eylül akşamında yokluğun

mavidüş24

New member
EYLÜL AKŞAMINDA YOKLUĞUN


ay ışığı yansıyor
sensizlikten kavrulmuş bedenime
ve bir eylül akşamının serinliğinde
İrkiliyorum sensizliğimle…
gözlerimi açıyorum yoksun
ellerimi uzatıyorum yine yoksun
bir boşlukta kavruluyor ellerim
kokun geliyor burnuma
bu eylül akşamında

siluetin beliriyor gözlerimde bir hayalet misali
bir umut bir umut daha açıyorum
yine yoksun…

Şarkılar sanki seni ve beni anlatıyor,
İçimde yaşadığım isyanlarım,
sana yakarışlarım, art arda kulaklarıma fısıldıyor
bu eylül akşamında…

gerçekler bir kez daha gözümün önüne geliyor
ve yine canım yanıyor
ve ben yine bir eylül akşamında
bir başımalığı yaşıyorum
bir başıma kalabildiğim ölçüde…

 

kuzay

Pesimist
gerçekler bir kez daha gözümün önüne geliyor
ve yine canım yanıyor
ve ben yine bir eylül akşamında
bir başımalığı yaşıyorum
 

HTML

Üst