otlupeynir
Çǿκ کε√díκ طę ∂طí
Erdem ve Mozole Mirach'ın katkılarıyla Hackhell Kartal Yuvası doğdu..
Çoğumuz bu oluşumda yer alabilmek için sıraya girdik
İçimizden bazılarımız bu oluşuma seçildiği için mutlu, bazılarımız katılamadığı için hüzünlüydü..içimizde umudunu yitirmeyenler de vardı.. ( umudunuzu kaybetmeyin, burada hepimize yetecek kadar yer var =) )
Ağladığımız, üzüldüğümüz günlerimiz oldu..Kazım Abi'mizin, Vedat Abimizin, Aykut Abi'mizin(Oray) vefat haberlerinde hüzünlendik, avatarlarımızı siyaha boyadık..ne de olsa siyahın mateminde kaybolmak, beyazda umuda yol almak vardı..aramızdan ayrılan arkadaşlarımıza da üzüldük, nerdenimize ''........... burada yok ama ruhu burada '' yazdık...
Hep ağlamadık..neşeli olduğumuz, yüzümüzün güldüğü günlerimiz de oldu..sevinçlerimizi buradan paylaştık...
Kızdık..kimi zaman alttan aldık, kimi zaman kızgınlığımızı belli ettik...asilik serde var dedik ama kuralların dışına çıkmadan, kalp kırmadan belli ettik kızgınlığımızı..bazen kuralların dışına çıktık..bazen kalp kırdık..tezat değilmi bu diyenler oldu..en büyük tezatımız renklerimiz değilmiydi zaten..siyah ve beyaz..damarımıza basanın üstüne gittik hep birlikte..dedik ya asilik serde var...
Ekmeği böler gibi böldük tüm duygularımızı..acımızı, sevincimizi, kızgınlığımızı, kırgınlığımızı...yani kısaca paylaşmak istedik yüreğimizi ve içindekilerini...
Ve birgün geldi..mozole tekrar aramıza katıldı..bugün yine sevinme günü..bugün yine sevincimizi paylaşma günü...
hoşgeldin mert..hoşgeldin abicim..
nedenini, nasılını sormak yok..sen geldin ya o yeter..
iyiki geldin..iyiki burdasın..
kartal yuvası seninle daha güzel..
siyahın mateminde kaybolmak..
beyazda umuda yol almak..
Çoğumuz bu oluşumda yer alabilmek için sıraya girdik
İçimizden bazılarımız bu oluşuma seçildiği için mutlu, bazılarımız katılamadığı için hüzünlüydü..içimizde umudunu yitirmeyenler de vardı.. ( umudunuzu kaybetmeyin, burada hepimize yetecek kadar yer var =) )
Ağladığımız, üzüldüğümüz günlerimiz oldu..Kazım Abi'mizin, Vedat Abimizin, Aykut Abi'mizin(Oray) vefat haberlerinde hüzünlendik, avatarlarımızı siyaha boyadık..ne de olsa siyahın mateminde kaybolmak, beyazda umuda yol almak vardı..aramızdan ayrılan arkadaşlarımıza da üzüldük, nerdenimize ''........... burada yok ama ruhu burada '' yazdık...
Hep ağlamadık..neşeli olduğumuz, yüzümüzün güldüğü günlerimiz de oldu..sevinçlerimizi buradan paylaştık...
Kızdık..kimi zaman alttan aldık, kimi zaman kızgınlığımızı belli ettik...asilik serde var dedik ama kuralların dışına çıkmadan, kalp kırmadan belli ettik kızgınlığımızı..bazen kuralların dışına çıktık..bazen kalp kırdık..tezat değilmi bu diyenler oldu..en büyük tezatımız renklerimiz değilmiydi zaten..siyah ve beyaz..damarımıza basanın üstüne gittik hep birlikte..dedik ya asilik serde var...
Ekmeği böler gibi böldük tüm duygularımızı..acımızı, sevincimizi, kızgınlığımızı, kırgınlığımızı...yani kısaca paylaşmak istedik yüreğimizi ve içindekilerini...
Ve birgün geldi..mozole tekrar aramıza katıldı..bugün yine sevinme günü..bugün yine sevincimizi paylaşma günü...
hoşgeldin mert..hoşgeldin abicim..
nedenini, nasılını sormak yok..sen geldin ya o yeter..
iyiki geldin..iyiki burdasın..
kartal yuvası seninle daha güzel..
siyahın mateminde kaybolmak..
beyazda umuda yol almak..