demilles
New member
Bir gün Avrupa'nin ünlü sanat merkezi kentlerinden birinde gezen çocugun biri bir vitrinde çok hos bir tablo görür. Tablo bedeli oldukça pahalidir.
Çocuk bu tabloyu bir sonraki sene abisinin dogum gününe almayi ister ve bir is bulup kit kanaat geçinerek biriktirdigi tüm para ile magazaya gider.
Sanslidir tablo hala satilmamistir. Içeri girer ve tabloyu bir süre
yakindan izledikten sonra resmi yapan sanatçiyi bulur ve "Abimin dogum günü için bu resmi satin almak istiyorum, tüm paramda bu kadar" der.
Ressam birsüre düsündükten sonra. Resmi paketler ve resmi satar. Çocuk paketini alir ve tesekkür ederek çikar.
Magazada adamin arkadaslari da vardir ve saskin saskin sorarlar:
"Sen ne yaptin o resmin degeri milyonlar ederdi. Neden bu
kadar cüzi bir rakama sattin?"
Adam cevap verir:
"Evet ben bu resme milyonlarini verecek bir sürü insan bulabilirdim, ancak tüm servetini bu resme verecek kaç kisi bulabilirdim?..."
GÜNÜN SÖZÜ:
Günümüzde insanlar her seyin fiyatini biliyor, fakat hiçbir
seyin degerini bilmiyorlar.
Oscar Wilde
Bir varmış....
Uzun yıllar önce tüm insani duyguların yaşamakta olan bir ada varmış.
İyimserlik,üzüntü,bilgi,gurur....
Ve diğer duygular gibi sevgi de.
*****
Günlerden birgün bütün duygulara adanın batacağı bildirilmiş...
Bunun üzerine herkes gemisini hazırlayıp adayı terketmiş.
*********
Sadece sevgi son ana kadar beklemek istemiş.
Ada batmadan önce sevgi yardım istemiş.
**************
Önünden lüx bir gemiyle geçmekte olan zenginliğe sormuş:
"Beni götürebilir misiniz?"
"Yapamam.Gemim altın ve gümüşlerle dolu.Sana yer yok!"
********************
Sonra önünden şahane bir gemiyle geçmekte olan gurura sormuş:
"Benim götürür müsün?"
Gurur:"Seni götüremem.Gemim kusursuz.Benim mükemmel gemimi bozabilirsin!"
****************************
Sonra yanından geçmekte olan üzüntüye sormuş:
"Üzüntü lütfen beni götür"
"Ah sevgi!O kadar üzüntülüyüm ki, yalnız kalmalıyım.
************************************
Sonra yanından neşe geçmiş.
Fakat halinden o kadar memnunmuş ki,sevginin kendisine seslendiğini bile duymamış...
*******************************************
Aniden bir ses:"Gel sevgi seni götüreyim"demiş.
Bu konuşan kişi yaşlı bir duyguymuş.
Sevgi o kadar mutlu ve müteşekkir kalmış ki, ismini sormayı dahi unutmuş...
*************************************************
Kurtulduğu zaman herşeyi bilen bilgiye sormuş:
Bana yardım eden kişi kimdi?
Bilgi "zaman" demiş.
*******************************************************
Sevgi:Neden bana yardım etti?
Bilgi:"Sadece zaman sevginin hayatta önemli olduğunu anladığı için!!!"
************************
Nice insanlar vardır,zengin.
Ne yazık ki,zenginliği ve bencilliği yüzünden dostları olmaz.
Ancak ölüm vakti gelirken aklına gelir,
Sevginin hayatta önemli birşey olduğu.
Nice insanlar vardır,geniş evlerde,büyük otomobillerde yaşar.
Ne yazık ki geriye kalan bir avuç topraktır.
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.
Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı.
Hemen bir not yazdı, yolladı. Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.
Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Fakir adam öyle ama öyle minnettar oldu ki. İki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titresen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan köpek öyle
bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı.
Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp, ölümden kurtardılar. Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk
bile maliyeti olmayan bir tebessümün sonucuydu.
Çocuk bu tabloyu bir sonraki sene abisinin dogum gününe almayi ister ve bir is bulup kit kanaat geçinerek biriktirdigi tüm para ile magazaya gider.
Sanslidir tablo hala satilmamistir. Içeri girer ve tabloyu bir süre
yakindan izledikten sonra resmi yapan sanatçiyi bulur ve "Abimin dogum günü için bu resmi satin almak istiyorum, tüm paramda bu kadar" der.
Ressam birsüre düsündükten sonra. Resmi paketler ve resmi satar. Çocuk paketini alir ve tesekkür ederek çikar.
Magazada adamin arkadaslari da vardir ve saskin saskin sorarlar:
"Sen ne yaptin o resmin degeri milyonlar ederdi. Neden bu
kadar cüzi bir rakama sattin?"
Adam cevap verir:
"Evet ben bu resme milyonlarini verecek bir sürü insan bulabilirdim, ancak tüm servetini bu resme verecek kaç kisi bulabilirdim?..."
GÜNÜN SÖZÜ:
Günümüzde insanlar her seyin fiyatini biliyor, fakat hiçbir
seyin degerini bilmiyorlar.
Oscar Wilde
Bir varmış....
Uzun yıllar önce tüm insani duyguların yaşamakta olan bir ada varmış.
İyimserlik,üzüntü,bilgi,gurur....
Ve diğer duygular gibi sevgi de.
*****
Günlerden birgün bütün duygulara adanın batacağı bildirilmiş...
Bunun üzerine herkes gemisini hazırlayıp adayı terketmiş.
*********
Sadece sevgi son ana kadar beklemek istemiş.
Ada batmadan önce sevgi yardım istemiş.
**************
Önünden lüx bir gemiyle geçmekte olan zenginliğe sormuş:
"Beni götürebilir misiniz?"
"Yapamam.Gemim altın ve gümüşlerle dolu.Sana yer yok!"
********************
Sonra önünden şahane bir gemiyle geçmekte olan gurura sormuş:
"Benim götürür müsün?"
Gurur:"Seni götüremem.Gemim kusursuz.Benim mükemmel gemimi bozabilirsin!"
****************************
Sonra yanından geçmekte olan üzüntüye sormuş:
"Üzüntü lütfen beni götür"
"Ah sevgi!O kadar üzüntülüyüm ki, yalnız kalmalıyım.
************************************
Sonra yanından neşe geçmiş.
Fakat halinden o kadar memnunmuş ki,sevginin kendisine seslendiğini bile duymamış...
*******************************************
Aniden bir ses:"Gel sevgi seni götüreyim"demiş.
Bu konuşan kişi yaşlı bir duyguymuş.
Sevgi o kadar mutlu ve müteşekkir kalmış ki, ismini sormayı dahi unutmuş...
*************************************************
Kurtulduğu zaman herşeyi bilen bilgiye sormuş:
Bana yardım eden kişi kimdi?
Bilgi "zaman" demiş.
*******************************************************
Sevgi:Neden bana yardım etti?
Bilgi:"Sadece zaman sevginin hayatta önemli olduğunu anladığı için!!!"
************************
Nice insanlar vardır,zengin.
Ne yazık ki,zenginliği ve bencilliği yüzünden dostları olmaz.
Ancak ölüm vakti gelirken aklına gelir,
Sevginin hayatta önemli birşey olduğu.
Nice insanlar vardır,geniş evlerde,büyük otomobillerde yaşar.
Ne yazık ki geriye kalan bir avuç topraktır.
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.
Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı.
Hemen bir not yazdı, yolladı. Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.
Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Fakir adam öyle ama öyle minnettar oldu ki. İki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti. Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titresen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan köpek öyle
bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı.
Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp, ölümden kurtardılar. Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk
bile maliyeti olmayan bir tebessümün sonucuydu.
