_Max_
New member
Behçet Amcamın, ahırda boynunda kalın bir
urgan, ayaklarının altında, ters dönmüş bir iskemle
dili dışına çıkmış, boşlukta sallanır görünce, korku-
dan gözlerim dışarı fırlamış, ve anneme koşmuştum
"Erol ? Oğlum, yüzün sapsarı olmuş ! Neden kork-
tun ?" dedi. Nefes nefese kalmıştım, " ana Behçet
amcam, kendini asmış !"dedim, ağlayarak. Annem
omuzumdan tutup sarstı. "Erol ! Sen ne diyorsun
oğlum ? "İnanmaz inanmaz yüzüme baktı. İşleri son
günlerde bozulmuştu, ama inthar edeceğine inanmı
yordum. Babama telefon etti annem. Babam
"müşteriyi salıyım da geliyorum !"dedi.Ahıra girdik
Annem, "Aman Allah'ım ! Ne feci !"dedi, elini yüzü
ne kapayarak ağlamaya başladı.
Babam, geldi. Annem, "Erol , görmüş ilkin o
haber verdi bana !" dedi..Babam, ahıra gitti, sonra
geldi. Ağlıyordu. "Zavallı kardeşim ! Genç yaşta
canına kıydı !" diye ağlıyordu. Ağıt, sesini duyan
komşular da bahçeye dolmuştu.
Babam, "Hiç dokunmayın cesede, Savcı Beye
ve hükümet tabibine haber verelim !" dedi.
Öğleye doğru, bir polis arabası geldi. Bir polis
Savcı Bey, Baş Komiser N...ve Hükümet Tabibi
arabadan indi. Babam, karışladı, onları. Polis
evin önünde durarak, içeri girmek isteyenlere
mani oldu.
Savcı Bey, babama, "başın sağ olsun ! Nasıl
oldu ? "dedi..Babam, "Bizim çocuk, güvercin merak
lısıdır, ahıra girmiş güvercinlere bakmak için.
Amcasını çok severdi. Asılı görünce, çok korkmuş
bizim hanıma haber vermiş, o da bana telefon
etti..işte böyle Savcı Bey !"
"Peki, intihar etmesi için bir sebep var
mıydı ? "
"Görünür de bir sebep yoktu...Yalınız ,nişanla
mıştık, bir komşu kızı ile, arada bazı tatsızlıklar oldu
ya, öyle intihar etttirecek bir sebep değildi...Ha,
unuttuğum bir şey var, rahmetli babam, tarlaları
ve bu evi taksim etmedi, ölünce, ölüm hak, miras
helal dedim, kardeşim Behçetle anlaştık, bu evi ve
doksan dönümlük tarlayı kendi üzerime tapuladım,
lakin Behçet ile iki evli kız kardeşlerim, buna yanaş
madı, beni mahkemeye verdiler...Tarlaları, evi
satışa çıkardık, Behçet, içine kapanık bir delikan-
lıydı, evlendikten sonra, kasap dükkanından ayrılıp
kendi başına bir iş yapmak istiyordu. İzaleyi şuyu
da, dükkanı ben aldım...Behçet, kendi hissesini
satmadı. Bir süre, dargın gazdik. Behçet, çok
duygusal bir delikanlı olduğu için, kız kardeşlerimle
eniştelerimizin tesirinde kalıyordu...Bu esnada sağ-
dan soldan borçlanmış, ve bana söylemiyordu ya
kumar da oynuyormuş...Kumardan ne kadar borç
takmış haberim yok ...Beni kızacak diye yengesine
söylemiş. Bizim ki, " Behçet çok borçlanmış, yardım
etsen , olmaz mı ?"dedi.."Benim işler de bozuk ha-
nım dedim. Hayvan sahipleri artık kasaplık hayvan
vermiyor bana !"
Ahıra, Savcı Bey, Hükümet Tabibi ve Başkomiser
N..girmiş, Behçet amcamın iç cebinden bir mektup
çıkmış, babam, o mektubu Savcı Beyin aldığını
söyledi..Annem, "Behçet ne yazmış mektubunda ?"
dedi.."Mektubun fotokopisini çıkardı okudu
"Sevgili abim, ve sevgili yengeciğim, ölümümden
kimse sorumlu değildir, nişanım Gülsen, nişanlımın
ailesi de sorumlu değildir, ölme nedenim, ancak
bir sır olarak ,bende kalacaktır, ve bu sırrı hiç
kimse bilemeyecektir !"
* * * *
Savcı Bey, "Behçet Beyin nişanlısının evini çocuk
biliyor mu ?"dedi.
Babam, "Oğlum, haydi arabaya bin, bu amcalara
Gülsen yengelerin evini göster !"dedi..Arabaya bin-
dim. Evlerini gösterdim. Gülsen yengenin babası ile
annesi avlu kapısında karşıladı bizi. Mahmut amca
"hoş geldiniz !"dedi
urgan, ayaklarının altında, ters dönmüş bir iskemle
dili dışına çıkmış, boşlukta sallanır görünce, korku-
dan gözlerim dışarı fırlamış, ve anneme koşmuştum
"Erol ? Oğlum, yüzün sapsarı olmuş ! Neden kork-
tun ?" dedi. Nefes nefese kalmıştım, " ana Behçet
amcam, kendini asmış !"dedim, ağlayarak. Annem
omuzumdan tutup sarstı. "Erol ! Sen ne diyorsun
oğlum ? "İnanmaz inanmaz yüzüme baktı. İşleri son
günlerde bozulmuştu, ama inthar edeceğine inanmı
yordum. Babama telefon etti annem. Babam
"müşteriyi salıyım da geliyorum !"dedi.Ahıra girdik
Annem, "Aman Allah'ım ! Ne feci !"dedi, elini yüzü
ne kapayarak ağlamaya başladı.
Babam, geldi. Annem, "Erol , görmüş ilkin o
haber verdi bana !" dedi..Babam, ahıra gitti, sonra
geldi. Ağlıyordu. "Zavallı kardeşim ! Genç yaşta
canına kıydı !" diye ağlıyordu. Ağıt, sesini duyan
komşular da bahçeye dolmuştu.
Babam, "Hiç dokunmayın cesede, Savcı Beye
ve hükümet tabibine haber verelim !" dedi.
Öğleye doğru, bir polis arabası geldi. Bir polis
Savcı Bey, Baş Komiser N...ve Hükümet Tabibi
arabadan indi. Babam, karışladı, onları. Polis
evin önünde durarak, içeri girmek isteyenlere
mani oldu.
Savcı Bey, babama, "başın sağ olsun ! Nasıl
oldu ? "dedi..Babam, "Bizim çocuk, güvercin merak
lısıdır, ahıra girmiş güvercinlere bakmak için.
Amcasını çok severdi. Asılı görünce, çok korkmuş
bizim hanıma haber vermiş, o da bana telefon
etti..işte böyle Savcı Bey !"
"Peki, intihar etmesi için bir sebep var
mıydı ? "
"Görünür de bir sebep yoktu...Yalınız ,nişanla
mıştık, bir komşu kızı ile, arada bazı tatsızlıklar oldu
ya, öyle intihar etttirecek bir sebep değildi...Ha,
unuttuğum bir şey var, rahmetli babam, tarlaları
ve bu evi taksim etmedi, ölünce, ölüm hak, miras
helal dedim, kardeşim Behçetle anlaştık, bu evi ve
doksan dönümlük tarlayı kendi üzerime tapuladım,
lakin Behçet ile iki evli kız kardeşlerim, buna yanaş
madı, beni mahkemeye verdiler...Tarlaları, evi
satışa çıkardık, Behçet, içine kapanık bir delikan-
lıydı, evlendikten sonra, kasap dükkanından ayrılıp
kendi başına bir iş yapmak istiyordu. İzaleyi şuyu
da, dükkanı ben aldım...Behçet, kendi hissesini
satmadı. Bir süre, dargın gazdik. Behçet, çok
duygusal bir delikanlı olduğu için, kız kardeşlerimle
eniştelerimizin tesirinde kalıyordu...Bu esnada sağ-
dan soldan borçlanmış, ve bana söylemiyordu ya
kumar da oynuyormuş...Kumardan ne kadar borç
takmış haberim yok ...Beni kızacak diye yengesine
söylemiş. Bizim ki, " Behçet çok borçlanmış, yardım
etsen , olmaz mı ?"dedi.."Benim işler de bozuk ha-
nım dedim. Hayvan sahipleri artık kasaplık hayvan
vermiyor bana !"
Ahıra, Savcı Bey, Hükümet Tabibi ve Başkomiser
N..girmiş, Behçet amcamın iç cebinden bir mektup
çıkmış, babam, o mektubu Savcı Beyin aldığını
söyledi..Annem, "Behçet ne yazmış mektubunda ?"
dedi.."Mektubun fotokopisini çıkardı okudu
"Sevgili abim, ve sevgili yengeciğim, ölümümden
kimse sorumlu değildir, nişanım Gülsen, nişanlımın
ailesi de sorumlu değildir, ölme nedenim, ancak
bir sır olarak ,bende kalacaktır, ve bu sırrı hiç
kimse bilemeyecektir !"
* * * *
Savcı Bey, "Behçet Beyin nişanlısının evini çocuk
biliyor mu ?"dedi.
Babam, "Oğlum, haydi arabaya bin, bu amcalara
Gülsen yengelerin evini göster !"dedi..Arabaya bin-
dim. Evlerini gösterdim. Gülsen yengenin babası ile
annesi avlu kapısında karşıladı bizi. Mahmut amca
"hoş geldiniz !"dedi
