diye bir şey yok yalan
Her şey güzel olacak,
Her şey güzel olacak
Ne zaman, ne zaman
Neyse
Ağır aksak
Siler hayat
Yüzümdeki tenimdeki izlerini
Ve en zorda
Aklı evvel
Yüreğime anlatırım
Canımdan saydığımın
İçimi eze eze
El olup, sessiz gidişini, anlamaz ki
Aşk öylece, hazır olda
Durup ne seni ne beni beklemez ki
Biraz yürek,biraz çaba
Ve gözün kara olmalı
Bir büyük can pazarı aşk
Sapasağlam çıkmalı
Hiç korkaklık dinlemez ki dinlemez ki
Ben büyük aşkların kadınıyım
Kimler geçti ayaktayım,
Sen de mi duracaktım
Boş ver gitsin
Artık kurşunlara diziyorum
Yalan aşk oyununu
Duvarlara yazıyorum sonunu bitsin
Boş ver hayat beni zaten hiç anlamadı ki
Boş ver zaten ne söylesem...
Neyse
Gün Gelecek
Gün gelecek bu hüzün beni öldürecek
Gün gelecek ölümümüm sebebini bir hüzün bilecek
Tüm İstanbul emniyeti seferber
Aranmayan sorulmayan kalmayacak
Zanlılar çok ama kanıt yok
Tüm eski aşklarım sorgulanacak birer birer
Annem çok ağlayacak ardımdan
Niye sıradan bir ölümüm olmadı ki sanki
Hani yani kanserden ya da belki ecelden
Zaten o hep müdür olmamı isterdi
Gün gelecek bu hüzün beni öldürecek
Ölümümüm sebebini bir tek kendisi bilecek
Hani o çok sevdiğim
Yüreğimi yaralayan
Ve beni terk eden sevgilim var ya
O da gelir mi ki cenazeme
Ağlar mı ki ardımdan
Neyse şimdi bir cinayet var çözülecek
Yangınlar yaraladı ruhumu
Çok gördüm çok acı biriktirdim
Yaşlandım yüzüme hüzün vurdu
Ah hala çocuk olabilseydim.
Kendimden usanmaya
Kaç sevda yanığı daha
Aşkı sandıklara kaldırdım
Üstüne yükler yükledim
Açmasın kimseler diye
Kilitlerime kilit ekledim
Haberin Varmı?
Haberin haberin var mı?
Terk etmedi sevdan beni
Aç kaldım susuz kaldım
Geceler gecelerce
Geceler geceler
Yastığımda düşümde içimdesin
Bir hain bıçak gibi kalbimdesin
Dermanı yoktur bilirim
Tütünsüz, uykusuz kaldım
Terk etmedi sevdan beni.
Roman
Çok ağladım diye sevdiğim o filmi
Yine yeni baştan izlemek gibisin
Senle ilgisi yok, yok bilmelisin
Ben acıyı seviyorum sebebi bu
Yok ağladın diye değişir mi sonun
Kendi acılarını kendin çekmelisin
Aşk bana delidir, ben ona sevdalı
Can bedenden çıkmadıkça durumum bu
Çok sevildim
Öyle sandım
Çok da sevdim
Belki yanıldım
Çok yanan en çok bilense
Acılara gülümseyen anılarım
Arsız duygularım var
Evet hayat hep son sözü söyler ama
Benimde cümlelerim var.
Aşksız Kal
Yeter mi bu sevda bana yeter mi
Canım çok acıyor bir ara geçer mi
Dengesizmiş ah nasılda yormuş
Sağ gösterip hep soluyla vurmuş
Diner mi dalgalar kum dibe çöker mi
Yerine başka şeyler koysam geçer mi
Önce pembe pembe hayaller kurmuş
Sonra arkasına bakmadan yokolmuş
Sen ne istediğini bilmez arsız sevgili
Hiç iyi dileğim yok senle ilgili
En büyük bedduam doğduğundan beri
Aşksız kal, aşksız kal, aşksız yalnız
Kırık Düşler
Zaman yaşlanır
Umutları eskitir
Yine umutlanırım
Sevdalar geçer
Yıkılır yenilir
Yine ayaklanırım
Ah alıştım sanırken acılara
An olur bazen tutamam kendimi
Delirir isyanım
Bu garip fani beden
Bu deli ruh benim
Atamam satamam
Dert benim dertler benim
Bu acı kızgın hüzün
Kırık düşler benim
Susamam sus duramam
Söz benim sözler benim
Özledim
Pişirdim sevdiğin yemekleri
Suya koydum sevdiğin çiçekleri
Evde ne varsa baktım elledim
Özledim çok özledim
Kucağımda senin aldığın bebek
Dinledim hep aynı şarkıyı dinledim
Mumlar bitti ben yine bekledim
Özledim çok özledim
Hep yürüdüğümüz sahildeyim
Şu küçük tekneyi nasıl da severdim
Resmin buruştu terli elimde
Onu denize atsam mı yoksa
Bağrıma bassam mı bilemedim
Önünden geçtim abonesi olduğumuz kahvenin
Girip oturmaya cesaret edemedim
Seni sordu bizim balıkçı
Göz yaşlarımı tutsam mı yoksa
Salsam mı bilemedim
Yangın Yeri
Bu sevda değil
Bir büyük azap
Bezdim canımdan
Huzur bana uzak
Çektim çektim acıları
Topladım koydum bavuluma
Bu deli isyankar başımı
Sana eğdim, kul oldum yoluna
Yangın yerine döner yüreğim
Bu kadar mı kördür gözlerin
Gitmek yerine yatsan yanıma
Bu kadar mı taşla örülü yüreğin
Dönemem
Bu karanlık odalar hangi suçlara ceza
Bu garip duygular yoksa pişmanlığım mı
Olmamalı asla inanmam
Peki ya sen İstanbul, bana mı kırgınlığın
O çatık kaşların ve ıslak sokakların
Gelmesinler üstüme dayanmam
Dönemem geriye dönemem
Bir deli gururum var
Aşk gurur tanımaz diyorlar, neden yapamıyorum
Bükemem boynumu önünde
Asidir hep aşklarım
O zaman ne diye bu ağır, huzursuz yalnızlığım
Dönemem kendime ihanet edemem
Ağlarım, giderim, pişmanım diyemem
Geçsede Yıllar
Sen de bir gün çalarsın aşk kapısını
Her görüşte yanarsın ah demedim mi
Gözlerin öyle masum
Bakarken birden
Yaşla dolar sel gibi
Akar demedim mi
Ah gülmez oldu yüzün
Bitmez oldu sözün
Soldu o güller
Nerde o eski demler
Geçse de yıllar
Solmaz ilk aşklar
Bitmemiş bir şarkı gibi
Her zaman yaralar
Maske
Maskemi taktım
Sürdüm boyalarımı
Giyindim en süslü yalanlarımı
Bir yüzüm gülerken, gizlenir öbür yüzüm
Kimse duymasın, içimden ağladığımı
Aslında hayat zor değil
Mutsuzluk diye bir şey yok yalan
Her şey güzel olacak,
Her şey güzel olacak
Ne zaman, ne zaman
Neyse
Ağır aksak
Siler hayat
Yüzümdeki tenimdeki izlerini
Ve en zorda
Aklı evvel
Yüreğime anlatırım
Canımdan saydığımın
İçimi eze eze
El olup, sessiz gidişini, anlamaz ki
Aşk öylece, hazır olda
Durup ne seni ne beni beklemez ki
Biraz yürek,biraz çaba
Ve gözün kara olmalı
Bir büyük can pazarı aşk
Sapasağlam çıkmalı
Hiç korkaklık dinlemez ki dinlemez ki
Ben büyük aşkların kadınıyım
Kimler geçti ayaktayım,
Sen de mi duracaktım
Boş ver gitsin
Artık kurşunlara diziyorum
Yalan aşk oyununu
Duvarlara yazıyorum sonunu bitsin
Boş ver hayat beni zaten hiç anlamadı ki
Boş ver zaten ne söylesem...
Neyse
Gün Gelecek
Gün gelecek bu hüzün beni öldürecek
Gün gelecek ölümümüm sebebini bir hüzün bilecek
Tüm İstanbul emniyeti seferber
Aranmayan sorulmayan kalmayacak
Zanlılar çok ama kanıt yok
Tüm eski aşklarım sorgulanacak birer birer
Annem çok ağlayacak ardımdan
Niye sıradan bir ölümüm olmadı ki sanki
Hani yani kanserden ya da belki ecelden
Zaten o hep müdür olmamı isterdi
Gün gelecek bu hüzün beni öldürecek
Ölümümüm sebebini bir tek kendisi bilecek
Hani o çok sevdiğim
Yüreğimi yaralayan
Ve beni terk eden sevgilim var ya
O da gelir mi ki cenazeme
Ağlar mı ki ardımdan
Neyse şimdi bir cinayet var çözülecek