ported
New member
- Katılım
- 16 Haz 2008
- Mesajlar
- 489
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
Aranılan her an bir kapının ardında gizlidir. Yolda ne kapılara denk gelirsin. Karanlıklar içerinde tüller arasında anlatılıp kelimelerde hapis edilemeyecek güzellikte bir kapı, ansızın tüller düşüyor üzerinden meleklerin kanatları yanıyor. Bir tren geç kalmışlığını bilerek yol alıyor. Bir an gelip tüm tüller yırtılıyor. Kimse inanmıyor, beğenmiyorlar hatta ilgilenmiyorlar. Kapı görünüyor tüm siyahların içinde aranılan herkesin her şeyin tüm kelimelerin nehirdeki suyun sessizliğin sağır edici gürültüsünün eskilerin yani tümlerinin veya hiç birinin karşılığı bu siyahlar arasındaki beyaz kapı. Yolun sonu olabilir mi acaba? Kim kendi yolunu ulaşabilmiştir? Son gelir ve biter bir anda son bulur. Kapını sahibiyle karşılaşmışımdır da belki de o bırakmıştır.
Kaza eseri denklemde eşitlik sağlanmış olamaz. Bilinmeyenler bir tarafa geçsin bilinenler üzerindeki tüm o heybetle olduğu yerde kalsın. Bilinmez önce ölüp rüyalarında kendi eline doğmuş sonra zaman geçmiş ve bilinmez olmuşlar. Boşluğun karşısına genelde sıfır yazılır. Sıfır genelde gelmeyenlerin isteyip de alınamayanların yegâne ismidir. Kapının önüne paspas bırakmışlar çok kirli kaldık bunca zaman içinde paspası görünce iyice kirlenmiş hissettirdi ansız bıraktı. Zaten çoğu ansızın bıraktı. Kapı neden ayrım yapsın.
Tüm kapıların ardında bir şey vardır. Her kapı ardında bir şeyler saklar. Kimi kapılar kilitli olur. Bazen kapılar açık durur, en azından açık gibi durur. Karşısında dursam da söylesem de sussam da biliyorum kilitli anahtarı başka ellerde ve kapı benimle. Siyahtan siyaha doğru durmadan bir akış var ve ben biliyorum geçemeyeceğim asla o eşikten bunca zaman beklerse insanda değişiyor.
Bomboş bir hayatta elindekine en güzel yeri ararken ne yer kaldı ne el ne hayat böyle başladı durağanın tükenmez hatırası...
