sEntieL
New member
Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana,
Yetmişiki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!
Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı ateş topu kadar,
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına,
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş,
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime,
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!
Bir kadını sardığında kolların,
Ürkek ceylanlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni,
Goncalar
Nasıl güle döner sıcaklığınla bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!
Kısacası:
Tatmadım kavuşmayı anlatamam.
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Anlatabilirim daldaki kuşa topraktaki solucana.
Yokluğunda yıllardır
Özlemine dayanmayı öğrendim
Yokluğuna katlanmayı
Aşağılık avunmayı öğrendim nasılsa
Ustası oldum beklemenin
Tükenmek pahasına.
Ama hiç kimse kavuşmayı,
İki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana anlatamam.
Çünkü senle ben,
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
İşte onun için
İki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!
Sen bana yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda kuşa
Dağa taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım,
Ama,
Seni özlemenin kitabını yazabilirim.
Ben seni boş anımda sevmedim.
Bir eylül sararıp solmayı unuttu ilk defa,
İlk defa bir gece, ayyaş bir ayaz buldu kendine
Ne kadar yazılırsa yazılsın, hiçbir sevda böylesine şiir olmadı serkeş bir şairin dilinde…
Esmer teninde, kızılca kıyametlere düşerken sevdim ben seni…
Henüz hiçbir insanoğlu utanmamıştı insanlığından
Ve hiçbir çiğdemin hiçbir gülden eksiği yoktu seni sevmeden önce.
Yaralarım kabuk tutsun diye sevmedim seni.
Bir bıçak, keskinliğini keşfediyordu ilk defa
İlk defa bir ayna, arınıyordu tüm sihirlerinden
Ve o beyaz ellerimde, kader çizgilerini görürken sevdim ben seni…
Ben seni sevmeden,
Kedi ciğerinden habersiz ölüyordu bir yerde
Mor menekşenin, açmak için bahanesi de yoktu
Göçü kaçırmış kuşlar şaşkın
Küçük gemiler, rıhtıma hasret kalıyordu seni sevmeden önce
İlk defa, ıslak bir mendil temizleniyordu tren garından
Ama daha usanmıyordu hiçbir yağmur, dolup dolup taşmışlığından
Ve hiçbir yürek kafesi böyle hoyratça hırpanlamıyordu seni sevmeden önce…
Ben seni sevmeden,
Buharlaşan gözyaşından bulutlar olmuyordu
Hiçbir toprak kokmuyordu böyle bir sabah güneşinde
Ve çekilmiyordu yeşiller yaprağından
Yollara ayrık gölgeler düşmüyordu seni sevmeden önce…
Seni sevmeden,
Hiçbir masal kaçmıyordu esas kızından
Ve aşktan ölmenin lügat da yeri de yoktu…
Sen özlemeyi bir de bana sor;
Gece olunca yalnızlık sarınca bedenimi,
Bir el tutsun ellerimi diye beklemeyi
Bana sor severken özlemeyiâ?¦
Bir ses ararken kulaklarım,
Sessizliğin acı çığlıklarını duymayı,
Gözlerim seni ararken,
Karanlıkta hayalini görmeyi,
Sen bana sor kilometrelerce uzaktan sevmeyiâ?¦
Elimi göğsüme sokup,
Okşamayı seni özleyen kalbimi,
Yüreğimin titremesini, içimin aniden ürpermesiniâ?¦
Şefkatinin eksikliği aklıma gelirken,
Hasretimden süzülen birkaç damlayı,
Bana sor sensiz ağlamayıâ?¦
Sensiz saatler çabuk geçsin diye,
Geceye sığınmayı,
Yanımdaymışsın gibi yatakta yorgana sarınmayı,
Bedenimi sarmanı beklemeyi,
Sıcacık teninin kokusunu içime çekmeyi
Sensizken seninle sevişmeyi,
Bana sorâ?¦
Bana sor sen özlemeyi
Özlemenin en acı, en yalnız çığlıklarını,
Ben iyi bilirim özlemle yanıp tutuşmayı
Bir gece,
Gecede bir uyku.
Uykunun içinde bene.
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.
Uykunun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben.
Bir yere gidiyorum,
Delice.
aklımda sen.
Ben seni seviyorum,
Gizlice..
El-pençe duruyorum,
Yüzüne bakıyorum,
Söylemeden,
Tek hece.
Seni yitiriyorum
Çok karanlık bir andan.
Birden uyanıyorum,
Bakıyorum aydınlık;
Uyuyorsun yanımda..
Güzelce.
Ben bütün şiirlerimi en çok aşık olduğum zamanlarda yazdım
En çok acı çektiğim zamanlarda
Hani içten içe yanarsın ya
Yanarsın da duyuramazsın ya feryadını
Kimseyi istemezsin yanında
Yalnızlıktan ölmek istersin
Aklına ölüm gelir de yapamazsın ya
Geçemezsin ya canından
Korkarsın ya gecelerden
Sabahlar olmasın istersin ya hani
Hani bazen ağlarsın ya
Ağlarsın da gözyaşlarını gören olmaz
İçip içip sarhoş olmak istersin ya
Sarhoş olup unutmak istersin ya sevdiğini
Unutmak istersin de unutamazsın ya
Hüzünlü bir şarkı hatırlatır ya sevdiğini
Kapı ardından gelen bir koku
Kokusunu bile özler olursun ya
Her telefon çalışında O arayacak sanırsın ya
Beklersin ya gelmesini hani
Ben de çok bekledim
Çok ağladım sevgilinin ardından
Çok yangınlar yaşadım yüreğimde
Şİmdi anlıyorum ki
Giden dönmüyor, yeri de dolmuyor
Hele bir de sevgili vefasızsa
Acısı da dinmek bilmiyor...
Hangi gözlere düşer serabın
Muradına tutsak iken ben
Vuslat hayali yüreğimdeyken
Bir yanım tipi , boran , kar düşer
Bir yanım alev alev kor düşer
Dağ susar bugün
Düşler mahkum çirkiniklere
Cellatlar basar bugün
Zehir de olsan kal bende
Say ki sabahına küsmüş bir ayazdım
Ne olduysa oldu gel
Sana şiir yazdım
Kimin yollarına tebessüm eder dudağın
Yollarına turab iken ben
Öyle deli dolu
Öyle apansız
Çık gel
Sana söylerim tüm türküleri
Sanadır çığlıklanan her dize
Fermanım gözlerinde
Dermanım gözlerinde
Yorgun savaş mirasıyken sokaklar
Say ki senliğimde bükülmez bir bilektim
Ne olursun gel
Yokluğunda boyun büktüm , eyvallah çektim
Kimin ufkuna takılır adın
İstanbul ' un tüm duvarlarına yazmışken ben
Banklara , ağaçlara kazımışken
Namlu öyle soğuk ki
Horoz titrek
Ellerim kadar
Bir yanım lime lime kan düşer
Bir yanıma umut düşer , tan düşer
Gel gayrı takatim ol , gücüm ol
Geçmiş hesaplar sorulsun zalimden
İnancım ol , öcüm ol
Hasretin dert , hasretin işkence yüreğimde
Gel dermanım ol , ilacım ol
Esse savursa seni bir deli rüzgar
İlk defa ağladım gel gör yar
Say ki bir deli hançerdim belde
Kanım aksın , canım çıksın gel de...
Hiç kalbin ağrıdı mı sebepsizce,
Hiç için titredi mi sıcak yaz geceleri,
Dolunaya baktığında hissettin mi hiç
Yapayalnız derin bir karanlıkta olduğunu,
Ve acı bir şekilde farkına vardın mı,
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…
Düşündüğün şeyi bilmeden uzaklara takılır gözlerin;
Ellerin bilmediğin elleri tutar sanki,
Tuttuğun el sana huzur verir de;
Sen o huzurla bir türlü rahatlayamazsın…
Boğazında kelimeler düğümlenir, yutkunursun;
Bakışların buğulanır, gözlerini kısarsın,
Tek damla düşmesin diye çabalarsın;
Bilirsin ilk düşen damla habercisidir; sağanakların,
Bilirsin sağanakların ardından körelir; duyguların,
Bilirsin ki içindeki yangınlar büyür sağanaklarda…
Sen bilirsin ama kalbin bilmez bunları,
Yaşadıkça yaşar sevdalar kalbinde,
Büyüdükçe büyür kalbin, her sevdayı saklar içinde,
Gün gelir sığmaz olur kalbin göğsüne,
Taşıyamaz olur bedenini, artık yorulur…
Duyguların ağır gelir; ezilirsin
Bir gün açıklanmamış duygularınla köşende,
Teslim olursun ölüme,
Sessizce…
Yokluğuna adandım,
Bir anlamda,
Mevsiminden tekerrür sabahlarına,
Çivi pasından avuçlarına,
Kırık uçlarında hayatın gözyaşı,
Sırça saraylara gün yüzü,
Mahkumluğumsun,
Varlıkta yokluğum,
Yalnızlığım,
Suyun bekleyiş çarpanı sesinden,
Nehirler doğuran suskunluğumsun,
Ki ben acımasız zamanın,
Yüreğine tutunan yelkovanı,
Kendi gezegenine doğmamış bir sabahtan,
Yaşanmamış bir aşkın arta kalanı,
Çocukluğum,
Masumluğun gibi büyür içimde,
Tomurcuk mevsiminden,
Yoksulluğum kalır dudaklarına,
Ve yazılmamış yitik tarihinden,
Rimbaud'un gözlerinde boğulan,
Gözlerimdir sığınan uykularına,
Deliren bir okyanus renginden,
Acının kıyısız isyanlarına,
Usulca,
Ardarda sahipsizlik dokuyan,
Mazeretsiz bir sevda gibi,
Fırtınalar kaldıran ellerinden,
Kendi aşkını,
Kendi yüreğinde sorgulayan,
Dinle,
Ey tanınmamış sevgilim,
Yalnız ikimiziz burada,
Bu şiirde,
Bu kayıp şehirde,
Şimdinin vaktindeyiz,
Gönlünce,
Birtek sen kaldırıyorsun havanın soğukluğunu,
Hergün artık fırtına,
Eskiyen evlerin çatı katı,
Değmez bendeki uykusuzluğuna,
Ardımsıra,
Ey tanınmamışlığı ile yüzüme gülen sevda,
Yaşamak herşeyi,
Hiçbirşeyden çoğalarak,
Kalandır kanayan bir yara gibi avuçlarına,
Sensiz düştüğüm büyülü uykularda,
Bilesin sevdiğim,
Yaşayamadığım herşeydi,
Seni hatırlatan mevsimlerde
İçimizdeki Aşk
Yalniz olmak nedir bilirmisin sen?
Etrafin insanla doluyken yalniz olmak,
Hersey güzel görünürken gözüne,
Kendini apansiz uçurumda bulmak.
-
Sen desem seni bilirmisin sen?
Deniz gözlerinde kaybolmasi,
Dişarida yagan karı seyrederken,
Içimi yakIp kavuran seni bilirmisin?
-
Uykuyu özlemek nedir bilirmisin sen?
Gün içinde geceyi özleyip,
Rüyada dokunurken ellerine,
Hiç uyanmamak için dua etmeyi bilirmisin?
-
Sen desem seni bilirmisin sen?
Sensiz kaldığım zamanki duygularImI,
Küçücük yüreGimde kuruyan okyanuslarI,
Alaca karanlIkta uyanIp seni haykirmaysi bilirmisin?
-
Özlemeyi bilirmisin sen?
Yanibasimda tutarken ellerimi,
Ilik nefesin vururken yüzüme,
Seni özlemeyi bilirmisin?
-
Sevgi desem sevgiyi bilirmisin sen?
Aşkimi yazarken camlara,
Benim için senin anlamini,
SENIN IÇIN VERECEGIM BU CANI BILIRMISIN
ÖZLEM
Bugün güneş daha bir solgun daha bir soğuk
Ve saatim durmuş kolumda tıpkı yüreğim gibi.
Oysa bugün senin için yeni bir başlangıçtı
Benim içinse bir yok oluş bir kayboluş.
Şimdi hasretini demliyorum yüreğimin kor ateşinde
Özlemini içiyorum yudum yudum her nefesimde.
Gözlerinin derinliklerinde kaybolmuştum veda ederken
Islaktı yanaklarım, titriyordu ellerim, susmuştu yüreğim
Bakışlarımla haykırdım gitme kal diye; anlamadın
Göz yaşlarımla yalvardım; acımadın
Valizin elinde başın önünde, bakmadan gözlerime
Yürüyüp gittin o meçhule...
Şimdi hasretini demliyorum yüreğimin kor ateşinde
Özlemini içiyorum yudum yudum her nefesimde.
Ardından bakacakmıydım seni delice severken
Gidişin sonum olacak, hasretin zulüm
Alışık değilim yalnızlığın karanlığına,
Gecelerin soğuğuna,sensizliğin sessizliğine
Şimdi hasretini demliyorum yüreğimin kor ateşinde
Özlemini içiyorum yudum yudum her nefesimde.
Şimdi boş ve karanlık sokakta gidişini izliyorum çaresiz
Sanma ki giden sadece sensin
Seninle birlikte içimdeki ben gidiyor,
Gözlerim,bakışlarım,yüreğim gidiyor,
Yarınlarım, ümitlerim,hayallerim gidiyor,
Can gidiyor aslında sen giderken.
Şimdi hasretini demliyorum yüreğimin kor ateşinde
Özlemini içiyorum yudum yudum her nefesimde.
Yüreğime düşen son cemreydin oysa sen
Ilık ılık esen meltem rüzgarıydın
Renge renk açan güldün bahçemde
Baharın sevinci, yazın sıcaklığı seninle anlam bulmuştu
Seninle çarpmaya başlamıştı bu yürek
Tekrar doğmuştu doğum günüm olmuştu geldiğin gün
Oysa şimdi saatlerin durduğu yüreğin sustuğu
Kalemin kırıldığı, perdenin kapandığı an
Şimdi kayboluşun, yok oluşun, tükenişin zamanı
Özlemin,hasretin yüreği yakma zamanı
Şimdi hasretini demliyorum yüreğimin kor ateşinde
Özlemini içiyorum yudum yudum her nefesimde.
Ben aglayan sairim
Bana gulmesini ogretmediler
Egil de bir bak mahzun yuzume
Anlatir sana cektiklerimi
Birer bicak yarasi gibi
Alnimdaki cizgiler
Ben mutluluk nedirbilemedim
Saclarim oksanmaya alisik degil
Hep boyle dalip gider gozlerim
Ve ne zaman dusunsem gecen gunleri
Bir karanlik basar icimi
Aydinlik degil
Seni nasil severim bilirsin
Nasil yanarim ozlemler icinde
Bastigin yerler cennet olur
Bilirim en serin ruzgarlar gelirsin
Yine de yanar tutusurum ben
Cehennemler icinde.
En mutlu sandigin yerde kederliyim
Ben seninle sensizligi dusunurum
Bir korku duser icime apansiz
Burkulur yuregim
Seni siirlerimde bin yil yasatir da
Ben bin defa olurum
Bir gun yoklugum bir golge gibi
Dusuverirse gozlerine
Unutma aglayan sairini
Unutma o gunde kapanip dizlerine
Kendi yokluguma kendim aglarim
Sen aglama e mi
Sen aglama e mi?
Geçtiğim sokakta canlanmasaydı hayalin,
Deniz mavi olmasa, mavi denize yağmurlar yağmasa,
Toprak kokmasa, toprakta olduğunu hatırlatmasa,
Ağlamayacaktım.
Balıkçıdaki kedi bakmasaydı yüzüme yeşil, yeşil
Minik serçe yanına yaklaştığımda benden kaçmasa,
Daldaki sarı son yaprak gözlerim önünde düşmese,
Yağmur yağınca çekmese canım, sıcak çayı, sigarayı birde seni,
Yok olduğun, yoksulluğum gelmese aklıma,
Ağlamayacaktım.
Suçlarım, günahlarım olmasa,
Olsa bile cezam sensizlik olmasa..
Gün batımında, sohbetlerini özleyip,
Seni yanımda sanıp, sorduğum sorulara cevap alabilmek için
Yokluğuna çevirmeseydim başımı,
Ağlamayacaktım...
Ellerimi görmesem ellerin gelmeyecekti aklıma,
Çay bu kadar sıcak olmasa, hava bu kadar soğuk olmasa,
Mevsimlerden sonbahar, Aylardan Kasım olmasa
Ağlamayacaktım...
Köşe başındaki simitçiden iki simit alma alışkanlığım olmasa,
İkisi de benim elimde kalmasa,
Senli zamanların anıları olmasa, kaldırımında bu şehrin,
Her sokağında çıkmasalar karşıma.
Merdivenli sokağın sonunda, hala yeşil boyalı, olmasaydı evin.
Penceresi açık olmasa,
İçime o anlamsız umut dolmasa,
Pencereden içeri bakınca,
Örümcek ağları el değmemişliği göstermese,
Senin adınla bir anılmasa ölüm,
Bana tuttuğun son şarkının sözleri
“Uzaklardan, yeni hayatlardan” bahsetmese,
İnan Ağlamayacaktım.
Sözümdü sana Ağlamayacaktım.
Dönüşü Yok Bu Ayrılığın
Unutmaya çalışacağım
Ellerini, gözlerini, gülüşünü,
Öpüşünü ve seni seviyorum deyişini..
Kapatın artık bu aşkın tüm kapılarını,
Başkasını sevmese de bu gönül
Hasretinle yaşamaya alışır
Unutulman imkansız olsa da
İmkansızı başarır
Bir gün beni ağlarken görürsen
Anla ki imkansızı başarıp,
Seni unuttuğum için
Sevinçten ağlıyorumdur!
Çünkü imkansızımsın ve
Ölene kadar da öyle kalacaksın!
Mutlu kal kalbimdeki kor ateşi sönmeyen yaram!
Özlemimsin Ölene Kadar
Sensin sadece değer verdiğim sevdiğim
Sensin sadece canım dedigim beğendiğim
Sensin sadece hasret çektiğim özlediğim
Sensin bi' tanem sensin tek aşkım sensin
Gel bul beni, sar beni aşkım doyasıya
Gel bul beni, öp beni aşkım doyasıya
Yaşayamıyorum ellerinsiz
Nerde o eski günler
Gezerdik el ele göz göze
Bak gözlerime yeniden
Aşkım olmuyor sensiz yaşanmıyor
Baktığım her yerde masum gülüşün
Seni seviyorum deyişin kulaklarımda çınlıyor
Hiç kimse senin gibi olmuyor
Hiç kimse gözlerime bakıp, her şeyimsin demiyor
Olmuyor aşkım olmuyor, ellerini tutmadan
Gözlerine bakmadan bu kalp boşuna atıyor
Mavişim derdin, canım derdin
Sensiz yaşamak haram derdin
Bi' tanem derdin, tek sen varsın derdin
Sen yoksa ben de yokum derdin!
Şimdi var mısın yok musun bilemiyorum
Sensiz yaşamayı istemiyorum
Haklısın, düşündükçe deliriyorum
Aramızdaki dağların uçurumundan nefret ediyorum
Sensizlikten, beni benden alan sesinden
O masum yüzünden, o tatlı gülüşünden
Marum kalmaktan nefret ediyorum
Bakıyorum etrafıma, herkesin aşkı var!
Benim ellerim bomboş
Ben aşkı değil mantığı seçtim
Mantık için kalbimi kor ateşe ittim
Eğer doğarken deselerdi;
"Ayrımcılık yüzünden aşkını terk edeceksin"
Ben hayatı terk ederdim, aşkımı değil!
Ben bir senin bir de sigaranın tiryakisiyim
En büyük desteğim o, tıpkı sen yokken
Yavaş yavaş ölümü seçmek gibi...
Yoksun artık, ne gözlerine bakacağım
Ne ellerini tutacağım, ne bitanem diyeceğim
Ne de vazgeçilmezimsin diyeceğim
Sadece unutamam seni diyeceğim
Ben seni seveceğim, ölene kadar
Yanımda olmasan da, en büyük
Unutulmazımsın unutma
Bir Özlem Şarkısı
Ne çok özledim seni bilsen
ne çok arıyorum seni solgun palmiyelerin gölgelerinde
ne çok arıyorum seni ifade yoksunu lal sokaklarından
sağır sultanlardan
acıya hüküm giymiş sevdaların ayak izlerinden
kaldırım taşlarına sinen dolunay sessizliğinden çiçeklerden
her tüyünde alacalı umutlar şavkıyan kuşlardan
ne çok özledim seni bilsen
gecenin titrek kanatlarında hüzne çalarken denizin mavisi
yıkıp yalnızlığın acımasız duvarlarını
tutup sana gelmek isterdim.
henüz uyku sersemiyken yıldızlar
doğmamış başakları okşarken bir rüzgar
ak bir güvercin kanadına salıp yüreğimi
nisan yağmuru gibi yağmak isterdim
teninin karanfile çalan kokusuna
ve bir hançer gibi ansızın girip düşlerine
sesinin aksi sedası olmak isterdim
bir meltem esişinde
ne çok özledim seni bilsen
bir görebilsem yüzünü beklenmedik bir şehirde
ne yaprak düşer sonbaharda inan ne yağmur
ne acı kalır yürekte ne gözyaşı
bir değse gözlerin gözlerime
ne hüzün kalır gecemde ne matem
ne asiliği kalır denizin ne hırçınlığı
ne çok özledim seni bilsen
yitirilmiş sevdaların harman alevi
düşlerinde pusudayım
kulağım kirişte ellerim tetikte
gözlerim ufukta dalgalanacak
o kızıl saçlarında
M. Şükrü KAPLAN
Güz Sürgünü
İstanbulâ??un sise düştüğü bir gündü
Seslendim de duymadın.
Özlediğimi görmedin hiç sen.
Ne çok şeyi sakladım sendenâ?¦
Gözyaşlarımı en çok,
Yazdığım yorgun dizeleri bir deâ?¦
Yüreğim vurulmuş
sarı bir güz sürgünü
Yağmursuz günüm olmadı
Üşüdü çocuk ellerimâ?¦
Sis sonrasıydı
demir aldı gemiler
Sustu uzak denizler
Kıyıya vuran
Mavi yeşil, tuz kokusu bir de
Ne çok bekledim baharı
Papatya kokusunu
Al kızıl gelincikleri
Tutuşan gözlerini bir de
Hasan Kaya
SENİ SEVMEYİ ÖZLEDİM
Seni özlüyorum... Gecenin en zifiri anında bile odamı aydınlatan bu aşkı özlüyorum, en çok da her gün duyabilmek adını, zamanla yüz göz oluşumun sonunda duyduğum sesini...
Seni özlüyorum işte... Her kavgamızın sonunda çektiğim sancıları, seni kaybetmek korkusunun beni bir bıçak gibi kestiği anları bile.
Hayatlarımızın öyle anlarına tanık olmuştuk ki artık, beni ben, seni sen yapan her ne varsa bir bütün olmuştu. Yani biz olmuştuk, biz sevdaydık, bir tutkulu bakıştık yarınlara umutla yürüdüğümüz.
Seni özlüyorum, kabul ettim artık bunu... Göz bebeklerimin içine yerleşmiştin ve dünyada iyiye güzele dair ne varsa içinde sen oluyordun. Geçtiğim yollar aynı değildi, ne içtiğim su, ne de aldığım nefes...
Meleklerin kanatlarında geliyordun sen bana her gün. Martıların gözlerinde, bir papatya demetinin üstündeki uğur böceği oluyordun, ayın şavkında, umudun mavisinde sen vardın, yüreğime işlemiştim seni bir dantel gibi ince düğümlerle...
Her gün içimi ısıtan asıl sendin... Sıcak ışıkların tüm ruhumu saran, her yeni güne gözümü açar açmaz içime doluştuğun bir günaydındın. Yıkanırken asıl sen akıyordun, sen arındırıyordun beni. Ilık ılık tenimden süzülürken, hiç kurulanmadım ben, içime emdim seni hiç bir damlanı ziyan etmeden.
Seni özlemek dayanılmaz hale geldiğinde bile ben hiç ağlayamadım. Çünkü içimdeydin sen ve seni gözlerimden akıtmaya kıyamadım. Sancılarımla bedenim her gün biraz daha ölse de, aslında her güne ben senin için yeniden doğdum daha da çoğaldım. Senin için çektiğim acıyı sevdim, özleminle dost oldum.
Seni özlüyorum. Çünkü seni seviyorum hem de çok... Doğrularını yanlışlarını sorgulamadan, insanlığın kurallarıyla tartmadan bir çocuk yüreği gibi masumca taşıdım hep, masumca yaşadım seni... Bu hayata verdiğim her nefeste, gittiğim her yerde sende benimle birlikte vardın, o yüzden yalnızlık nedir hiç bilmedim, hiç yaşamadım olmadığın halde sensizliği. Senin bana verebileceklerine takılı kalmadan, seni özgürce sevebilmeyi başardım ben. Seni ben sevdim kim olduğunu bile en doğrularla bilmeden ve de asla değiştirmeden. En katıksız halinle sevdim seni...
Ah sevgili! Asıl seni sen yapan tüm gerçeklerle birlikte seni sevmeyi özledim ben de... Seni sevmeyi özledim en çok, seni sevmeyi özledim ...
Bırakıp gittiğin kadarız
Bir dönüşle dönüyoruz
Hiç yağmur yağmıyor kum taneleri uçuşuyor üstümüze
Bir dönüşle dönüyoruz
Yorgunuz
Tenimiz esmer
Içimizde mağrur bir hüzün
Yaralarımız var
Ezcasi olmayan vurgunlar
En cok kadınlarımıza yakışan ağlamakla
En çok erkeklerimize dokunan caresizlikle
Yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
Biraz daha yaklaşıyoruz
Bir el uzatımında
Akşamın alacasıyla
Bu, senin gidişinin hemen ertesinde
Dudaklarımızın kuruduğu
Suların cekildiği
Kızıldenizin diclenin
Önümüzde Musa elimizde asa ile yarıp geçtigimiz nilin
Ve eteklerimizi savura savura tükettiğimiz birlikteliğimizin ardından
Kayıp giden yıldızların şarkısı gibiyiz
Bir dönüşle dönüyoruz
Ne güzel oluyordu
Sağımıza dönüp seni görünce
Ne güzel oluyordu düştüğünde önümüze
Adı safranlara sarılı bir aşk gibi maceramız
Adı kıskanç kervanların zümrüt yüklerinde yazılı
Adı leyla
Bir vaveyla kadar dokunsanız ağlamaklıyız
Bir dönüşle dönüyoruz
Belki baksak arakamıza ordasındır
Bu efsunu kaybetmek istemiyoruz
Hiç bir şeyini istemiyoruz aslında dünyanın
İncisini yakutunu ipek yumuşaklığını yastıkların
Bebeğin yüzümüze dokunuşunu istemiyoruz
İşlerimizin limanlığını
Ocağımızın sıcaklığını bile istemiyoruz
Bir dönüşle dönüyoruz
Seni unutmamak icin şaşkın
İnanmamak için ölümüne inanıyoruz
Gittin mi aramızdan
Elini çektin mi üzerimizden
Bizi yetim şehrini öksüz bıraktın mı
Ne yapalım işte ağlamamayı beceremiyoruz
Isırdıkça kanıyan dudaklarımızdan dökülen boş sözlerle
Birbirimize soruyoruz
Hava nasıl saat kaç
Yine çayırların yeşlliğinde otlayan kuzuların arasındayız
Yine cayırların üstünde matem işliyoruz
İnceldiği yerden kopan dünya
Bir araftan yol bularak başımıza düşüyor
Gök kubbe patlıyor tepemizde
Hissediyor anlıyor ama anlatamıyoruz
Bir dönüşle dönüyoruz
Bırakıp gittiğin kadarız
Hiç yağmur yagmıyor
Yorgunuz
Tenimiz esmer
İçimizde mağrur bir hüzün
En çok kadınlarımiza yakışan ağlamakla
En çok erkeklerimize dokunan çaresizlikle
Yaklaşıyoruz hayatın ikindisine
Ne yapalım
Hiç yağmur yağmıyor
Sensiz yürüyünce
Bir dönüşle dönüyoruz
Kıyamet bize
Kıyamet bize
Sen yinede merhamet et bize
Merhamet et bize
Merhamet bize
İbrahim Sadri
Özledim
"Bu yıl da gidemedim babamın, köyüne.
Adana`nın sarı sıcağı amansız...
Özlem duygularımla â??Özledimâ?? demişim."
Yüregimde kaynar oldu pinarlar
Gölgesine baş koydugum çinarlar
Dallarina güvercinler konarlar
Vatanimin kuşlarini özledim
Dilegimi esen yele buyurdum
Hasretimi kayalara duyurdum
Gölgesinde mişil mişil uyurdum
Hayal hayal düşlerini özledim
Bu duygular çocukluktan beridir
Beni böyle erim erim eridir
Babamin dedemin dogum yeridir
Topragini taşlarini özledim.
Dügünler oldu mu gelin indi mi
Mevlüdü okundu yemek yendi mi
Aranizda saniyorum kendimi
Sofrasini aşlarini özledim
Nazi sitem gelmez boyun egenin
Dostlar varsa bize bir yer begenin
Emmi dayi baci kardeş yegenin
Gözlerini kaşlarini özledim
Yillar var ki Aşudu`ya hasretim
Hayallerim yetim hallerim yetim
Bu sene gelmekti benim niyetim
Şu gönlümün eşlerini özledim
Hasan Turan bu güzellik nerde var
Gögü berrak yildizlari pirildar
Köpük köpük ak sulari şirildar
Şelalenin başlarini özledim.
.Hasan Turan
Özlemedim Seni
Hiç özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni
Sıcaklığını bulmalıyım
dokunuşlarını, kenetlenişi
Terimizle sulanmalı yeryüzü
güneş terimizle ışıldamalı sabah olunca
Apansız fırtınalar çıkmalı
sarsılmalıyım
Özlemek
yanında olmak isteğidir
gülüşünü görmek biraz da
Hiç özlemedim seni
Saçlarına gül takmam
bir ırmak gibi akıtırım ovaya
soluğunla yanar
dudaklarımın bozkırı
Akkor halindeki ufuk
bakır bir tel gibi eriyip gider
kraterler ortasında kalırım
Toprak yarılır birden
su kirlenir
Ürpertir bu coğrafya
bu serüven
ikimizi bir anda
yaşadığımı duyarım
Hiç özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni
.Ahmet Telli
Sevgiliye Mektup
Kimbilir hangi dağın eteklerinden seslenişim.
Yankıyla ulaştığım uzaklığındayım yakınının.
Sessizce serzeniyorum.
Sana bakakalmanın
içime kattığı coşkuyu çözmeye çalışma düşüncesinin arasında,
etkilendiğimi farkettiğim gerçeğin
açıklığında olma cesaretimi sermeye çalışıyorum kelimelerle...
Güzelliğinde saklamış olduklarına baktım.
Tatlı bir tebessümle takıldığım
dudaklarının güzelliğinde asılı kaldım hayranca.
Çok mu açık oldum. Olsun,
gerçek bu! ..
Güzel yüzünün peçesini kaldırdım habersizinde.
Seni seyrettiğim dakikaların farkedilmezliğinden sıyrılıp
yazmaya çalışıyorum yine de.
Hangi çiçek bahçesini sunsam diyorum.
Hangisini versem tüm çiçeklerin.
Ay yüzlü parıltınla parladığın tüm gecelerime
geleceksin bundan böyle biliyorum.
Ve hayalinle avunma mecburiyetinde ben,
kalbim heyecanla titreyerek umut edeceğim bu hayali.
Etmelimiyim,
seni bekleyeceğim,
o yakamozlu ışıltının üzerinde
olmalımıyım diye bile sormadan
esaretimi sunacağım sana.
Ellerinin yumuşaklığına sığınacağım.
Kıvrılacağım usulca gecene.
Yanında kalacağım her rüyanın bahçesine çıktığında.
Yanına uzanacağım tüm hayallerinin.
Saçlarını okşayacağım.
Kokusunu aldığım tutukulu bir aşkın beklentisine sarılacağım
üşümüşlüğümün uzuncalığındaki bıkmışlığımda...
Seni bekleyeceğim.
Ellerimi bıraktığım o sahile geldiğinde ve dokunduğumda
sana bırakılan ellerime birden koşacağım,
canhıraş bir sevintiyle
sarılmayı arzuladığım aşk kokulu çocukluğuna.
Beni de alacaksın yalnızlığımdan,
alıp da götüreceğin
tutku dolu karanlıkların bahçesine...
Yazmamın anlamını keşfettiğim
o mutlu kelimelerin sağanağındaydık birlikte.
Öyle mutlu etti ki tebessümün,
söylenmemiş binlercesi sıralandı hecelerin
o tatlı kelimelerle...
Cümleler de aradım sendeki aşkı.
İşte, oracıkta az ötemde duruyordu tüm güzelliğin.
Ellerini tuttum hebersizinde.
Sıkıca sarıldı yalnızlığım gülüşüne.
İçimdeki coşku
gökkuşağına salıncak kurdu birlikteliğimiz için.
'Çok güzelsin' deme cesaretim kendine geldi
yüzünü seyrederken.
Ne güzeldin gerçekten.
Uzanıp dokunmayı istedim yumuşak yanaklarına.
Ellerimde bahar kokulu yağmurlarla uzanmıştım saçlarına.
Tanımanı istedim, el ele olmayı arzuladım heyecanla.
Tutku dolu koccaman bir titreme ile irkilmiştim o an.
Ne güzeldi gözlerin, Işık ışık dı renkleri yaşamının.
İmrendim.
Ellerinde ellerim olsun istedim.
Hadi, uzan uzan ve tut ellerimi.
Birlikte yükseleceğimiz
tutku dolu aşk kokusuna gidelim.
Hadi uzan lütfen,
lütfen uzat ellerini.
Vermiyorsan
uzanmıyorsan eğer,
ben uzanıyorum 'al ellerimi'...
ALINTI
Keşke seni farklı bir zamanda,
Bambaşka bir ortamda
Tanısaydım ve sevseydim yine delice,
Bu sefer çıkıp ta karşına sadece
Seni sevdiğimi bilmeni istemezdim
Vefasızlığına böyle sükut etmezdim.
Ancak her şey istediğim gibi de olmuyor
Sevdamın zararı yalnız benle son bulmuyor
Ve ne yazık ki ellerim kolllarım da bağlı
Seni düşünür dururum gözlerim yaşlı.
Hayatta bir tek seni ummuştum neler buldum.
Sayende yalnız bile kalamaz oldum.
Çünkü ne zaman kalsam
Hayalinle saatlerim gidiyor
Ne zaman seni hayal etsem
Sonu hep hüzünle bitiyor.
Sonu hep sensiz bitiyor.
KİMSE DUYMASIN ÖZLEMİMİ
Özledim seni
Daha ötesinde bir duygu yok içimde
Özlem almış içine varlığımı
Sesini anmaktan başka
Yaptığım bir şey yok
Özledim diyorum sana
Başka bir söz bekleme
Daha ne diyeyim sana
Deniz kenarında bir cafedeyim
Yanı başımda dostlar var
Şiiri konuşuyorlar
Edebiyatı
Yaşamın zorluğunu
Dostluktan dem vuruyorlar
Bense seni özlüyorum
Biri sorsa özlemek nedir diye
Seni anlatacağım
Yokluğunu sereceğim kelimelerin üstüne
Keşke sen olsan yanımda
Keşke konuşsak sabaha kadar
Belki konuşmadan yan yana otursak
Belki ellerimi tutsan
Belki ismimi söylesen
Sana dair bir söz işitiyorum
Yokken senli sohbet oluşuyor
Bitmesin istiyorum
Özleminde seni konuşmak bile güzel
Ben senden konuşmaya korkak
Sana dair bir şey söylesem
Sesimin titreşimi ele verecek beni
Sevdam dökülecek cafenin orta yerine
Gizliyorum sana özlemimi
Özledim dedim ya
Yine de gizli bir özlemle yanıyorum
Her söz sana varsın istiyorum
Her söz senin varlığını versin
Ama kimse duymasın özlemimi
Kimse duymasın sevdamı . . .
NE ÖZLEMEKTEN YORULDUM ...
Ne özlemekten yoruldum...
Ne de sensizlikte duruldum...
Kollarım yoruldu boşluğunu sarmaktan
Borçlanmış gibi sensizliği yaşıyorum
Yoruldum koşuşturmaktan...
Aşkım nefesim hayatım...
Sensiz bir hiçmiş gibi
Boylu boyumca uzanıyorum yokluğuna
Nefes alamadığım dar sokaklar buluyorum
Adını arıyorum dağılmış çöp torbalarında
Ateşler yakıyorum...
Savuruyorum savruluyorum
Dudağının üstündeki küçük yara izinde boğuluyorum
Sensizim
Seninleyim
İçinde ve dışındayım
Gidip geliyorum
Uzaklaşıp sana koşuyorum
Gelip kurtarmayacak mısın beni
Uçurumlardayım...
Sana düşüyorum
Yorgun akşamlardayım sana doğuyorum
İğneleri batıyor sabahların
Söküp atıp sana uçuyorum
Tutmayacak mısın beni...
Ne özlemekten yoruldum
Ne de sensizlikten
Bitirmeyecek misin beni?
Soyup atmayacak mısın hayata?
Bir meleğin öpücüğüydü seninki
Kirli, masum, yetmez, bitirmez...
Bir öpücükle öksüz bırakmayacak mısın beni?
Ne özlemekten yoruldum...
Ne özlemekten yoruldum...
Ne de sensizlikte duruldum...
Kollarım yoruldu boşluğunu sarmaktan
Borçlanmış gibi sensizliği yaşıyorum
Yoruldum koşuşturmaktan...
Aşkım nefesim hayatım...
Sensiz bir hiçmiş gibi
Boylu boyumca uzanıyorum yokluğuna
Nefes alamadığım dar sokaklar buluyorum
Adını arıyorum dağılmış çöp torbalarında
Ateşler yakıyorum...
Savuruyorum savruluyorum
Dudağının üstündeki küçük yara izinde boğuluyorum
Sensizim
Seninleyim
İçinde ve dışındayım
Gidip geliyorum
Uzaklaşıp sana koşuyorum
Gelip kurtarmayacak mısın beni
Uçurumlardayım...
Sana düşüyorum
Yorgun akşamlardayım sana doğuyorum
İğneleri batıyor sabahların
Söküp atıp sana uçuyorum
Tutmayacak mısın beni...
Ne özlemekten yoruldum
Ne de sensizlikten
Bitirmeyecek misin beni?
Soyup atmayacak mısın hayata?
Bir meleğin öpücüğüydü seninki
Kirli, masum, yetmez, bitirmez...
Bir öpücükle öksüz bırakmayacak mısın beni?
Yoksun Artık
Sen varken , yasadigimi biliyordum
Sen Varken , Gülmekten zevk aliyordum
Sen varken, huzurluydum
Ama simdi?
Sen yoksun artik
Geceler izdirap veriyor
Hayat bana dar geliyor
Gülerken bile agliyorum
Belkide yasamak istemiyorum
Artik sarkida dinlemiyorum
Cünkü onlarda seni anlatiyor
Artik resimlerede bakmiyorum
Cünkü onlarda seni animsatiyor
Biliyor musun?
Güneside sevmiyorum artik
Oda seni hatirlatiyor bana
Sen günesimdin
Karanliklari aydinlatan isigim
Ve simdi...
Yoksun artik
Hersey karanlik
Hersey bombos
Bir söyleyebilseydim sana
Seviyorum, gitme diyebilseydim
Eminim bu acilari cekmiyecektim
Oysa simdi yoksun, yine kaybettim
biliyorum, dönmeyeceksin bir daha
Biliyorum hersey bosuna
Ve biliyorum
Seni UNUTAMAYACAGIM asla
Güzel gözlüm
Özlenmektesin
Gündüzler karanlığa dönüştüğünde
Karanlıkta yıldızlar uçuştuğunda
Yokluğun daha çok hissediliyorsa
Özlenmektesin birtanem bu karanlıkta.
Gün doğar aranırsın gün ışığında
Özlem devam eder akan zamanda
Aranmaktasın yanımda olmadığında
Özlem, sevgi, aşk bu duygularda.
Murat Çelik
sana sölemek istedigim bir sey var
seni böle görüncü icim kan aglar
seni bu hale ben getirdim biliyorum
affet beni diyecegim, diyemiyorum
unut beni demek istiyorum - olmuyor - diyemiyorum
hakkim yoktu seni sevmeye
hakkim yoktu hayatina girmeye
hakkim yok seni üzmeye hakkim yok
affet beni hakkim yoktu seni bölesine üzmeye
unut beni, kendin icin unut
sil beni defterinden, sil gözündeki yaslari
hak etmedin sen beni, hek etmedin mutsuzlugu
arama sorma beni ne olur
unut beni
hayirlisi budur
diyemiyorurum
Önce sen gittin,
Sonra sıcaklığın ardından,
İçim üşüdü aniden...
Hava soğuk,
Bulutlar kara,
Üşüyorum…
Kalbime ayazlar vuruyor.
Bir yağmur başladı hafiften,
Çiseliyor...
Kalbim açıkta,
Damlalar düşüyor…
İçim ürperdi,
Tüylerim diken diken,
Yalnızlık…
Ruhum…
Ve ben...
Sen özlemeyi bir de bana sor;
Gece olunca yalnızlık sarınca bedenimi,
Bir el tutsun ellerimi diye beklemeyi
Bana sor severken özlemeyi…
Bir ses ararken kulaklarım,
Sessizliğin acı çığlıklarını duymayı,
Gözlerim seni ararken,
Karanlıkta hayalini görmeyi,
Sen bana sor kilometrelerce uzaktan sevmeyi…
Elimi göğsüme sokup,
Okşamayı seni özleyen kalbimi,
Yüreğimin titremesini, içimin aniden ürpermesini…
Şefkatinin eksikliği aklıma gelirken,
Hasretimden süzülen birkaç damlayı,
Bana sor sensiz ağlamayı…
Sensiz saatler çabuk geçsin diye,
Geceye sığınmayı,
Yanımdaymışsın gibi yatakta yorgana sarınmayı,
Bedenimi sarmanı beklemeyi,
Sıcacık teninin kokusunu içime çekmeyi
Sensizken seninle sevişmeyi,
Bana sor…
Bana sor sen özlemeyi
Özlemenin en acı, en yalnız çığlıklarını,
Ben iyi bilirim özlemle yanıp tutuşmayı…
Sen gittin ya...
Boş kaldı sol yanımda bir şey
Aklımda acı sözlerin
Ve benden kaçan gözlerin kaldı
Sen gittin ya...
Ağır bir yük kaldı
Haksız bir hüzün kaldı
Ömrümün ilkbaharında
Sen gittin ya...
Per perişan bir sokak kaldı
Çölleşti ve kül kaldı
Tüm sevda ormanlarımda
Sen gittin ya...
Belkilere saplanan bir ben kaldı
Gerçektemi hayaldemi yaşayan
Umutsuz bir yarın kaldı
Geçince Üşümesi Kalbimin
Sevgiler büyüttüm
kır çiçeklerinden, güneşin kanını emen
umutlar yeşerttim bahar renginde al yeşil
dağlarda kar erirken ceylanlar emzirdim
melekler uyandırdım her tan ağardığında
toplamak için bütün düş kırıklarını aynalardan
yıldızlara selam yolladım senin için
ve her gece mavi bir kuş tutup avuçlarıma
dudaklara gül ve rüzgar iliştirdim dağların doruklarına
gelmedin
upuzun köprüler kurdum içimdeki yolculuklara sana kavuşmak için
beyaz günlere uzandım beyaz atlarla, sana getirsinler diye umutlarımı
seninle öpüşürken
beyaz beyaz güvercinler kanat çırpıyordu mavi göklerin burçlarında
bütün ayrılıkların, savaşların, ihanetlerin üzerine bir çizgi çekiyordum
en güzel barış çiçeklerini versin diye dünya
ak alınlı taylar koşarken alnımın çayırlarında
al türkülerle inledim lekesiz sabahlara her bahar
özlemler kanatıp gecelerin sayfalarında
mavi rüzgarların terkisinde sevgiler yolladım sana
çoğaldıkça çoğaldı çılgınlığım
kanımda milyonlarca yıldız tutuştu
alevler içinde parlayan nehirler aktı yüreğime her defasında
her suyun sesine bir damla gözyaşı bıraktım
senin için gül desenli yaylalara
bilmedin
bilki sensiz uzak bir dağbaşı ıssızlığıyım
yoksan ürpertilerde tiril tirildir yapraklarım
seni özlemenin korkunç girdabında
göğünü ve yönünü yitirmiş göçmen bir bulut olup
her gece uçurumlara ağlarım
hasret ateşine bürünürken geceler
uzun ayrılıkların dağladığı sevdalarda
korkunç alevler içirdim seni seven yanıma
iç çekmeyi öğrendi bir yanım, acı çekmeyi bir yanım
ve ardından oturup ağladım küskün ırmaklar gibi
karışıp gitti gözyaşlarım çağlayanlara
silmedin
ey kırçıl saçlarımda yıldız tutuşturan
alıp savuran yangınlara yalnızlıklara
hazan bahçelerinde yaralı bir güldür şimdi kalbim
dört mevsim aşkı kanayan
sen ki, yüreğimde demlenen aysın her gece
gözlerimde çiçeklenen aşk
uzun saçlı hasretimsin
geçen bütün mevsimlerde seni bekledim
gelmedin
özlemlerle yaralı bir yağmur bulutuyum şimdi
firari bir hüznün girdabında yitirdim güldesenli sevinçlerimi
bil ki, çağlayan bütün nehirler benim gözlerimdir
benim yüreğimdir ağlayan bütün denizler
su içtiğim bütün pınarlarda seni susarım
seni sorarım geçtiğim bütün yollarda
düştüğüm her uçuruma bir tutam çiçek bırakır gibi
bir tutam kor ve bir demet gözyaşı bıraktım senin için
gelmedin bilmedin silmedin....
Bir gün gökyüzü gülünce ve geçince üşümesi kalbimin
bütün hasretleri yükleyip rüzgarın kanatlarına
yüreğimde taşıdığım sevda aleviyle
upuzun yollardan çıkıp geleceğim sana... Bekle...
