Madness
Banned
- Katılım
- 16 Nis 2007
- Mesajlar
- 14,032
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Ya arkadaşlar bu evlenme yaşı gittikçe artıyor.
Konunun tarihsel gelişimini inceleyelim diyorum
Evlilik ideal yaş tanımlamasına giriş
A. Kertme Dönemi:
T.Ö.(TVden önce) bilmem kaç yılında Anadolunun ücra bir vilayetinde Aşiret reisi Gıyasettin İSTER ve kadim batak ve okey arkadaşı Neettin KERTER adlı şahıslar kankalıklarını kuvvetlendirmek için birbirlerinin çocukları daha doğmadan onları kertme usülü ile kaderlerini birleştirmiş ve bunu tüm çevre eşrafına iletmişlerdir. Bu kertme işlemi toplum tarafından çok doğal karşılanmış ve artık bir çok kişi bunu ideal evlendirme yöntemi kabul ederek kertme usülünü benimsemişlerdir.
B. Sandalye Dönemi:
T.Ö. önce 1100 küsürlü yıllarda ise kertme usulünün belirgin birşey olmadığı ve evlendirmek için daha belirgin birşeyler gerektiği düşünülerek marangoz Hammur Abi tarafından Sandalye usülü geliştirilmiştir.
Buna göre "sandalyeye oturduğunda ayağı yere değiyorsa o dünyalı faninin evlenmesinde bir engel yoktur" denilerek bu kavram benimsenmiştir.
C. Aman gözü açılmasın Dönemi:
T.Ö den sonraki ilk yıllarda bu sandalyenin standardının olmadığı, türlü türlü sandalye olacağı gözönüne alınarak, eli iş gören , hamarat bayanlara ve bunun karşılığı olarak anası yaşlı bakıma muhtaç bayların çoğalmasıyla ve aman kızı tanıdık birine verelim ya da bu oğlan gönlünü bir cadaloza kaptırmasın mantığı ağır basınca, evlatlar ortaokulu bittirince hoppa evlenmeye mantığı ağır basmıştır.
Bunca süreçten sonra günümüze baktığımızda 20li yaşları geçmiş 30u aşmış şahısların hala evlilik konusunda çok kararsız olduğu ve "ne evliliği daha gencim" benzeri tabirleri kullandıkları görülüyor.
Konunun tarihsel gelişimini inceleyelim diyorum
Evlilik ideal yaş tanımlamasına giriş
A. Kertme Dönemi:
T.Ö.(TVden önce) bilmem kaç yılında Anadolunun ücra bir vilayetinde Aşiret reisi Gıyasettin İSTER ve kadim batak ve okey arkadaşı Neettin KERTER adlı şahıslar kankalıklarını kuvvetlendirmek için birbirlerinin çocukları daha doğmadan onları kertme usülü ile kaderlerini birleştirmiş ve bunu tüm çevre eşrafına iletmişlerdir. Bu kertme işlemi toplum tarafından çok doğal karşılanmış ve artık bir çok kişi bunu ideal evlendirme yöntemi kabul ederek kertme usülünü benimsemişlerdir.
B. Sandalye Dönemi:
T.Ö. önce 1100 küsürlü yıllarda ise kertme usulünün belirgin birşey olmadığı ve evlendirmek için daha belirgin birşeyler gerektiği düşünülerek marangoz Hammur Abi tarafından Sandalye usülü geliştirilmiştir.
Buna göre "sandalyeye oturduğunda ayağı yere değiyorsa o dünyalı faninin evlenmesinde bir engel yoktur" denilerek bu kavram benimsenmiştir.
C. Aman gözü açılmasın Dönemi:
T.Ö den sonraki ilk yıllarda bu sandalyenin standardının olmadığı, türlü türlü sandalye olacağı gözönüne alınarak, eli iş gören , hamarat bayanlara ve bunun karşılığı olarak anası yaşlı bakıma muhtaç bayların çoğalmasıyla ve aman kızı tanıdık birine verelim ya da bu oğlan gönlünü bir cadaloza kaptırmasın mantığı ağır basınca, evlatlar ortaokulu bittirince hoppa evlenmeye mantığı ağır basmıştır.
Bunca süreçten sonra günümüze baktığımızda 20li yaşları geçmiş 30u aşmış şahısların hala evlilik konusunda çok kararsız olduğu ve "ne evliliği daha gencim" benzeri tabirleri kullandıkları görülüyor.
