Passenger
DontWannaMyDiaßLo
- Katılım
- 24 Eki 2006
- Mesajlar
- 3,253
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 44
şimdi saat sensizliğin ertesi
yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
avutulmuş çocuklar çoktan sustu
bir ben kaldım tenhasında gecenin
avutulmamış bir ben...
Zifiri karanlığın sonunda güneşi gösterdi Beşiktaş bize bu sezon. Umudu siyahla beyazda bulmuş bizler güneşe yolculuğun sonuna yaklaşıyoruz. En karamsar, en hüzünlü duygularımızı bir kenara koyup, daha da sıkı sarılma zamanıdır sevdamıza. O sevda ki; acısı da sevinci kadar güzeldir. Beşiktaş’ın acısını sahiplenmek, kalbinin en derinlerinde mağlup olunmuş bir maçtan sonra derin bir sızı hissetmek de güzeldir. Çünkü gerçektir. Sayısal verilerle değil, puan tablosu hesaplarıyla değil, harbidendir. Tüm maddesel dayatmaların üstünde, takım tutmanın değil aşk yaşamanın göstergesidir.
Sessiz sedasız giden sevgilinin arkasından bakar gibiyiz şimdi. Ona son bir kez dur demek, henüz her şeyin bitmediğini göstermek yine bizim elimizde. Çok emek verildi bu sezon. Yaşanan onca olumsuz olaya rağmen hiç azaltmadı bu taraftar inancını. Sahadakiler de son dakika golleriyle gösterdi inadını. Bu saatten sonra vazgeçmek, pes etmek, umutsuzluğa düşmek siyahla beyazı ayırmak gibidir.
Sevdası ateş olup kartal yüreklere düşen ey Şanlı Beşiktaş, sonuna kadar yanındayız. Güneşe yolculuk henüz bitmedi, şampiyonluk hasretiyle çekilen çileler boşa çekilmedi. Şimdi herkesin verdiği emeğe sahip çıkma zamanı. Tribünde taraftarın saatlerce uğraşıp hazırladığı pankartlara, patlattığı gırtlağına, her bir hücresine yerleşmiş sevdasına sımsıkı sarılma zamanı. Sahadaki futbolcunun kazandığı maçtan sonraki sevincine, üzerindeki formaya, göğsündeki armaya sımsıkı sarılma zamanı. Zaman tek vücut olma, güneşe, umuda yolculuğumuzda arkaya bakmadan devam etme zamanı.
Anınla şanınla sen yürü, arkanda taraftarın gücü…
FORZA
