Her gencin bir yerlerde benzemek istediği birileri olur , ya babasıdır yada bir film yıldızı , benim favori insanım sınıf arkadaşım aynı zamanda da en yakın arkadaşımdı. Kendisi Ankaranın pek lüks sayılmıcak bi semtinde büyümüştü , bende öyleydim ama benim yasadığım yer onunkinin yanında hiç sayılırdı. Karsılaşabılcegimiz bütün kötü durumlarla o zaten karsılasmıstı , dürüst birisiydi neredeyse hiç yalan söylemezdi. olaylar karsısında her zaman durusunu kaybetmedezdi kesin cızgılerı vardı. tamamı olmasada çoğu özelligi bende hayranlık bırakırdı , iyi bir insandı. Kavgayı da inanılmaz severdi , tanıştıgımız ılk gunlerde tuvalette bırını dövmüştü , daha sonra tren istasyonunda bıkac kısı tarafından sıkıstırılmıstı ertesi gun kafası yarılmıs gelmıstı okula ertesı tenefus beni alıp onu dövdüren cocugun sınıfına gıtmıstık "neden dövdürdün lan benı yıyosaa teke tek cıkalım" demıstı bense kapıda beklıyodum gıren cıkan ıcın , cocuk " tamam olur " demisti ardındanda bıkac defa kafa darbesi almış sonrada yere serilmişti .
Bir keresınde ise tren istasyonunda sohbet ederken birkac serserinin bır tanıdıgımıza sataştıgını görmüştük . sataşan cocugada gitti kafa attı , ardından da dıgerlerı onu yere serdi biz kurtaralım derken vücudunda 2 bıcak yarası olusmustu bile. tam hatırlayamıyorum ama sanırım okuldan saat 4 de cıkmıstık hastaneden cıktıgımızda saat 9 du.
Evet arkadasım böyleydi asla hiçbirşeyden korkmaz kaçmazdı
hep boş işlerle ugraşır genelde ciddietten uzaktı. Aman tanrım ne çok anımız olmuştu... Ama benım bütün bu hazırlıklarım tek bir anı için. aynı dersanedeydik öss yi kazanamıcagımızı bile bile gidiyoduk (şimdi makıne muhendısıyım ayrı mesele
) hayatımızın taşıtı trenden inmiş yol almaktaydık , mekan: sıhıye ben bir kızla el ele yol almaktayken kendisi önde makara yapa yapa ilerlemekteydi sonra olan oldu , karşıdan bir tane mor atkılı bir tanede kol çantalı toplamda iki tane ağabey kıvırtarak gelmekteydi , yüzlerinde hafif bir makyaj hayatlarından mutlu olarak ılerlıyolardı , bize dogru . sonra bir kahkaha koptu hıyaaaaaaa dıye bı baktım bızımkı. o nereye ben oraya, ona olan ınancım bunu gerektırıyodu bende güldüm derken ağabeylerden(!) bırısı durdu ve "ne var lan acıkta bıseymı gordun dedı" verılen cevap gayet nettı "Görmedımde ondan bakıyorum" dedi bizimki ben gülmeye devam, yanımda adını hatırlayamadıgım kız beni çekiştirmekte sonra döndü bizim mor atkılı , üstüme yürüdü o an işte farkına vardım o erkek lan dedım kendı kendıme ama asıl şok arkadan geldı geri döndüğümde silah arkadasımın orda olmadığını gördüm. kaçmıştı. durmamın bir dakıka anlamı olmadıgına karar verdım kızı bıraktım kaçmaya başladım , öyleki ayaklarım kıçıma değmekteydi . aldığım haberlere göre bizim erkekliğimize laf etmiş ardındanda kıvırtmaya devam etmiş sanırım arkamızdan gelmesini engelliyende çantalı ağabeymiş.Bizimki dersaneye vardıgımda kapıda oturmus parlamentini içmekteydi olum dedim neden kaçtın parçalıcaktı benı o zaman bilgece sözünü etti ve konuyu kapattı " Onda kadının çirkefliği , erkeginde gücü var ". ertesi gün hikayeyi kahramlık öyküsüne çevirdik ve halka sunduk , ama hergün aynı saatte bıze bakıp kendı aralarında fısıldaşan sıhıye esnafı bütün gerçegi bilmekteydiler. bu o tarz ağabeyler hakkında aldığım tek ve en iyi dersti.
Bir keresınde ise tren istasyonunda sohbet ederken birkac serserinin bır tanıdıgımıza sataştıgını görmüştük . sataşan cocugada gitti kafa attı , ardından da dıgerlerı onu yere serdi biz kurtaralım derken vücudunda 2 bıcak yarası olusmustu bile. tam hatırlayamıyorum ama sanırım okuldan saat 4 de cıkmıstık hastaneden cıktıgımızda saat 9 du.
Evet arkadasım böyleydi asla hiçbirşeyden korkmaz kaçmazdı
hep boş işlerle ugraşır genelde ciddietten uzaktı. Aman tanrım ne çok anımız olmuştu... Ama benım bütün bu hazırlıklarım tek bir anı için. aynı dersanedeydik öss yi kazanamıcagımızı bile bile gidiyoduk (şimdi makıne muhendısıyım ayrı mesele
) hayatımızın taşıtı trenden inmiş yol almaktaydık , mekan: sıhıye ben bir kızla el ele yol almaktayken kendisi önde makara yapa yapa ilerlemekteydi sonra olan oldu , karşıdan bir tane mor atkılı bir tanede kol çantalı toplamda iki tane ağabey kıvırtarak gelmekteydi , yüzlerinde hafif bir makyaj hayatlarından mutlu olarak ılerlıyolardı , bize dogru . sonra bir kahkaha koptu hıyaaaaaaa dıye bı baktım bızımkı. o nereye ben oraya, ona olan ınancım bunu gerektırıyodu bende güldüm derken ağabeylerden(!) bırısı durdu ve "ne var lan acıkta bıseymı gordun dedı" verılen cevap gayet nettı "Görmedımde ondan bakıyorum" dedi bizimki ben gülmeye devam, yanımda adını hatırlayamadıgım kız beni çekiştirmekte sonra döndü bizim mor atkılı , üstüme yürüdü o an işte farkına vardım o erkek lan dedım kendı kendıme ama asıl şok arkadan geldı geri döndüğümde silah arkadasımın orda olmadığını gördüm. kaçmıştı. durmamın bir dakıka anlamı olmadıgına karar verdım kızı bıraktım kaçmaya başladım , öyleki ayaklarım kıçıma değmekteydi . aldığım haberlere göre bizim erkekliğimize laf etmiş ardındanda kıvırtmaya devam etmiş sanırım arkamızdan gelmesini engelliyende çantalı ağabeymiş.Bizimki dersaneye vardıgımda kapıda oturmus parlamentini içmekteydi olum dedim neden kaçtın parçalıcaktı benı o zaman bilgece sözünü etti ve konuyu kapattı " Onda kadının çirkefliği , erkeginde gücü var ". ertesi gün hikayeyi kahramlık öyküsüne çevirdik ve halka sunduk , ama hergün aynı saatte bıze bakıp kendı aralarında fısıldaşan sıhıye esnafı bütün gerçegi bilmekteydiler. bu o tarz ağabeyler hakkında aldığım tek ve en iyi dersti.