kocero
New member
Sınırlı Ufuklara Gözü Gören Körlere Yasamayi Unutup Ölen Amatörlere......
Bu sabah büyük bir gürültüyle uyandim sanki evde savas cikmişti cok fazla ses vardi salona doğru yürüdüm gördüğüm manzara karsisinda adeta donmus kalmiştim salonun ortasinda birini boylu boyuna yatirmişlar ve bembeyaz bir carsafla üstünü örtmüşlerdi annem basinda dualar okuyor ve ağliyordu kardesim yerde yatanin saclarini oksuyordu abim sanki duvarlardan bir şeyin hincini çikarircasaina yumruk atiyor ve bağiriyordu herkes burdaydi ve ağliyordu sanki kimse beni görmüyordu seslenmeye caliştim boğazim düğümlendi kimse beni farketmemişti nasil neden diye düşünmeye calişirken annemin feryadini duydum ercannn o an bende film kopmustu yerde boylu boyuna yatan bendim ağlamak istedim gözlerim yaniyordu sanki göz pinarlarim kurumustu beceremedim bağiramadim kesilmiştim nasil neden olmazdi ölümü kendime konduramamiştim ölmüştüm bitmişti arrtik ölümün soğukluğu sarmişti bedenimi ruhum üşüyordu öylece yerde yaatan bedenimi seyrettim hayatim film seridi gibi gecti gözlerimin önünden dualar okundu ağitlar yakildi göz yaslari döküldü tanidiğim tanimadiğim sevdiğim sevmediğim herkes ordaydi ve işte zamani geldi heralde gelmişti tabutumu gördüm tahta ve civilerden yapilmiş ölüm aracimi içim burkuldu şimdi biraz daha korkuyordum ve dahada cok üşüyordum beni kaldirdilar tabutuma koydular canim aciyordu ağliyamamak isyan edememek ne kötüydü yapmayin burdayim diyememek sarilamamak sevdiklerine üzüntüsüne ortak olamamak herkes ağliyor ve işte beni evden cikariyorlar hayatimin o en güsel en cocuk en hüzünlü en sevinç dolu yerindeyim sokağimizda son kes yürüyorum bu seferki yolculuğum karanliğa ve sonsuzluğaydi içim aciyordu ama birini aradi gözlerim biri yoktu sevdiğim canim nerdeydi onu son kezde olsa görmek istiyordum işte ordasin sokağin başindan ağliyarak kosuyorsun geldin ve bana son kes sarildin tabutuma buz gibi bedenime şimdi canim daha cok yaniyordu yapma bitanem canimi yakiyor göz yaslarin dayanamiyorum ben yanindayim seninleyim göz yaslarini silmek istiyorum sana dokunmak sarilmak istiyorum cok aci cekiyorum ağliyamiyorum omuzlardayim işte son yolculuğum baslamişti uzun bir yol yürüdük herkes tasimişti beni birer ikişer adim dostlarim arkadaslarim sevdiğim herkes ellerini açmişti bana ruhum islanmişti göz yaslariyla ve geldik beni yere indirdiler hoca başimda dua ediyordu mezarimi görüyordum iki metrelik karanlik ve soğuk derin bir çukurdu artik dahada cok korkuyordum yanlizliktan aslinda alişik olduğum birseydi yanlizlik ama şimdi cok fakliydi karanlik derin bir cukurda buz gibi bir bedende yapa yanliz kaliyordum ve beni tabutumdan cikardilar yavasca sona doğru gelmiştim ve sonundaydim artik mezarima biraktilar beni cok yanlizdim herkes bir avuc toprak atmişti dualar okuyorlardi ağliyorlardi öylece orda durup ölümü seyretmek çok aci vericiydi kendi ölümünü seyretmek hiçbukadar aci olabileceğini düşünmemiştim herkes birer birer uzaklaşiyordu artik tek tük insanlar kalmişti başimda onlarda dualar okuyup gidiyorlardi yanlizliğima terk edip beni ama bir ses halen burdaydi aşkim sen halen burdamisin yeter artik ağlama yeterince islattin topariğimi göz yaslarinla dayanamiyorum canimi yakiyor gözyaslarin SENİ SEVİYORUM aşkim canim benim bende seni seviyorum gel yanima sana sonkes sarilip senden özür dilemeliyim hani hatirliyormusun sana seni hiçbir zaman asla yanliz birakmiyacağim diye söz vermiştim sen hep kizardin hatta bana sözlerini hiç tutmuyorsun diye yine beceremedim meleğim tutamadim sözümü affet özür dilerim ama sunu bilki seni ilk tanidiğim andan itibaren hep sevdim sen benim herseyimdin simdi bana söz vermeni istiyorum ne olursa olsun ben hep yaninda olacağim sende herseye rağmen mutlu olacaksin ölümü kendime konduramiyorum demiştim aslinda ölmek değilde canimi acitan sensizlik olmustu bitanem ölümden daha büyük bir acidir sevdiklerinden ayrilmak sana söz verdiğim gibi seni son nefesime kadar hep sevdim seni halen cok seviyorum aşkim hadi şimdi git gitki rahat yatayim su iki metrelik mezarimda lütfen aşkim dayanamiyorum gözyaslarina evet gidiyorsun.... ne oldu neden durdun bekle beni aşkim geliyorum... bekliyorum aşkim ne olursa olsun bu sevgiyi öldüremezler demiştim ölmedi aşkim bekliyorum bekliyorum aşkim seni cok seviyorum git artik gittt.........
Bilmediğim bir gecede tatmadiğim bir aşka görmediğim gözlerimle mechul bakişlara umud ettiğim sicak sarilişlara adini unuttuğum sevgi dolu anlamli dokunuslara hasret kaldiğim bir zaman kavraminda aşki yakaliyabilmek umuduyla hayat daim olduğu müddet herzaman mutluluk için nefes almak ve mutluluk için yasamak dileğiyle...ey bu yaziyi okuyan sen hep mutluluk için yasa tamammi ve kendine bir söz ver her sabah gözlerini sevgi için ac her sabah neseye sevince ve mutlulğa gülümse bugün güzel bir gün de çok iyiyim de bugün herseyden farkli de.....
Bu yaziyi yazdiğimda kaç yasindaydim hatirlamiyorum ama ölümü bu kadar derin hissedip onu yasamak gerçekten beni üzmüştü hani ölümsüz sevgi dedikleri sey varya bu olsa gerekti değilmi acaba bu tür bi sevgiyi bulup yasamak çokmu zordu hayatimin sonuna kaadar hep böyle büyük bir sevgi için yasiyacağim bulduğumda asla birakmaya niyetim yok bu yaziyi okurken bile ölümden kormadim sadece yitireceklerimin üzüntüsünden korkuyorum ve asla ölümü kendime konduramiyorum hayatta aldiğim her karar attiğim her adim mutluluk olmiyacak belki ama biryerde bi şeklide onu bulacağim ne kadar aci ceksemde ne kadar üzülsemde sonunda mutlu olacağim bunun umuduyla yasamak bile benim için hayatta olmak kadar güsel bir duygu şimdi mutluluk için bir nefes daha almak beni biraz daha yasama bağliyor o oralarda biyerde ve beni bekliyor onu bulmami hayatta herkez için bi parca mutluluk vardir sadece aramasini ve bulunca doya doya yasamasini bilmemiz gerekir şimdilik hayattayim ölüm beni teslim alana kadar sevgi ve mutluluk için nefes alacağğim cünkü hayat buna değer........
İNSANLARİN HAYALLERİ HAYALLERİN YASAM ADİNA GÜÇLERİ VARDİR
MAVİ OLSUN DÜŞLERİN YARİNLAR KADAR TEMİZ SİCAK OLSUN UMUTLARİN KALBİN KADAR BÜYÜK OLSUN YASAMİN...
Korkma sakin gecelerden ,
Pencereden yildiz gibi parlayacam
Uzaklarda yalnizim sanma sakin,Nefes gibi icinde,
Golge gibi arkanda,
Can gibi caninda olacagim...
Secdeye inmiyorsa başım, Haram olmuşsa aşın
Asiller olmuşsa sırdaşın, Sevme beni gülüm!
Gözyaşlarım Rabbim içim akmıyorsa, Ellerim O’na dua’ya kalkmıyorsa
Eğer zalimi alkışlıyorsa, Sevme beni gülüm!
YANLİZLİĞA UZANAN BİR YOL VAR ÖNÜMDE KARANLİK VE SOĞUK BEDENİN DEĞİLDE RUHUM ÜŞÜYOR YOKLUĞUNUN VERDİĞİ CARESİZLİKLE DELİRİP DURUYORUM HER NEFESTE KENDİ KENDİMİ YİYİP BİTİRİYORUM KAHROLUYORUM SENSİZLİĞMDE İSYAN EDİYORUM YANLİZLİĞİMA AMA YİNEDE YÜRÜMEKTEN BASKA CAREM KALMİYOR SENSİZLİĞİN YARATTİĞİ YANLİZLİK YOLUNDA BUZ GİBİ ADİMLARLA.....
UZAĞİNDA BİR YERDEYİM SENİN BİLİNMESİNDE BENİM UMUTSUZLUĞUMDA BİR YOLDAYİM SANA ÖZLEMLER BİRİKTİRİYORUM KUCAK DOLUSU VE SNEİ ANİMSİYORUM SİİR MİSRALARİNDA HER DİNLEDİĞİM SARKİDA SANA SESLENİYORUM SEN OLUYORUM SANA UYANİYORUM BUGÜNDE AMA SEN YOKSUN UZAKSİN KESKE BANA ÖLÜM KADAR YAKİN OLABİLSEYDİN.....................
BİLMİYORUM ŞİMDİ NERDEYİM HANGİ MATEMDEYİM KİMSEYLE DEĞİL SENLEYİM HANİ BİLİRMİSİN BİR KUS ÖTERDE BAHAR SABAHİ SEN ALARSİN SEVGİYE HASRETLE BİRGÜNE DAHA BASLAMANİN VERDİĞİ ACİYLA BİLEMEZSİNKİ SEN SEVMEDİN KÖR BİR DİLENCİNİN SAĞİR BİR AŞİKTAN UMUT DİLENMESİ GİBİ BENİM SENDEN ASKİ İSTEMEM YADA YETİM BİR COCUĞUN ANNESİNİ KUCAKLAMASİ GİBİ BİR SEHY BENİM SANA SARİLMAM YADA ÖLÜM GİBİ BİR SEHY BENİM SENİ SEVMEM.................
ölümün kiyisinda kesfettiğim bir dünyada yasam adina kalintilar buldum
karanliğin yozlaşmiş yüzüne baktikça hayattan soğudum sanki hersey bir parca kötülükten icat edilmiş gibiydi
sanki aldiğimiz nefes aciyla beslenmiş herkes delirmis gibiydi...
ölüm kenti terk ettiği vakit biz ardindan sürükleneceğiz belki karanlikta belki günesin doğusunda silinip kaybolacağiz ama nefes aldiğimiz müddet burda olacağiz....
bir geceyi daha tükettim sessizliğimle belki kaybedilernler adina zafer belki kazanilanlar adina hüsran biriktirdim gün boyu anlamsiz değildi hiç birsey günes doğdu yamur yağdi toprak aşkini yasadi tenim islandi tuhum temizlendi ama keybettğim zaman geri gelmedi bir geceyi daha tükettim ellerimde karanliklarla bir güneş daha yitirdim gözlerimde yanlizlikla beni bana değil bana geceyi birakin alin benden ruhumun aydinliğini umutsuzluğumun yalanini alin benden hayatin anlamsizliğini alinki hayat bulsun karanliğim
NE BİR SES NEDE SENSİZ BİR NEFES HİÇBİR SEHY YOK HAYATA DAİR SEN YANİMDA OOLMADİKTAN SONRA GÖZLERİM GÖRMYOR SANKİ SAĞİRİM SANKİ DİBE VURMUSUM BATİYORUM CİRPİNACAK HALİM YOK SALİVERMİŞİM KENDİMİ DUYGULARİMİN YİTMİŞLİĞİNE SENSİZLİĞİMDE BOĞULUP GİDİYORUM NERDESİN BAKSANA GİT GİDE ÖLÜYORUM.....
Hüzün bana,
Mutluluk sana,
Dert bana,
Huzur sana,
Ölüm bana,
Yasam sana,
Sana gelsin gülüm!
KİMSESİZLİĞİNE YENİLMİŞ BİR YANLİZLİĞİN ÖYKÜSÜDÜR BENDEKİ SENSİZLİK
ÇÖL ORTASİNDA SUSUZ KALİŞİN CARESİZLİĞİDİR BENİM SANA OLAN SEVGİM
KAÇ ZAMANDİR GÖZLERİNE HASRETİM KAÇ ZAMANDİR SENSİZ NEFESSİZİM
HER ADİMDA ÖLÜMÜN SOĞUK NEFESİNİ ENSEMDE HİSSEDERİM.....
Alıntı
Bu sabah büyük bir gürültüyle uyandim sanki evde savas cikmişti cok fazla ses vardi salona doğru yürüdüm gördüğüm manzara karsisinda adeta donmus kalmiştim salonun ortasinda birini boylu boyuna yatirmişlar ve bembeyaz bir carsafla üstünü örtmüşlerdi annem basinda dualar okuyor ve ağliyordu kardesim yerde yatanin saclarini oksuyordu abim sanki duvarlardan bir şeyin hincini çikarircasaina yumruk atiyor ve bağiriyordu herkes burdaydi ve ağliyordu sanki kimse beni görmüyordu seslenmeye caliştim boğazim düğümlendi kimse beni farketmemişti nasil neden diye düşünmeye calişirken annemin feryadini duydum ercannn o an bende film kopmustu yerde boylu boyuna yatan bendim ağlamak istedim gözlerim yaniyordu sanki göz pinarlarim kurumustu beceremedim bağiramadim kesilmiştim nasil neden olmazdi ölümü kendime konduramamiştim ölmüştüm bitmişti arrtik ölümün soğukluğu sarmişti bedenimi ruhum üşüyordu öylece yerde yaatan bedenimi seyrettim hayatim film seridi gibi gecti gözlerimin önünden dualar okundu ağitlar yakildi göz yaslari döküldü tanidiğim tanimadiğim sevdiğim sevmediğim herkes ordaydi ve işte zamani geldi heralde gelmişti tabutumu gördüm tahta ve civilerden yapilmiş ölüm aracimi içim burkuldu şimdi biraz daha korkuyordum ve dahada cok üşüyordum beni kaldirdilar tabutuma koydular canim aciyordu ağliyamamak isyan edememek ne kötüydü yapmayin burdayim diyememek sarilamamak sevdiklerine üzüntüsüne ortak olamamak herkes ağliyor ve işte beni evden cikariyorlar hayatimin o en güsel en cocuk en hüzünlü en sevinç dolu yerindeyim sokağimizda son kes yürüyorum bu seferki yolculuğum karanliğa ve sonsuzluğaydi içim aciyordu ama birini aradi gözlerim biri yoktu sevdiğim canim nerdeydi onu son kezde olsa görmek istiyordum işte ordasin sokağin başindan ağliyarak kosuyorsun geldin ve bana son kes sarildin tabutuma buz gibi bedenime şimdi canim daha cok yaniyordu yapma bitanem canimi yakiyor göz yaslarin dayanamiyorum ben yanindayim seninleyim göz yaslarini silmek istiyorum sana dokunmak sarilmak istiyorum cok aci cekiyorum ağliyamiyorum omuzlardayim işte son yolculuğum baslamişti uzun bir yol yürüdük herkes tasimişti beni birer ikişer adim dostlarim arkadaslarim sevdiğim herkes ellerini açmişti bana ruhum islanmişti göz yaslariyla ve geldik beni yere indirdiler hoca başimda dua ediyordu mezarimi görüyordum iki metrelik karanlik ve soğuk derin bir çukurdu artik dahada cok korkuyordum yanlizliktan aslinda alişik olduğum birseydi yanlizlik ama şimdi cok fakliydi karanlik derin bir cukurda buz gibi bir bedende yapa yanliz kaliyordum ve beni tabutumdan cikardilar yavasca sona doğru gelmiştim ve sonundaydim artik mezarima biraktilar beni cok yanlizdim herkes bir avuc toprak atmişti dualar okuyorlardi ağliyorlardi öylece orda durup ölümü seyretmek çok aci vericiydi kendi ölümünü seyretmek hiçbukadar aci olabileceğini düşünmemiştim herkes birer birer uzaklaşiyordu artik tek tük insanlar kalmişti başimda onlarda dualar okuyup gidiyorlardi yanlizliğima terk edip beni ama bir ses halen burdaydi aşkim sen halen burdamisin yeter artik ağlama yeterince islattin topariğimi göz yaslarinla dayanamiyorum canimi yakiyor gözyaslarin SENİ SEVİYORUM aşkim canim benim bende seni seviyorum gel yanima sana sonkes sarilip senden özür dilemeliyim hani hatirliyormusun sana seni hiçbir zaman asla yanliz birakmiyacağim diye söz vermiştim sen hep kizardin hatta bana sözlerini hiç tutmuyorsun diye yine beceremedim meleğim tutamadim sözümü affet özür dilerim ama sunu bilki seni ilk tanidiğim andan itibaren hep sevdim sen benim herseyimdin simdi bana söz vermeni istiyorum ne olursa olsun ben hep yaninda olacağim sende herseye rağmen mutlu olacaksin ölümü kendime konduramiyorum demiştim aslinda ölmek değilde canimi acitan sensizlik olmustu bitanem ölümden daha büyük bir acidir sevdiklerinden ayrilmak sana söz verdiğim gibi seni son nefesime kadar hep sevdim seni halen cok seviyorum aşkim hadi şimdi git gitki rahat yatayim su iki metrelik mezarimda lütfen aşkim dayanamiyorum gözyaslarina evet gidiyorsun.... ne oldu neden durdun bekle beni aşkim geliyorum... bekliyorum aşkim ne olursa olsun bu sevgiyi öldüremezler demiştim ölmedi aşkim bekliyorum bekliyorum aşkim seni cok seviyorum git artik gittt.........
Bilmediğim bir gecede tatmadiğim bir aşka görmediğim gözlerimle mechul bakişlara umud ettiğim sicak sarilişlara adini unuttuğum sevgi dolu anlamli dokunuslara hasret kaldiğim bir zaman kavraminda aşki yakaliyabilmek umuduyla hayat daim olduğu müddet herzaman mutluluk için nefes almak ve mutluluk için yasamak dileğiyle...ey bu yaziyi okuyan sen hep mutluluk için yasa tamammi ve kendine bir söz ver her sabah gözlerini sevgi için ac her sabah neseye sevince ve mutlulğa gülümse bugün güzel bir gün de çok iyiyim de bugün herseyden farkli de.....
Bu yaziyi yazdiğimda kaç yasindaydim hatirlamiyorum ama ölümü bu kadar derin hissedip onu yasamak gerçekten beni üzmüştü hani ölümsüz sevgi dedikleri sey varya bu olsa gerekti değilmi acaba bu tür bi sevgiyi bulup yasamak çokmu zordu hayatimin sonuna kaadar hep böyle büyük bir sevgi için yasiyacağim bulduğumda asla birakmaya niyetim yok bu yaziyi okurken bile ölümden kormadim sadece yitireceklerimin üzüntüsünden korkuyorum ve asla ölümü kendime konduramiyorum hayatta aldiğim her karar attiğim her adim mutluluk olmiyacak belki ama biryerde bi şeklide onu bulacağim ne kadar aci ceksemde ne kadar üzülsemde sonunda mutlu olacağim bunun umuduyla yasamak bile benim için hayatta olmak kadar güsel bir duygu şimdi mutluluk için bir nefes daha almak beni biraz daha yasama bağliyor o oralarda biyerde ve beni bekliyor onu bulmami hayatta herkez için bi parca mutluluk vardir sadece aramasini ve bulunca doya doya yasamasini bilmemiz gerekir şimdilik hayattayim ölüm beni teslim alana kadar sevgi ve mutluluk için nefes alacağğim cünkü hayat buna değer........
İNSANLARİN HAYALLERİ HAYALLERİN YASAM ADİNA GÜÇLERİ VARDİR
MAVİ OLSUN DÜŞLERİN YARİNLAR KADAR TEMİZ SİCAK OLSUN UMUTLARİN KALBİN KADAR BÜYÜK OLSUN YASAMİN...
Korkma sakin gecelerden ,
Pencereden yildiz gibi parlayacam
Uzaklarda yalnizim sanma sakin,Nefes gibi icinde,
Golge gibi arkanda,
Can gibi caninda olacagim...
Secdeye inmiyorsa başım, Haram olmuşsa aşın
Asiller olmuşsa sırdaşın, Sevme beni gülüm!
Gözyaşlarım Rabbim içim akmıyorsa, Ellerim O’na dua’ya kalkmıyorsa
Eğer zalimi alkışlıyorsa, Sevme beni gülüm!
YANLİZLİĞA UZANAN BİR YOL VAR ÖNÜMDE KARANLİK VE SOĞUK BEDENİN DEĞİLDE RUHUM ÜŞÜYOR YOKLUĞUNUN VERDİĞİ CARESİZLİKLE DELİRİP DURUYORUM HER NEFESTE KENDİ KENDİMİ YİYİP BİTİRİYORUM KAHROLUYORUM SENSİZLİĞMDE İSYAN EDİYORUM YANLİZLİĞİMA AMA YİNEDE YÜRÜMEKTEN BASKA CAREM KALMİYOR SENSİZLİĞİN YARATTİĞİ YANLİZLİK YOLUNDA BUZ GİBİ ADİMLARLA.....
UZAĞİNDA BİR YERDEYİM SENİN BİLİNMESİNDE BENİM UMUTSUZLUĞUMDA BİR YOLDAYİM SANA ÖZLEMLER BİRİKTİRİYORUM KUCAK DOLUSU VE SNEİ ANİMSİYORUM SİİR MİSRALARİNDA HER DİNLEDİĞİM SARKİDA SANA SESLENİYORUM SEN OLUYORUM SANA UYANİYORUM BUGÜNDE AMA SEN YOKSUN UZAKSİN KESKE BANA ÖLÜM KADAR YAKİN OLABİLSEYDİN.....................
BİLMİYORUM ŞİMDİ NERDEYİM HANGİ MATEMDEYİM KİMSEYLE DEĞİL SENLEYİM HANİ BİLİRMİSİN BİR KUS ÖTERDE BAHAR SABAHİ SEN ALARSİN SEVGİYE HASRETLE BİRGÜNE DAHA BASLAMANİN VERDİĞİ ACİYLA BİLEMEZSİNKİ SEN SEVMEDİN KÖR BİR DİLENCİNİN SAĞİR BİR AŞİKTAN UMUT DİLENMESİ GİBİ BENİM SENDEN ASKİ İSTEMEM YADA YETİM BİR COCUĞUN ANNESİNİ KUCAKLAMASİ GİBİ BİR SEHY BENİM SANA SARİLMAM YADA ÖLÜM GİBİ BİR SEHY BENİM SENİ SEVMEM.................
ölümün kiyisinda kesfettiğim bir dünyada yasam adina kalintilar buldum
karanliğin yozlaşmiş yüzüne baktikça hayattan soğudum sanki hersey bir parca kötülükten icat edilmiş gibiydi
sanki aldiğimiz nefes aciyla beslenmiş herkes delirmis gibiydi...
ölüm kenti terk ettiği vakit biz ardindan sürükleneceğiz belki karanlikta belki günesin doğusunda silinip kaybolacağiz ama nefes aldiğimiz müddet burda olacağiz....
bir geceyi daha tükettim sessizliğimle belki kaybedilernler adina zafer belki kazanilanlar adina hüsran biriktirdim gün boyu anlamsiz değildi hiç birsey günes doğdu yamur yağdi toprak aşkini yasadi tenim islandi tuhum temizlendi ama keybettğim zaman geri gelmedi bir geceyi daha tükettim ellerimde karanliklarla bir güneş daha yitirdim gözlerimde yanlizlikla beni bana değil bana geceyi birakin alin benden ruhumun aydinliğini umutsuzluğumun yalanini alin benden hayatin anlamsizliğini alinki hayat bulsun karanliğim
NE BİR SES NEDE SENSİZ BİR NEFES HİÇBİR SEHY YOK HAYATA DAİR SEN YANİMDA OOLMADİKTAN SONRA GÖZLERİM GÖRMYOR SANKİ SAĞİRİM SANKİ DİBE VURMUSUM BATİYORUM CİRPİNACAK HALİM YOK SALİVERMİŞİM KENDİMİ DUYGULARİMİN YİTMİŞLİĞİNE SENSİZLİĞİMDE BOĞULUP GİDİYORUM NERDESİN BAKSANA GİT GİDE ÖLÜYORUM.....
Hüzün bana,
Mutluluk sana,
Dert bana,
Huzur sana,
Ölüm bana,
Yasam sana,
Sana gelsin gülüm!
KİMSESİZLİĞİNE YENİLMİŞ BİR YANLİZLİĞİN ÖYKÜSÜDÜR BENDEKİ SENSİZLİK
ÇÖL ORTASİNDA SUSUZ KALİŞİN CARESİZLİĞİDİR BENİM SANA OLAN SEVGİM
KAÇ ZAMANDİR GÖZLERİNE HASRETİM KAÇ ZAMANDİR SENSİZ NEFESSİZİM
HER ADİMDA ÖLÜMÜN SOĞUK NEFESİNİ ENSEMDE HİSSEDERİM.....
Alıntı
