Darağacında Bir Gönül...!!!

D!$GU$T

New member
Darağacında bir gönül sana sunduğum. Hiçbirşey vadedemem kahırlı bir geçmişten başka. Alacalı renklerim hiç olmadı benim.

Siyah beyaz sundular hayatı hep...

Oysa gökyüzü maviydi, güneş sarı, güzelim ağaçlar yeşildi. Yaradan renkli yaratmıştı evreni ; gönüller de renkli olmalıydı, rüyalar da, hayatlar da...

Başlangıç ve son aynıydı belki ama aradaki bir ömür insan kalmıştı. Gönlümle resmimizi istediğimiz renklere boyayamadık. Diğerleri gibi olmamız istendi hep. Onlara göre insan insana benzerdi,hayatlar hayata. Özel olmanın bi anlamı yoktu. Aynı şekilde doğmuştuk,hepimiz ölecektik. Yaradan'ın herkesi farklı yarattığını görmek istemiyorlardı, herkesin farklı gönlüllere sahip olduğunu ve farklı gönüllerin farklı şeyler isteyebileceğini düşünmüyorlardı...gönül bi et parçasından başka neydi ki!!

İstekler, hedefler, özlemler, farklı olmalıydı ki hayat renklensin, dünya yaşanmaya değer olsun. Derdim siyah beyazla değil,onlar da renk,sadece beyaz saflığı,siyah asilliği temsil ediyor gönlümde:değişmezliği,sıradanlığı, iki renge sığdırılmış hayatları değil...

Hayata toz pembe bakmak isteyen gözler vermişti bana Rabbim. Bakamadım. Gözlerimdeki ışık sönmeye yüz tuttu cancağızım. Işık olmadan renkler farkedilmez ki! Gözlerimdeki ışıktan başka umutlarımın da rengi soldu. Umutsuz bir ömür nasıl geçer?

Dedim ya gamlıyım,karamsarım, böyle biraz garibim ben....


Böyle bir gönülle başedebilecek misin dostum? Paletindeki renkleri paylaşabilecek misin benimle?

Alıntıdır...
 

HTML

Üst