+u+énsté!n
FoRum ineği
- Katılım
- 31 Eki 2005
- Mesajlar
- 3,166
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 33
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi'ne söyleşiye gittim.
Yeni kampüsünde günden güne serpilip gelişen bir eğitim ocağı...
Kurulduğunda tarikat kadrolaşması iddiaları yoğundu; zaman içinde çoğu taşra üniversitesinde olan oldu, kadrolaşmayı dağıtacak bir yönetim işbaşına geçti ve çekişme doğdu.
Halen de birçok üniversitede akademik kadro ile rektörlük arasında içten içe süren ve zaman zaman gerginleşen bir mücadele bu...
* * *
Bu tehdit sürerken Anadolu'ya 15 yeni üniversite açılacak olması, çoklarında endişeye yol açıyor. Ama madalyonun bir de öbür yüzü var:
Üniversite, girdiği kentte kabuğu çatlatıyor. Dışarıdan gelen bekâr öğrenci başta zorlansa da kiralık ev tutuyor; okul çevresine kafeler, restoranlar, sinemalar açılıyor; esnaf ekmek yiyor; kız-erkek öğrenciler birlikte geziyor ve mutaassıp kentlerin asırlık önyargıları kırılıyor.
Sütçü İmam'da okuyan 13 bin öğrencinin yüzde 65'i Kahramanmaraş dışından gelmiş. Eski Maraş'ı bilenler üniversitenin kentte nasıl bir değişimi tetiklediğini anlatıyorlar.
Devletin Sütçü İmam'a verdiği katkı 60 milyon YTL... Bir o kadar da öğrenciler kent için katma değer üretmiş geçen yıl...
Bu dinamizmle üniversite akademik başarı sıralamasında 42. sıradan 18'e yükselmiş.
Rektör Prof. Dr. Nafi Baytorun "Gelecek yıl ilk 10'a gireceğiz" diyor.
* * *
Öğrencilere gelince... Salonu dolduran gençler, büyük kentlerdekilere kıyasla yarından daha umutluydu.
Bu sadece benim gözlemim değil; araştırmalar da öyle söylüyor.
Geçen yıl TESEV'in Prof. Dr. İnci Erdem Artan başkanlığında yürüttüğü "Üniversite Gençliği Değerleri" araştırması, "Doğudaki şehirlerde doğanların Batı metropollerinde doğanlara göre gelecekten daha ümitli göründüğünü" saptıyor (TESEV yayınları, 2005, s. 72).
Bunun nedeni "tevekkül" mü?
Yani doğudakiler azla yetinmenin erdemine inandığından mı daha ümitvar?
Elbette tek gerekçe bu olamaz. Ancak doğudaki gençlerin değer verdiği konuları batıdakilerle kıyaslayınca bu varsayım doğrulanıyor.
Araştırmaya göre metropol kentlerde yaşayan gençler "maddiyata bağlı mutluluk"a daha yatkın...
Doğudakiler ise "dindarlık", "tutumluluk", "itaat" gibi geleneksel manevi değerleri benimsiyorlar.
Kent büyüdükçe geleneğin etkisi kırılıyor, "bireysel özgürlükler" öne çıkıyor, çatışma başlıyor.
Bu da metropol gençlerine mutsuzluğun kapısını aralıyor.
* * *
Hal böyle iken, muhafazakâr kentlere giren üniversite (başta binası, hocası, altyapısı olmasa, hatta kadrolaşma için kullanılsa bile), sonuçta metropol değerlerini taşraya taşıyan bir öncü işlevi görüyor.
Bir dönüşüme önayak oluyor.
Yalnız bir ayrıntıya dikkat:
Son dönemde üniversitelerin kent içinden kampüslere taşınması bu işlevi körelten bir gelişme...
Kampüs, akademiyi kentten koparıyor.
Üniversitelilerle aynı otobüse binen yerli halkın kitap okuyan insanlarla söyleşmesi, bir bilim kurumunun varlığını yanı başında hissetmesi, üniversiteyi çocuğunun istikbaline dahil etmesi ihtimali azalıyor.
Her şeye rağmen Sütçü İmam, üniversitenin dönüştürme gücüne bir kez daha inandırdı beni...
CAn düNDaR....
Yeni kampüsünde günden güne serpilip gelişen bir eğitim ocağı...
Kurulduğunda tarikat kadrolaşması iddiaları yoğundu; zaman içinde çoğu taşra üniversitesinde olan oldu, kadrolaşmayı dağıtacak bir yönetim işbaşına geçti ve çekişme doğdu.
Halen de birçok üniversitede akademik kadro ile rektörlük arasında içten içe süren ve zaman zaman gerginleşen bir mücadele bu...
* * *
Bu tehdit sürerken Anadolu'ya 15 yeni üniversite açılacak olması, çoklarında endişeye yol açıyor. Ama madalyonun bir de öbür yüzü var:
Üniversite, girdiği kentte kabuğu çatlatıyor. Dışarıdan gelen bekâr öğrenci başta zorlansa da kiralık ev tutuyor; okul çevresine kafeler, restoranlar, sinemalar açılıyor; esnaf ekmek yiyor; kız-erkek öğrenciler birlikte geziyor ve mutaassıp kentlerin asırlık önyargıları kırılıyor.
Sütçü İmam'da okuyan 13 bin öğrencinin yüzde 65'i Kahramanmaraş dışından gelmiş. Eski Maraş'ı bilenler üniversitenin kentte nasıl bir değişimi tetiklediğini anlatıyorlar.
Devletin Sütçü İmam'a verdiği katkı 60 milyon YTL... Bir o kadar da öğrenciler kent için katma değer üretmiş geçen yıl...
Bu dinamizmle üniversite akademik başarı sıralamasında 42. sıradan 18'e yükselmiş.
Rektör Prof. Dr. Nafi Baytorun "Gelecek yıl ilk 10'a gireceğiz" diyor.
* * *
Öğrencilere gelince... Salonu dolduran gençler, büyük kentlerdekilere kıyasla yarından daha umutluydu.
Bu sadece benim gözlemim değil; araştırmalar da öyle söylüyor.
Geçen yıl TESEV'in Prof. Dr. İnci Erdem Artan başkanlığında yürüttüğü "Üniversite Gençliği Değerleri" araştırması, "Doğudaki şehirlerde doğanların Batı metropollerinde doğanlara göre gelecekten daha ümitli göründüğünü" saptıyor (TESEV yayınları, 2005, s. 72).
Bunun nedeni "tevekkül" mü?
Yani doğudakiler azla yetinmenin erdemine inandığından mı daha ümitvar?
Elbette tek gerekçe bu olamaz. Ancak doğudaki gençlerin değer verdiği konuları batıdakilerle kıyaslayınca bu varsayım doğrulanıyor.
Araştırmaya göre metropol kentlerde yaşayan gençler "maddiyata bağlı mutluluk"a daha yatkın...
Doğudakiler ise "dindarlık", "tutumluluk", "itaat" gibi geleneksel manevi değerleri benimsiyorlar.
Kent büyüdükçe geleneğin etkisi kırılıyor, "bireysel özgürlükler" öne çıkıyor, çatışma başlıyor.
Bu da metropol gençlerine mutsuzluğun kapısını aralıyor.
* * *
Hal böyle iken, muhafazakâr kentlere giren üniversite (başta binası, hocası, altyapısı olmasa, hatta kadrolaşma için kullanılsa bile), sonuçta metropol değerlerini taşraya taşıyan bir öncü işlevi görüyor.
Bir dönüşüme önayak oluyor.
Yalnız bir ayrıntıya dikkat:
Son dönemde üniversitelerin kent içinden kampüslere taşınması bu işlevi körelten bir gelişme...
Kampüs, akademiyi kentten koparıyor.
Üniversitelilerle aynı otobüse binen yerli halkın kitap okuyan insanlarla söyleşmesi, bir bilim kurumunun varlığını yanı başında hissetmesi, üniversiteyi çocuğunun istikbaline dahil etmesi ihtimali azalıyor.
Her şeye rağmen Sütçü İmam, üniversitenin dönüştürme gücüne bir kez daha inandırdı beni...
CAn düNDaR....
