_Papatya_
New member
[VIDEO]5Se37wpOLDQ[/VIDEO]
Bu $ehir_Abdullah Özdogan
Islak sokaklar mevsimindeyiz artık
Bu kalabalık şehre hüzün yağar bu zamanlar
Yalnızlık yağar caddelerine
Darmadağın saçlar, ıslanmış yüzler hep yere bakar
Kahveleri bile dert yüklenir
Çayları daha bir demli,
Unutulan sevgililer hatırlanır veya sevgililer unutulmaya çalışılır
Bu mevsimde vitrinleri az sulu rakı gibidir bu şehrin
Her adımın yalnızlığa uzanır
Yine de hızlı adımlar atılır, koşulur bu sokaklarda
Herkes kendi türküsünü söyler yüzünü buruşturarak
Herkes kendi hikayesini en acıklı sanır…
Kendisi koca bir yalanken gerçeği arar bu şehir,
Sokakları gibi evleri de acı doludur, gözyaşları taşar pencerelerinden
Geceleri gerçeklerini saklar da,
her gün başka bir maske takar insanları…
Hayatları vardır anlatıkları, bir de tek başına kalınca yaşadıkları
Aşkları bir damla gözyaşında boğulur bu şehrin
Onun için geceleri yeni hayatlar yazılır kimsenin bilmediği zamanlara
Onun için kimse üzülmez gi
denlere, ve acır geride kalanlara…
Herken kendi türküsünü söyler bu şehirde,
sadece kendi acısına ağlar
Herkesin Tiyatrosudur bu şehir
herkesin en yalandan sahnesi
Ve onun için bulunmayı bekler,
bu şehrin denizlerinde incilerin en sahtesi,
Yine, de yalan olduğunu bile bile hergün aynı oyunu oynar bu şehrin
insanları
Herkes kendi hikayesini en acıklı sansa da her geceyi pembeye boyar
gündüzün yalanları…
Bu mevsimde vitrinleri az sulu rakı gibidir bu şehrin,
Her yudumun yalnızlığa uzanır
Yine de hızlı adımlar atılır, koşulur yaLnIzLIga
Herkes kendi türküsünü söyler yüzünde bir maskeyle
Hergün insanLIgIndan bin defa utanIr...
Sevgi ve SaygILarImla...