Farkettim ki uzun zamandır buluşmadı ellerim kalemle ya da klavyeyle.Hayallerimin senle buluşmaması gibi.Farkettim ki ne kadar uzun zaman olmuş parmaklarım telefon numaranın tuşlarına düşmeyeli..Oysa hala ezbere bilir parmaklarım numaranı,adım gibi...Farkettim ki artık ilham vermez oldun bana yazdrmaz ağlatmaz şarkılar söyletmez oldun sana dair sana hasret.Ve dün farkettim ki bişeyler eksik birşeyler bitmiş artık ümidime dair.Tozlu raflara bir kitap daha kaldırdım bugün hayatımdan.Önsözü hazır ama bitirilmemiş.Bir daha el sürülmemek üzere kaldırılmış.Farkettim ki ne çok sevmişim ben seni zamanın da yaaa...Ne çok iç çekmişim ne çok hasret acısıyla ne çok hayalle yaşamışım...Ve bi o kadar da hayal kırıklığı yaşamışım,yaşatmışsın.Düne dair ne varsa farkettim ki şimdi dünde kalmış.Bugünüde yaralarımı sarmak için harcıyorum..Ne çok şey farkettim bir gün içerisinde ne kadar uzak kaldığını anladığımda benden.Bana benim sigaram kadar yakın ama içime nefesini çekemeyecek kadar uzaksın.Bugün benim günümdür.Bugün benim zaferimdir sana karşı.Fikstüre işledim galibiyetleri yenilgileri ve sonuç ben kırık bir kalple 1, sen ise umursamazlıkla 1. Gün beraberlik günüdür.Gün uzatmaların günüdür.Hadi son dakikada yine bana dön,bana gel ve gol at.Bu sefer ofsayta düşmemeye yeminliyim aşkım...........