Benim Elimden Ölümü Haketmiyorsunuz...

[hacker_boy_turk]

aglatacaksın benı sımdı yuregıne saglık

 

[Tragedy]

Ben bin kez öldüm
Bin kez de dirildim ben
Her bir ölüm bir kıvılcım oldu
Binlerce yıl yaşarım ben...

Öldürdüklerimle ölmek güzel oluyordu başlarda... Birlikte girmek mezara, tahtaların sıralanışını birlikte izlemek tıpkı yıldızları izler gibi... el ele gönül gönüle mezarda bile birlikte olmaktı belki amaç...
Ama sonra neden öldürdüğümü düşündüm sevdiklerimi sevgimin en doruk noktasında hem de...
Acıtmaya başladıkları an, girdikleri kalbimde orayı sahiplenmeye çalıştıkları andı... Çok rahat gördüm kendilerini... Öylesine rahatlardı ki ne kimin kalbinde oldukları umurlarındaydı ne de orda neler yaptıkları...
Yerlerini bildirmek için o sahiplendikleri kalbimde bazen tek tek bazen de toplu olarak mezarlar kazdım...
Hep öldürdüm
Herkesi öldürdüm
Gömdüm birde
Önceleri korkmasınlar diye kendimi de gömdüm yanlarına...
Yattıkları mezarda bile rahatlardı baktım...
Benden daha umursamazlardı ölüme karşı...
Kıskandım...
Ölümü sevmelerini kıskandım...
Benden çok sevmelerini...
Onları o sevdikleri mezarda yalnız bırakıp çıktım ben yine...
Öldürecek başka birilerini mi aramam gerek...
Hayır
Hayır
Hayır
Düşünüyorum da...
Benim elimden ölümü haketmiyor kimse artık...
Benim elimden ölümü haketmiyor kimse artık...

Deecay