admiral
New member
- Katılım
- 30 Haz 2006
- Mesajlar
- 12,510
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Futbol tarihinde ender rastlanılacak bir şey oldu. Beşiktaş eksiklerinden kaynaklanan büyük bir avantajla çıktığı karşılaşmada Fenerbahçe karşısında etkili futbol oynamasına karşın sahadan yenik ayrıldı.
Eksik kalmanın bir takım için nasıl avantaja dönüşeceğinin uygulamalı örneği gibiydi Beşiktaş ve sezon başından bu yana sıklıkla tartışıyor, konuşuyoruz. Çok koşan, mücadele eden genç bir takım izledik; Fenerbahçe’nin senyörleriyle kafa kafaya oynadılar ancak beceri ve tecrübe maçın sonucunu belirleyen bir fark yarattı.
Fenerbahçe Stoch ve Caner’i bir kenara koyarsak durarak, statik oynayan bir takım. Haftalardır yinelediğimiz gibi eğer defans yaparken kaptığı toplarla hızla ileriye çıkabilse dünkü maç Beşiktaş için çok farklı da biterdi.
Atağa süratle çıkmanın önemini bir gün önce Gaziantepspor-Galatasaray maçında izledik.
Fenerbahçe karşılaşmanın büyük bir bölümünü savunmada rakibinin oyununu kabullenerek geçirdi. Önceki maçlara göre fazlasıyla dikkatli bir oyun oynarken girişte yazdığım cümleye burada karşıt bir şey yazacağım; Beşiktaş’ın hücuma dönük oynayan futbolcuları beceriden oldukça uzaktaydı. Bu anlamda eksik olarak andığımız futbolcular takım hücum ederken sahada olmuş olsalardı bu sefer maç Fenerbahçe için çok farklı bitebilirdi.
Yobo ve Serdar etkili futbollarıyla Beşiktaş’ın bu oyuncuları karşısında belirgin bir üstünlük kurarlarken siyah beyazlı takımın ikinci yarı en etkili iki atağını Ernst ile bulması da düşündürücüydü.
Hiç kuşkusuz bu eksik oyuncular Fenerbahçe atak yaparken sahada olsaydı…
Stoch ve Caner Fenerbahçe’yi ileriye doğru iten, taşıyan; rakip defansı fazlasıyla yoran, hataya zorlayan futbolcular.
Aykut Kocaman orta alanda Mehmet Topuz, (Mehmet’in giderek Baronileşmeye-Selçuklaşmaya başladığını görüyoruz) Emre, Baroni ile sert ve güçlü kalmak isterken takımın ileriye doğru çıkan hücum unsurlarını kenarda bekletmeyi tercih ediyor.
“Emre sakatlandığında Selçuk mu Caner mi girmeli” sorusunun cevabını Caner oyunun son bölümünde net olarak gösterdi.
Caner ve Stoch her iki kanatta oynarken rakip defanstan çıkamamaya başlıyor. İşte o zaman da Sow tarzı futbolculara da geniş alanlar kalıyor ve gole yaklaşıyor.
Dün Beşiktaş’ın genç ve tecrübesiz kadrosunun karşısına Aykut Kocaman daha hızlı oyuncularla çıkmayı deneyebilirdi. Stoch’un Tanju karşısındaki belirgin üstünlüğünü sağ kanatta Caner ile Ersan üzerine de taşıyabilirdi.
Sow yere çok sağlam basan bir oyuncu ve her anlamda Fenerbahçe’ye yararı dokunacaktır; sporda kendine güven çok önemlidir ve kendisini kanıtlama sorunu olmaması onun en büyük avantajı olacaktır.
İlk maçta golle tanışması da taraftarın beklentisine anında cevap vermesi bakımından üzerindeki stresi almıştır.
Şimdi Aykut Kocaman’a düşen şey Sow’u golle buluşturacak taktik yapıyı ve oyuncu seçimlerini sahaya yansıtmasıdır.
Beşiktaş geçen sene büyük bir risk alarak çok kırılgan ve parçalı bir takım kurmuş olmanın bedelini ödüyor. Fenerbahçe gibi bir takım Alex tarzındaki futbolcuyu ancak taşırken onlar Alex kadar verimli olamayanlardan 4-5 tanesiyle takım olmaya çalışıyor; geçen sene tecrübe edilmesine ve başarısız olunmasına rağmen bu sezon ısrarla devam edildi.
Geçen sezon başarısız olan sadece Schuster miydi?
Öyle olmadığını tecrübe etmeye devam ediyoruz; ancak tek farkla Carvalhal çok daha başarılı ve toparlayıcı bir teknik adam olarak sivriliyor.
Bu sezon eğer play-off olmamış olsaydı bu hafta itibarıyla ligin sonuyla ilgili ilk yorumlara başlayabilirdik; çünkü Beşiktaş liderin 9 puan gerisine düştü. Ancak Bu şimdilik bir şey ifade etmiyor.
Özgür Yankaya çok başarılı bir maç çıkardı ve Fırat Aydınus-Cüneyt Çakır kısır döngüsünün kırılması bakımından önemli bir iş yaptı. Kendisine görev verenleri de mahcup etmemiş oldu.
Fenerbahçe’nin ezeli rakiplerine olan üstünlüğü devam ediyor. Bu konuya önem verdikleri kadar diğer maçlara da özen gösterseler Fenerbahçe’nin son 5-6 sezonu çok başka yaşanırdı.
Uzay Gökerman
Eksik kalmanın bir takım için nasıl avantaja dönüşeceğinin uygulamalı örneği gibiydi Beşiktaş ve sezon başından bu yana sıklıkla tartışıyor, konuşuyoruz. Çok koşan, mücadele eden genç bir takım izledik; Fenerbahçe’nin senyörleriyle kafa kafaya oynadılar ancak beceri ve tecrübe maçın sonucunu belirleyen bir fark yarattı.
Fenerbahçe Stoch ve Caner’i bir kenara koyarsak durarak, statik oynayan bir takım. Haftalardır yinelediğimiz gibi eğer defans yaparken kaptığı toplarla hızla ileriye çıkabilse dünkü maç Beşiktaş için çok farklı da biterdi.
Atağa süratle çıkmanın önemini bir gün önce Gaziantepspor-Galatasaray maçında izledik.
Fenerbahçe karşılaşmanın büyük bir bölümünü savunmada rakibinin oyununu kabullenerek geçirdi. Önceki maçlara göre fazlasıyla dikkatli bir oyun oynarken girişte yazdığım cümleye burada karşıt bir şey yazacağım; Beşiktaş’ın hücuma dönük oynayan futbolcuları beceriden oldukça uzaktaydı. Bu anlamda eksik olarak andığımız futbolcular takım hücum ederken sahada olmuş olsalardı bu sefer maç Fenerbahçe için çok farklı bitebilirdi.
Yobo ve Serdar etkili futbollarıyla Beşiktaş’ın bu oyuncuları karşısında belirgin bir üstünlük kurarlarken siyah beyazlı takımın ikinci yarı en etkili iki atağını Ernst ile bulması da düşündürücüydü.
Hiç kuşkusuz bu eksik oyuncular Fenerbahçe atak yaparken sahada olsaydı…
Stoch ve Caner Fenerbahçe’yi ileriye doğru iten, taşıyan; rakip defansı fazlasıyla yoran, hataya zorlayan futbolcular.
Aykut Kocaman orta alanda Mehmet Topuz, (Mehmet’in giderek Baronileşmeye-Selçuklaşmaya başladığını görüyoruz) Emre, Baroni ile sert ve güçlü kalmak isterken takımın ileriye doğru çıkan hücum unsurlarını kenarda bekletmeyi tercih ediyor.
“Emre sakatlandığında Selçuk mu Caner mi girmeli” sorusunun cevabını Caner oyunun son bölümünde net olarak gösterdi.
Caner ve Stoch her iki kanatta oynarken rakip defanstan çıkamamaya başlıyor. İşte o zaman da Sow tarzı futbolculara da geniş alanlar kalıyor ve gole yaklaşıyor.
Dün Beşiktaş’ın genç ve tecrübesiz kadrosunun karşısına Aykut Kocaman daha hızlı oyuncularla çıkmayı deneyebilirdi. Stoch’un Tanju karşısındaki belirgin üstünlüğünü sağ kanatta Caner ile Ersan üzerine de taşıyabilirdi.
Sow yere çok sağlam basan bir oyuncu ve her anlamda Fenerbahçe’ye yararı dokunacaktır; sporda kendine güven çok önemlidir ve kendisini kanıtlama sorunu olmaması onun en büyük avantajı olacaktır.
İlk maçta golle tanışması da taraftarın beklentisine anında cevap vermesi bakımından üzerindeki stresi almıştır.
Şimdi Aykut Kocaman’a düşen şey Sow’u golle buluşturacak taktik yapıyı ve oyuncu seçimlerini sahaya yansıtmasıdır.
Beşiktaş geçen sene büyük bir risk alarak çok kırılgan ve parçalı bir takım kurmuş olmanın bedelini ödüyor. Fenerbahçe gibi bir takım Alex tarzındaki futbolcuyu ancak taşırken onlar Alex kadar verimli olamayanlardan 4-5 tanesiyle takım olmaya çalışıyor; geçen sene tecrübe edilmesine ve başarısız olunmasına rağmen bu sezon ısrarla devam edildi.
Geçen sezon başarısız olan sadece Schuster miydi?
Öyle olmadığını tecrübe etmeye devam ediyoruz; ancak tek farkla Carvalhal çok daha başarılı ve toparlayıcı bir teknik adam olarak sivriliyor.
Bu sezon eğer play-off olmamış olsaydı bu hafta itibarıyla ligin sonuyla ilgili ilk yorumlara başlayabilirdik; çünkü Beşiktaş liderin 9 puan gerisine düştü. Ancak Bu şimdilik bir şey ifade etmiyor.
Özgür Yankaya çok başarılı bir maç çıkardı ve Fırat Aydınus-Cüneyt Çakır kısır döngüsünün kırılması bakımından önemli bir iş yaptı. Kendisine görev verenleri de mahcup etmemiş oldu.
Fenerbahçe’nin ezeli rakiplerine olan üstünlüğü devam ediyor. Bu konuya önem verdikleri kadar diğer maçlara da özen gösterseler Fenerbahçe’nin son 5-6 sezonu çok başka yaşanırdı.
Uzay Gökerman