Beyaz Saray'ın İç Yüzü
Başkan’ın yaşadığı yeri görebilen insan sayısı varla yok arası.
Ne zaman yeni bir ABD Başkanı göreve başlamak için yemin etse, tarihin akışı Washington’da keskin bir dönüm noktasından geçer. Ve 20 Ocak 2009’da da yine böyle olacak. Yeni Kabine üyeleri, yeni Kongre, yeni bir dış politika, Doğu Kanadı’nda yeni bir stil, –eğer geçmiş bu konuda referans kabul edilebilirse– mahcubiyete neden olacak yeni akrabalar ve yeni Başkan Ailesi’nin göz önünde olacak yeni arkadaşları.
Ancak Amerika Birleşik Devleri Başkanı’nın özel dünyasındaki diğer pek çok şey, şaşırtıcı biçimde eskisi gibi olmaya devam edecek. Beyaz Saray’ın gündelik işleriyle ilgilenen daimi personel arasında yer alan hizmetçiler her zaman yaptıkları gibi Başkan’ın yatağını toplayacaklar. Mutfak personeli patates soymaya ve yumurta çırpmaya devam ediyor olacak. Bahçıvanlarsa baharda Gül Bahçesi’nde çiçek açacak 3500 lale soğanını çoktan dikti bile.
ABD Başkanı’na ara vermeksizin gösterilen özen ve Başkan’ın gereksinimlerinin karşılanması işi, yüzlerce insanın çalıştığı ve karmaşık prosedürleri kapıları dışında kalan pek az insan tarafından bilinen bir endüstri. Beyaz Saray’a Başkan aileleri gelip gidiyor –Beyaz Saray teşrifatçısı olarak çalışmış isimlerden biri olan Gary Walters, “Burayı dört –ya da sekiz– yıllığına kiralıyorlar” diyor. Ancak dünyanın en güçlü devlet başkanını çevreleyen personel, gelenekler ve mekanizmalar çalışmayı sürdürüyor –üstelik çoğu kez nesiller boyunca...
Walters bunu iyi bilen kişilerden biri. 2007 yılında emekli olana dek, 31 yıl boyunca, ABD’nin bu en ünlü adresinde önce teşrifatçının yardımcısı, sonra da teşrifatçı olarak görev üstlenen Walters, Gerald Ford’dan Başkan ikinci Bush’a kadar, altı başkanlık döneminde ve gerek küresel, gerekse yerel kriz günlerinde iş başındaydı. Walters, kâhyalar, hizmetçiler, aşçılar, şef garsonlar, asansör görevlileri, çiçekçiler, küratörler, marangozlar, elektrikçiler ve tesisatçılardan oluşan 90 kişilik bir personelin çalıştığı bir evi çekip çeviriyordu.
Ev, ofis, gösterişli bir müze ve büyük ölçekli toplantılar için en önemli toplantı mekânı olmak gibi temel olarak dört fonksiyonlu –ve sıklıkla bu fonksiyonların birbiri ile çatışma halinde olduğu– bir binadan sorumlu olması haricinde, Walters’ın işi bazı açılardan dünyanın en seçkin otelini işletmeye benziyordu. Kulağa inanılmaz geliyor ama Beyaz Saray’ın 30.000 kişiye kadar konuk ağırladığı haftalar oldu...
Kaynak
