- Katılım
- 20 Nis 2006
- Mesajlar
- 13,704
- Reaction score
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 42
United, City’yi 90+3’te bulduğu golle devirirken, Neville, golü atan Scholes’ü dudaklarından öptü.
MANCHESTER derbisi başlamadan önce, hemen herkes gollü ve zevkli bir maç bekliyordu. City’nin Şampiyonlar Ligi biletine sarılması, United’ın ise şampiyonluk yarışını sürdürmesi gerekiyordu ve iki takım adına da beraberlik büyük kayıp sayılacaktı. İşte bu havada başlayan stres yüklü derbide, iki takım da neredeyse karaya oturuyordu. Ne Rooney, ne Tevez... İki takım adına büyük umut bağlanan gol ayakları suskunluklarını korudukça, tam anlamıyla 93 dakikalık bir satranç maçı izledi dün seyredenler. Çünkü hem Mancini hem Ferguson, özellikle ikinci yarıda kritik müdahalelerde bulundular maça. İkinci yarıdan önce ilk 45’e bakarsak, üç bölümden oluştu oyun; iki kale arasında gidip gelen ilk 10 dakika, orta sahada daralan 10-30 arası ve City’nin 30. dakikadan sonra oyunu kalesinde kabul etmesi...
“Çocuklar gibi şendik”
City, ikinci yarıya da yine aynı kabullenişle başladı. Önde karşılayamayan ve United’ı kalesine davet eden oyuncularına yardım eden Mancini, önce Vieira’yı sonra Wright-Phillips ve Ireland’ı sahaya sürerek orta saha baskısını artırmaya çalıştı. Nitekim yaradı da bu hamle. Ferguson da Nani ve Berbatov’u denedi ama nafile. Ama dedik ya, satranç maçıydı dünkü; baştan sona sıkıcı ve durgun görünüp, Iceberg gibi sonucunu dibinde tutan, gol kokulu bir savaş. Ve Ferguson’u “bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik, bin atlı o gün dev bir orduyu yendik” dercesine ayağa kaldıran gol, 90+3’te Scholes’ün kaleyi bulan ilk vuruşuyla geldi. Kupa maçındaki Owen’ın son dakika golünü hatırlatan bu golle, Chelsea’nin kaybettiği günde, Scholes yakalayınca affetmeyip bir öpücükle 3 kuşu vurdu; önce City, sonra Neville ve ardından Chelsea...
Maradona ve Caniggia
Maradona, 1997’de Boca Juni-ors’ta oynarken, bir gol sonrası Caniggia’yı dudağından öptü.
Gerard ve Xabi Alonso
Liverpool, 2005’te Şampiyonlar Ligi’ni kazandığında Gerard ile Xabi Alonso dudaktan öpüşmüştü.
MANCHESTER derbisi başlamadan önce, hemen herkes gollü ve zevkli bir maç bekliyordu. City’nin Şampiyonlar Ligi biletine sarılması, United’ın ise şampiyonluk yarışını sürdürmesi gerekiyordu ve iki takım adına da beraberlik büyük kayıp sayılacaktı. İşte bu havada başlayan stres yüklü derbide, iki takım da neredeyse karaya oturuyordu. Ne Rooney, ne Tevez... İki takım adına büyük umut bağlanan gol ayakları suskunluklarını korudukça, tam anlamıyla 93 dakikalık bir satranç maçı izledi dün seyredenler. Çünkü hem Mancini hem Ferguson, özellikle ikinci yarıda kritik müdahalelerde bulundular maça. İkinci yarıdan önce ilk 45’e bakarsak, üç bölümden oluştu oyun; iki kale arasında gidip gelen ilk 10 dakika, orta sahada daralan 10-30 arası ve City’nin 30. dakikadan sonra oyunu kalesinde kabul etmesi...
“Çocuklar gibi şendik”
City, ikinci yarıya da yine aynı kabullenişle başladı. Önde karşılayamayan ve United’ı kalesine davet eden oyuncularına yardım eden Mancini, önce Vieira’yı sonra Wright-Phillips ve Ireland’ı sahaya sürerek orta saha baskısını artırmaya çalıştı. Nitekim yaradı da bu hamle. Ferguson da Nani ve Berbatov’u denedi ama nafile. Ama dedik ya, satranç maçıydı dünkü; baştan sona sıkıcı ve durgun görünüp, Iceberg gibi sonucunu dibinde tutan, gol kokulu bir savaş. Ve Ferguson’u “bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik, bin atlı o gün dev bir orduyu yendik” dercesine ayağa kaldıran gol, 90+3’te Scholes’ün kaleyi bulan ilk vuruşuyla geldi. Kupa maçındaki Owen’ın son dakika golünü hatırlatan bu golle, Chelsea’nin kaybettiği günde, Scholes yakalayınca affetmeyip bir öpücükle 3 kuşu vurdu; önce City, sonra Neville ve ardından Chelsea...
Maradona ve Caniggia
Maradona, 1997’de Boca Juni-ors’ta oynarken, bir gol sonrası Caniggia’yı dudağından öptü.
Gerard ve Xabi Alonso
Liverpool, 2005’te Şampiyonlar Ligi’ni kazandığında Gerard ile Xabi Alonso dudaktan öpüşmüştü.
Hurriyet
