deniz feneri

[Mephisto]

Kimse bilmesede burda bir deniz feneri var
Her zamn başı dik mağrur
Her gece korur aydınlığını
Kimse görmesede direnir karanlığa
Belki kaderine terkedildi ama yılmadı
O ilk günkü hevesiyle
Konuştu denizle geceler boyu
Yakamozla arkadaşlığı ilerletti zamanla
Uzaktan baktığınızda yalnız görünen bu deniz feneri
Aslında hiç tanımadı yalnızlığı
Hep yabancı oldu ona
Birgün rastlasa ona bilmez adını
Kim olduğunu bilmez ve geçer görmeden

Kimse bilmesede burda bir yaşam var
Bu denizn ortasında
Gecenin içinde bir aydınlık var
Işığında sevda var ışığında umut
Burda durmadan çarpan bir yürek
Her zamnda içinde olan sevdasıyla
Sarmaş dolaş olmuş geceyle
Sabahı hiç düşünmeden yaşıyorlar
Ayrılık vaktinin güneşle geleceğini hiç düşünmeden
Yaşıyorlar aşka dair ne varsa
Belkide biz hiç yaşamadık böylesini
Ama o kimsenin bilmediği deniz feneri
Her gece yaşıyor bu mutluluğu
Ve yaydığı ışıkla gerçek aşk bu dercesine
Gülümsüyor etrafına
Çünkü onlar aşkları için gece ile gündüzü birleştirip
Aydınlıkla karanlığı bir yürekte birleştirdiler
Ve sevdayla bağladılar karışıtırdılar
Kaynaştırdılar

Orda kimsenin bilmediği bu deniz feneri
Kimsenin başaramadığını başardı
Bütün gerçekleri yok sayarak
Her gece sarıldı yüreğine
Geçen her gecede büyüdü sevdası
Sığmadı yüreğine
Ve yayıldı etrafa bir ışık olarak
Bu ışık yalnızca deniz fenerinin ışığı değildi
Bu aydınlıkla karanlığın ışığydı
İyi ile kötünün kavuşması
Bu onların sevdalarının ışığıydı
Hiç sönmeden yanıyordu gecenin içinde

Kisenin bilmediği bu deniz feneri
Artık o kadar batıyorki göze
Onun yanından kim geçerse geçsin
Bakmadan geçemiyor bir türlü
O büyülü ışığı görmeden geçemiyor kimse onun yanından
Onlara belki sıradan geliyor ilk bakışta
Ama baktıkça anlıyorlar o ışığın kaynağını
Ve artık o deniz feneri yer ediyor onu gören her yürekte
Sevdanın adını bilmeyenler onu görünce tanıyorlar
Yüreğini ortaya koymanın ne demek olduğunu
Kendinden çok başkasını düşünmenin ne demek olduğunu
Onu gören herkez anlıyor anlatamasada

Orda kimsenin bilmediği bir deniz feneri vardı
Şimdi bütün yüreklerde aydınlık olan
Yalnızlara arkadaş dertlilere sırdaş olan
Bir deniz feneri var yüreğini görebilen herkesin gördüğü
Bir umut ışığı var adını koyamasalarda
Yüreklerde yaşıyor hep o
Ve yansıyor gözlerden
Şimdi baktığım her yerde o deniz feneri var
Aydınlık oluyor yüreklerde
Ve yansıyor gözlerde

alıntıdır

 

[Mephisto]

Yağmur aşkına

Yağmur Aşkına



Seni nasıl unuturum
usul boylum
temiz huylum
nazlım
nazenim
yeşil gözlüm
bal sözlüm
nasıl unuturum seni
deniz yeşili gözlerini
ipek sarısı saçlarını
kalbim kalbine düğümken

ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmur yağıyordu yeşil gözlüm
kimsesiz çocuklar ağlıyordu sokaklarında
biz bu şehrin gözyaşlarını sildik mendilimizle
oturup yüreğimizin avlusuna çaresizliklere ağladık
kar yağıyor şimdi dağlara
gitme
yağmurun ve gözyaşının aşkına kal

gidersen
gecenin siyahı çöker yüreğime
göç eder kelebekleri ömrümün
boynunu büker gelincikler
dağlar ceylansız
nehirler türküsüz kalır
Gidersen
tarlalar susuz
çocuklar uykusuz kalır yeşil gözlüm

ben senin yürekkırgını gülüşünü sevdim en çok
umutsuzluğa umudu sürüşünü
acılara sevda yazışını sevdim
kendinle barışını yeşil gözlüm
seni seviyorum deyişini sevdim en çok
tüm sevgiler sürgünken

yaşamak bir türkü seninle
yediveren tomurcuk
gidersen
boynu bükük kalır bu şehir
ölür kahrından bu içli çocuk
yokluğuna nasıl alışırım
dudağın dudağıma mühürken

ben senin en çok
seni seviyorum deyişini sevdim
ekmeğini bölüşünü bir düşkünle
kar gülüşünü
öksüzleri sevişini sevdim
ve yüzündeki hüznü yeşil gözlüm
bakınca insan gibi bakışını
ağlayınca çağlayanlar gibi akışını sevdim

insanı sevişini sevdim en çok yeşil gözlüm
omuzuna dayanmayı efkarlıyken
affedişini
bir düşküne el uzatışını sevdim
temiz kalışını sevdim en çok
bu hayatın kirlenmiş sahnesinde
bir umut gibi, bir türkü gibi, bir şiir gibi duruşunu sevdim
bin bahar tazeliğinde
saçlarına günün vuruşunu

ben senin
bir gülü koparmasınlar diye
günlerce gül düşmanlarına yalvarışını sevdim
bir annenin acısına ağlayışını
ben senin
tüm kavramları ve kuralları çiğneyişini sevdim
küflenmiş törelere ve haksızlıklara karşı gelişini

ben seni beyaz beyaz sevdim yeşil gözlüm
mavi mavi, yeşil yeşil, al al
seninle sokaklar dolusu çığlık
acılar dolusu yalnızlık
çiçekler dolusu sevgi ektik
dağların doruklarına
maviler boyunca beyaz güvercinler uçurduk
meydanlara

gidersen
mutluluğumdan sızılar kalır yüreğimde
yarım elvedalar kalır, soğuk odalar, karanlık geceler

sensiz koma yüreğimi yağmur aşkına
seninle başlayan hikayem
seninle son bulsun yeşil gözlüm

alıntıdır

 

[karizma_5]

kardeşim emeğine sağlık güzel şiirler
saygılarımla