DüNya SesLi

Kalbimdir, andıkça bir aşkı kanıyan.
Gül dalında nazlıdır, zehriyle sefil.

Kalbimde kahıra açan bir tomurcuk,
Elimde bir demet çiçek kanıyor.

Bende deniyor sabrın mermerini çatlatan söz.
Ne hayat şiir kokuyor ne şiir hayat tadında.
Dinmiyor göğsümdeki yara ovdukça yaprağıyla adonis'in
Burçlarından dökülen taşlar dolanıyor eteklerime.

Toprak çekiyor yaşımı...
Dilde memnu
Aşkla dağlandıkça ömrüm,
Bir sözle çözülür kalbimdeki kırık düğüm

Güzellik unutulur, yıllara pay edilir acılar.
Çocuklar büyür, yırtılır beyaz perde.
Bağrına taş bassın derken giden kadın,
Terk edilen bir kale gibi ağarım kapanır yüzüme.
Nehir akar, at ölür, sahipsiz kalır payton.

Bütün yollar kalbimden geçer diye dile gelir gençlik.
Kalbim ki...
Beni dünyayla avutan mahşer,
Dünya kalbimde saplı paslı bir hançer.

Alıntıdır..
Kahraman Tazeoğlu​
 

FeryaL

~ÖğretmeN~
ya kahrtaman tazeoglu olurda bensiz olur mu =) cok seviyorum şiirlerini de yorumunu da sağol aysecik bana ithafen mı yazdın yoksa :melek hehe
 

HTML

Üst