BSY17
New member
DUL OLMAK
Yıllarca hepimiz aşkın peşinden koşmadık mı? koşa koşa yorulmadık taki öteki yarımızı bulana dek.Ama nedense hep bulduğumuzu sandığımız aşk gercek aşkmış gibi geldi bize eskisini unuttuk!
Eşşiz olmak yanlız kalmak ve ya boşanmak... Nedir dul olmak? Bir kere eşi vefat etmiş kişilere dul denir, boşanmış kişiler niye dul diye anlamlandırılıyor onuda anlamış değilim hani. Toplumda malesef böyle yer edinmiş eşşsiz kadınlar...
Bence dul olmak bir ayrıcalık hele yaş ilerledikten sonra dul kalmak.
Burda bende topluma uyup boşanmış kadınlarıda bu kategoriye sokacagım şimdilik.
Bu güne kadar dul kalmak sanki hayata küsmek yada yeni başlangıçlara yelken açmaya hazırlanmakla eşleştirildi. Neden küstük ki hayata? Acılarımızı geçmişimizi unutamadık, kimliğimizin içine hak etmiş gibi yerleştirdik istemeden...
Sanki artık biz demek dul demek gibi...!
Yıllarca hepimiz aşkın peşinden koşmadık mı? koşa koşa yorulmadık taki öteki yarımızı bulana dek. Ama nedense hep bulduğumuzu sandığımız aşk gercek aşkmış gibi geldi bize eskisini unuttuk!
Bunun sonu varmıydı daha nereye kadar koşacaktık ki...bu yeni kimlik hakkında hangimiz birşeyler biliyoruz?
Sizleri bilmiyorum ama bu hayat bana çok şey ögretti. Gecmişle yaşanmayacagını gecmişi gelecege taşımamamayı ögretti.
Hiç kimse için hayatın en güzel anlarını boşa harcamamayı ögretti.
Dul olmak zormuydu! toplum içinde yer edinmek adına evet kendin için hayır....
Toplum için mi, kendimiz için mi yaşamalıyız. Bunu bilemediğim anlayamadıgım çok anlar oldu benim.
Toplum bana kaybettiğim kimliğimi geri verebilecekmiydi. Ne saçma degil mi?
İllede toplum da bir kimliğimiz olmalı ya...! oysa ben bendim dul yada değil eşli yada eşsiz...
Ben neyim...
Ben kadınım, anneyim, insanım, evladım, işciyim ,memurum, sevgiliyim eşim ben herşeyim ben hayatın ta kendisi değilmiyim? Acılarımda benimle hatalarımda benimle, gecmişimde geleceğimde yapacaklarımda benimle...çocuklu dullar için bu kimliğin farklı bir boyutu var bence
Bedava evlada sahip olmak, kendinden olan bir cana, benzerine
...
Neden bedava dedim, evlilik kelimesi altında yaşadığım yıllarda çektiğim acılar çöküntüler hayal kırıklıkları, maddi manevi bozuntular, bunların telafisi nasıl olacaktı birde üzerine bu yolculukta bize eşilik edecek bir canla üstelik!
Asla bu can tek başına bize ait değil sakın yanlış anlamasın kimse, hayata tek başına atılacak gücü sağlayana kadar bu yolculukta bize eşlik edecek can anlamında dedim. Farzedin bir çocuğunuzun olmasını cok istediniz,
yıllarca çabaladınız maddi manevi bir sürü kayıplara uğradınız ve her seferinde eliniz boş döndünüz.
Şöyle düşünsek mesela;
tüp bebek yapmak için yılarca çabaladık didindik sonunda bu cana sahip olduk!
Bedava çocuk ben buna derim işte
Dulluğun cazibesi mi nerde diyeceksiniz?
Bir kere kabuğunuzdan sıyrılıp şöyle bir
silkiniyorsunuz, kendinizle hesaplaşıyorsunuz, bütün bunlardan sonra iyi yada kötü bir plan ciziyorsunuz kendinize.
Varlığınızı rastlantıya bir daha bırakmamak adına herşeye kaldığınız yerden değilde en baştan başlıyorsunuz.
Önce kendinizi tanımaya sonra etrafınızdaki dostlarınızı aşklarınızı arkadaşlarınızı birdaha yanlış yapmamak adına itinayla seçiyorsunuz. Özgürlüğünüzün tadına varıyorsunuz. Artık ortalıkta toplamak zorunda olduğunuz çoraplar yok, itina ile yemek yapmak zorunda değilsiniz, canınız yapmak istemediğinde bir zeytin ekmek bile size bal yemek gibi gelir. Üstelik hesap verecek kimsenizde yok artık. Başkalarına verip vermemekte sizin düşünceniz
Beraberken okuyamadığınız kitap, dergi, gidemediğiniz tiyatro, sinema hatta operayı bile merak ediyorsunuz...
sosyalleşiyorsunuz yani!
Can Yücel ustanın yanlızlığa dayanırımda adlı şiirinde dediği gibi
"Çaya kaç şeker alırsın diyen biri olmalıya arasıra"
İşte o birini de bulup bulmamak size kalıyor .
Sonra ne mi oluyor bu cazibenin sonu!
ahhhhhhhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhhh ...!
Ben size demiyormuyum acele karar vermeyin diye.
Ne oldu?
Ne olacak, bak yine kimliğinizi bozdunuz daha tadına bile varmadan bu yeni kimliğin
)
Yine evli oldunuz oyunbozanlar siziiiii.....
Yıllarca hepimiz aşkın peşinden koşmadık mı? koşa koşa yorulmadık taki öteki yarımızı bulana dek.Ama nedense hep bulduğumuzu sandığımız aşk gercek aşkmış gibi geldi bize eskisini unuttuk!
Eşşiz olmak yanlız kalmak ve ya boşanmak... Nedir dul olmak? Bir kere eşi vefat etmiş kişilere dul denir, boşanmış kişiler niye dul diye anlamlandırılıyor onuda anlamış değilim hani. Toplumda malesef böyle yer edinmiş eşşsiz kadınlar...
Bence dul olmak bir ayrıcalık hele yaş ilerledikten sonra dul kalmak.
Burda bende topluma uyup boşanmış kadınlarıda bu kategoriye sokacagım şimdilik.
Bu güne kadar dul kalmak sanki hayata küsmek yada yeni başlangıçlara yelken açmaya hazırlanmakla eşleştirildi. Neden küstük ki hayata? Acılarımızı geçmişimizi unutamadık, kimliğimizin içine hak etmiş gibi yerleştirdik istemeden...
Sanki artık biz demek dul demek gibi...!
Yıllarca hepimiz aşkın peşinden koşmadık mı? koşa koşa yorulmadık taki öteki yarımızı bulana dek. Ama nedense hep bulduğumuzu sandığımız aşk gercek aşkmış gibi geldi bize eskisini unuttuk!
Bunun sonu varmıydı daha nereye kadar koşacaktık ki...bu yeni kimlik hakkında hangimiz birşeyler biliyoruz?
Sizleri bilmiyorum ama bu hayat bana çok şey ögretti. Gecmişle yaşanmayacagını gecmişi gelecege taşımamamayı ögretti.
Hiç kimse için hayatın en güzel anlarını boşa harcamamayı ögretti.
Dul olmak zormuydu! toplum içinde yer edinmek adına evet kendin için hayır....
Toplum için mi, kendimiz için mi yaşamalıyız. Bunu bilemediğim anlayamadıgım çok anlar oldu benim.
Toplum bana kaybettiğim kimliğimi geri verebilecekmiydi. Ne saçma degil mi?
İllede toplum da bir kimliğimiz olmalı ya...! oysa ben bendim dul yada değil eşli yada eşsiz...
Ben neyim...
Ben kadınım, anneyim, insanım, evladım, işciyim ,memurum, sevgiliyim eşim ben herşeyim ben hayatın ta kendisi değilmiyim? Acılarımda benimle hatalarımda benimle, gecmişimde geleceğimde yapacaklarımda benimle...çocuklu dullar için bu kimliğin farklı bir boyutu var bence
Bedava evlada sahip olmak, kendinden olan bir cana, benzerine
...
Neden bedava dedim, evlilik kelimesi altında yaşadığım yıllarda çektiğim acılar çöküntüler hayal kırıklıkları, maddi manevi bozuntular, bunların telafisi nasıl olacaktı birde üzerine bu yolculukta bize eşilik edecek bir canla üstelik!
Asla bu can tek başına bize ait değil sakın yanlış anlamasın kimse, hayata tek başına atılacak gücü sağlayana kadar bu yolculukta bize eşlik edecek can anlamında dedim. Farzedin bir çocuğunuzun olmasını cok istediniz,
yıllarca çabaladınız maddi manevi bir sürü kayıplara uğradınız ve her seferinde eliniz boş döndünüz.
Şöyle düşünsek mesela;
tüp bebek yapmak için yılarca çabaladık didindik sonunda bu cana sahip olduk!
Bedava çocuk ben buna derim işte
Dulluğun cazibesi mi nerde diyeceksiniz?
Bir kere kabuğunuzdan sıyrılıp şöyle bir
silkiniyorsunuz, kendinizle hesaplaşıyorsunuz, bütün bunlardan sonra iyi yada kötü bir plan ciziyorsunuz kendinize.
Varlığınızı rastlantıya bir daha bırakmamak adına herşeye kaldığınız yerden değilde en baştan başlıyorsunuz.
Önce kendinizi tanımaya sonra etrafınızdaki dostlarınızı aşklarınızı arkadaşlarınızı birdaha yanlış yapmamak adına itinayla seçiyorsunuz. Özgürlüğünüzün tadına varıyorsunuz. Artık ortalıkta toplamak zorunda olduğunuz çoraplar yok, itina ile yemek yapmak zorunda değilsiniz, canınız yapmak istemediğinde bir zeytin ekmek bile size bal yemek gibi gelir. Üstelik hesap verecek kimsenizde yok artık. Başkalarına verip vermemekte sizin düşünceniz
Beraberken okuyamadığınız kitap, dergi, gidemediğiniz tiyatro, sinema hatta operayı bile merak ediyorsunuz...
sosyalleşiyorsunuz yani!
Can Yücel ustanın yanlızlığa dayanırımda adlı şiirinde dediği gibi
"Çaya kaç şeker alırsın diyen biri olmalıya arasıra"
İşte o birini de bulup bulmamak size kalıyor .
Sonra ne mi oluyor bu cazibenin sonu!
ahhhhhhhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhhh ...!
Ben size demiyormuyum acele karar vermeyin diye.
Ne oldu?
Ne olacak, bak yine kimliğinizi bozdunuz daha tadına bile varmadan bu yeni kimliğin
)Yine evli oldunuz oyunbozanlar siziiiii.....
