SAHRANİL
Altın Üye
Eksik içinde sen olmayan her şey,
Birazdır yaşam,
Sensiz hayat az kalmıştır...
kalbime gün doğmuyor hiçbir gece…
Artık bütün günaydınlar geceye,güneşin doğmadığı bir yerdeyim,sensizlikteyim…
sen yoksun ya öylesine herşey...içer içer sızarım bir köşede,
içime çekerim acımı,içime ta derine...
Ve geceler uzun olur sen gelmeyince,gecenin siyahı boğar düşlerimi…
Eksik içinde seni barındıramayan hece,
anlatmaya kalkılsa devrilir cümle,
Oysa sade bir heceydin sen dilimde,
En yalın halinle yaşıyordun içimde…
Ama dedim ya sen yoktun ve bitmedi hiçbir cümle…
Kabullenemedim gözlerinde ki yabancıyı görmeden bittiğimi,
Görünce anladım her şeyi…
Sesin uzaklaşmış benden,ben senin en yakındayken,
bir yabancı yakar içimi şimdi,
aynı bedende bakşa kişi...
inan sen yakmadın içimi,gözlerinde ki yabancı kuytulara bıraktı yüreğimi,
kendi içimde savaş halindeyim,her gece yeni umutların katili benim.
Enkazdaki kalbimin tek çaresi ağlamak
çaresi yok belki yumuşatır kurduğun duvarları…
Ben kendi umutlarımın katiliyim…
Beni sen azmettirdin...suçlu sensin.
alıntı
