Vtnsvr
New member
Şu günlerde bilgisayara “Atatürkçü Düşünce Derneği” yazıp ararsanız karşınıza: “ADD için üç buçuk milyon sonuçtur. 1-10 arası sonuçlar” başlığı çıkar.
Türkiye’nin Atatürkçü doğrultudaki en yaygın, en çok üyesi ve yandaşı bulunan bir sivil toplum örgütü olan ADD’nin soluk alıp verişi hep gözler önündedir.
ADD’nin doğuşu bilinir. Ama yine de kısa bir anımsatmanın dokuncası (zararı) olmaz sanırım.
ADD’nin kurulduğu 1989 yılı ve öncesi, “türban” da içinde olmak üzere, günümüzdeki sorunların büyük bir bölümünün tezgâhlandığı, yer yer de dokunduğu bir dönemdir.
Prof. Dr. Muammer Aksoy, ANAP iktidarının Başbakanı Turgut Özal’ın “yaptığım yaptık” yönetiminin rejim için ne denli tehlikeli olduğunun ayrımında olan ve çözüm arayanlardandır.
Hele muhalefeti “hiç”e sayan “çoğunluk”taki ANAP grubunun, Özal’ı cumhurbaşkanı seçmesiyle doğacak sorunları düşündükçe adeta irkilmektedir.
O sıralarda yaşamsal bir ameliyat geçirmiş olan Hıfzı Veldet Velidedeoğlu 85 yaşındadır. Cumhuriyet’teki uyarıcı pazar yazılarını sürdürmektedir.
Aksoy, hocası ama “ağabey” dediği Velidedeoğlu’nu sık sık ziyaret etmekte, durumu onunla birlikte enine boyuna tartışmaktaydı.
Olup bitene, 1923 Devrimi’nin kazanımlarının kemirilmesine karşı çıkıp, iktidarı etkin bir biçimde uyaracak bir “sivil toplum örgütü”nün kurulması gerektiğini Velidedeoğlu’na söyler ve ondan destek ister.
Velidedeoğlu, Aksoy’a yanında olacağını ve destekleyeceğini bildirir.
Anımsanacağı gibi çok anlamlı bir günde, 1989’un 19 Mayıs’ında “ADD” kurulur. Elli seçkin kurucu arasında Velidedeoğlu “onursal başkan”, Aksoy da “kurucu başkan” olarak yer alır.
Kurulan derneğin amacı adıyla belirtilmiş: “Atatürkçü Düşünce”. Bunu günümüzde yaşanan bir örnekten hareketle daha da açımlayabiliriz.
AKP yönetimi Türkiye’nin Başbakanı’nın ABD tarafından gözden çıkarılmayıp, tepe tepe “kullanılması” için “yalvar yakar” olmuş, AKP milletvekilleri de partilerinin kapatılmaması için AB ülkelerinde kapı kapı dolaşıp, acındırarak adeta yardım dilenmişlerdir.
Bir devletin “onur”unu yerle bir eden bu tutuma karşı “Atatürkçü Düşünce” şöyle der: “Adalet dilenmekle ve başkalarını kendine acındırmakla ulus işleri, devlet işleri görülemez. Adalet dilenmek ve acındırmak gibi bir ilke yoktur” (Söylev, Cilt I).
ADD kurulur kurulmaz çok büyük bir ilgi görür. Ama bu ilgi kimi çevreleri rahatsız eder. Sekiz ay sonra Aksoy vurulur.
Dernek, yeri doldurulamaz bu kaybın ardından bir süre sonra toparlanır; geliştikçe gelişir. Büyüdükçe büyür. 1923 Devrimi’ni gömmek isteyenlerin karşısına dikilir, ağırlığını koyar.
2006 yılına gelindiğinde derneğin başında emekli bir orgeneral vardır. Eruygur Paşa’nın seçilmesini kimi çevreler irileşen gözlerle izlerler.
Çünkü hem “ADD”ye, hem “TSK”ye, Eruygur Paşa üzerinden saldırmanın keyfini yaşar gibidirler.
Nitekim senaryo yazılmaya başlar; adım adım sahneye koyuş düzenlenir; günü geldiğinde perde açılır.
ADD Merkezi basılır. Eruygur Paşa götürülür. “Oyun” an an medyaya “servis” edilir. Böylece ADD Merkezi’ne düzenlenen baskın, derneğin ne olduğunu anlatan yeni bir “tanıtım” olarak sunulur.
Kadıköy Şubesi’nin onca emniyet görevlisince abartılı bir biçimde basılması ise, çevre sakinlerine ve TV’de izleyenlere “İşte görün!” mesajını da iletir…
Paşa’ların tutuklanması ve Özkök Paşa’nın bununla “bütünleşen” açıklamaları, bu “oyun”da, “TSK” için oluşturulmuş özel bir “sahne”dir.
Ne var ki gerek ADD’yi eritme, gerekse TSK’yi halkın gözünde küçük düşürme hesaplarından bir sonuç alma şansı hiç yoktur.
TSK halkın katındaki yerini hep koruyacak ve “görev”ini yapacaktır.
ADD de etkinliğini, “laik Türkiye”yi geri getirme savaşımını daha da yoğunlaştırarak, saflarını sıklaştırarak sürdürecektir.
Yarın Kadıköy iskele alanında saat 11.00’de ADD mitinginde buluşmak üzere.
MERİÇ VELİDEDEOĞLU -
Türkiye’nin Atatürkçü doğrultudaki en yaygın, en çok üyesi ve yandaşı bulunan bir sivil toplum örgütü olan ADD’nin soluk alıp verişi hep gözler önündedir.
ADD’nin doğuşu bilinir. Ama yine de kısa bir anımsatmanın dokuncası (zararı) olmaz sanırım.
ADD’nin kurulduğu 1989 yılı ve öncesi, “türban” da içinde olmak üzere, günümüzdeki sorunların büyük bir bölümünün tezgâhlandığı, yer yer de dokunduğu bir dönemdir.
Prof. Dr. Muammer Aksoy, ANAP iktidarının Başbakanı Turgut Özal’ın “yaptığım yaptık” yönetiminin rejim için ne denli tehlikeli olduğunun ayrımında olan ve çözüm arayanlardandır.
Hele muhalefeti “hiç”e sayan “çoğunluk”taki ANAP grubunun, Özal’ı cumhurbaşkanı seçmesiyle doğacak sorunları düşündükçe adeta irkilmektedir.
O sıralarda yaşamsal bir ameliyat geçirmiş olan Hıfzı Veldet Velidedeoğlu 85 yaşındadır. Cumhuriyet’teki uyarıcı pazar yazılarını sürdürmektedir.
Aksoy, hocası ama “ağabey” dediği Velidedeoğlu’nu sık sık ziyaret etmekte, durumu onunla birlikte enine boyuna tartışmaktaydı.
Olup bitene, 1923 Devrimi’nin kazanımlarının kemirilmesine karşı çıkıp, iktidarı etkin bir biçimde uyaracak bir “sivil toplum örgütü”nün kurulması gerektiğini Velidedeoğlu’na söyler ve ondan destek ister.
Velidedeoğlu, Aksoy’a yanında olacağını ve destekleyeceğini bildirir.
Anımsanacağı gibi çok anlamlı bir günde, 1989’un 19 Mayıs’ında “ADD” kurulur. Elli seçkin kurucu arasında Velidedeoğlu “onursal başkan”, Aksoy da “kurucu başkan” olarak yer alır.
Kurulan derneğin amacı adıyla belirtilmiş: “Atatürkçü Düşünce”. Bunu günümüzde yaşanan bir örnekten hareketle daha da açımlayabiliriz.
AKP yönetimi Türkiye’nin Başbakanı’nın ABD tarafından gözden çıkarılmayıp, tepe tepe “kullanılması” için “yalvar yakar” olmuş, AKP milletvekilleri de partilerinin kapatılmaması için AB ülkelerinde kapı kapı dolaşıp, acındırarak adeta yardım dilenmişlerdir.
Bir devletin “onur”unu yerle bir eden bu tutuma karşı “Atatürkçü Düşünce” şöyle der: “Adalet dilenmekle ve başkalarını kendine acındırmakla ulus işleri, devlet işleri görülemez. Adalet dilenmek ve acındırmak gibi bir ilke yoktur” (Söylev, Cilt I).
ADD kurulur kurulmaz çok büyük bir ilgi görür. Ama bu ilgi kimi çevreleri rahatsız eder. Sekiz ay sonra Aksoy vurulur.
Dernek, yeri doldurulamaz bu kaybın ardından bir süre sonra toparlanır; geliştikçe gelişir. Büyüdükçe büyür. 1923 Devrimi’ni gömmek isteyenlerin karşısına dikilir, ağırlığını koyar.
2006 yılına gelindiğinde derneğin başında emekli bir orgeneral vardır. Eruygur Paşa’nın seçilmesini kimi çevreler irileşen gözlerle izlerler.
Çünkü hem “ADD”ye, hem “TSK”ye, Eruygur Paşa üzerinden saldırmanın keyfini yaşar gibidirler.
Nitekim senaryo yazılmaya başlar; adım adım sahneye koyuş düzenlenir; günü geldiğinde perde açılır.
ADD Merkezi basılır. Eruygur Paşa götürülür. “Oyun” an an medyaya “servis” edilir. Böylece ADD Merkezi’ne düzenlenen baskın, derneğin ne olduğunu anlatan yeni bir “tanıtım” olarak sunulur.
Kadıköy Şubesi’nin onca emniyet görevlisince abartılı bir biçimde basılması ise, çevre sakinlerine ve TV’de izleyenlere “İşte görün!” mesajını da iletir…
Paşa’ların tutuklanması ve Özkök Paşa’nın bununla “bütünleşen” açıklamaları, bu “oyun”da, “TSK” için oluşturulmuş özel bir “sahne”dir.
Ne var ki gerek ADD’yi eritme, gerekse TSK’yi halkın gözünde küçük düşürme hesaplarından bir sonuç alma şansı hiç yoktur.
TSK halkın katındaki yerini hep koruyacak ve “görev”ini yapacaktır.
ADD de etkinliğini, “laik Türkiye”yi geri getirme savaşımını daha da yoğunlaştırarak, saflarını sıklaştırarak sürdürecektir.
Yarın Kadıköy iskele alanında saat 11.00’de ADD mitinginde buluşmak üzere.
MERİÇ VELİDEDEOĞLU -