Ziffir
New member
Ne güzel başlamıştı her şey
Sevda türküleri söylemiştik yarı gecelerde
Söz vermiştim bir kere
Ömrüme ortak etmiştim seni
Ekmeğime tuzuma terime ortak etmiştim
Sevmiştim sevilmiştim
O kara gözlerine bakıp bakıp
Avareliğe bas git demiştim
Kurşun fena bir yerime değmişti vurulmustum
Şimdi bu dağ başında
Başıma konulan bu dağın başında
Ben uzaktaki yalnız adam
Mahsun umutsuz yüreğimde
Mağrur ama sensizim
Ölüm gecesini giyindim
Yalnızım zehirim zehirliyim
Umutlarımı tükettim
Bütün ışıklarım söndü
Bayramların sonu geldi
Kaderimi ellerimle boğdum
Artık gücüm kalmadı
Bitkinim bitiğim sersefilim
Ben uzaktaki yalnız adam
Ölümüm yaklaştı hissediyorum
Dünyaya yabancılaştım biliyorum
Keşke keşke seni hiç görmeseydim
Bilmeseydim
Hiç farkına varmasaydım efsane güzelliğinin
Allahsız gözlerini görmeseydim
Gelişin kıyametim olmasaydı
Sen olmasaydın
Ben uzaktaki yalnız adam
Ölüm yasaksız ilerliyor
Gözlerim kapanıyor ağır ağır
Yorgunum uykusuz mutsuzum
Kalbimi bir yerlerde bıraktım
Nerde bıraktığımı hatırlamıyorum
Eğer bu gemi batıyorsa
Biz batıyorsak
Bunu sen batırıyorsun
Ölmek değil öldürülmek koyuyor insana
Sanki karşımda seni görüyorum
Suçlu gözlerinin ihanetini görüyorum
Alevler içinde kavrulduğunu
O çok sevdiğin para gibi savrulduğunu
Canavar yoksulluguma lanet ediyorum
Tek gözlü evime bahçeme sokağıma
Salkımsaçak tüm günahlarıma lanet ediyorum
Ben uzaktaki yanız adam
Galiba ölüyorum
Zifiri bir karanlık yağıyor üstüme
Gözümden yere kanlar düşüyor yaş yerine
Kuvvetli bir rüzgar her şeyi alıp götürüyor
Buz kesiyor vakit denizler ıssız
Dağlar uykuya dalıyor
Ben uzakta tek başına ölüyorum galiba
Bilmediğim bu dağ başında
Hemde yağmur altında
Her kesten habersiz üstelik sensiz
Ve çaresiz
Toprak bile kımıldamıyor sessiz
Sular akmıyor şelalelerden
Hiç kimse beni kurtaramıyor
Elimden tutmuyor
Ben uzakta
tek başına
yalnız
Bir başına
ölüyorum
Ölüyorum duysana
Kerem Alışık
Sevda türküleri söylemiştik yarı gecelerde
Söz vermiştim bir kere
Ömrüme ortak etmiştim seni
Ekmeğime tuzuma terime ortak etmiştim
Sevmiştim sevilmiştim
O kara gözlerine bakıp bakıp
Avareliğe bas git demiştim
Kurşun fena bir yerime değmişti vurulmustum
Şimdi bu dağ başında
Başıma konulan bu dağın başında
Ben uzaktaki yalnız adam
Mahsun umutsuz yüreğimde
Mağrur ama sensizim
Ölüm gecesini giyindim
Yalnızım zehirim zehirliyim
Umutlarımı tükettim
Bütün ışıklarım söndü
Bayramların sonu geldi
Kaderimi ellerimle boğdum
Artık gücüm kalmadı
Bitkinim bitiğim sersefilim
Ben uzaktaki yalnız adam
Ölümüm yaklaştı hissediyorum
Dünyaya yabancılaştım biliyorum
Keşke keşke seni hiç görmeseydim
Bilmeseydim
Hiç farkına varmasaydım efsane güzelliğinin
Allahsız gözlerini görmeseydim
Gelişin kıyametim olmasaydı
Sen olmasaydın
Ben uzaktaki yalnız adam
Ölüm yasaksız ilerliyor
Gözlerim kapanıyor ağır ağır
Yorgunum uykusuz mutsuzum
Kalbimi bir yerlerde bıraktım
Nerde bıraktığımı hatırlamıyorum
Eğer bu gemi batıyorsa
Biz batıyorsak
Bunu sen batırıyorsun
Ölmek değil öldürülmek koyuyor insana
Sanki karşımda seni görüyorum
Suçlu gözlerinin ihanetini görüyorum
Alevler içinde kavrulduğunu
O çok sevdiğin para gibi savrulduğunu
Canavar yoksulluguma lanet ediyorum
Tek gözlü evime bahçeme sokağıma
Salkımsaçak tüm günahlarıma lanet ediyorum
Ben uzaktaki yanız adam
Galiba ölüyorum
Zifiri bir karanlık yağıyor üstüme
Gözümden yere kanlar düşüyor yaş yerine
Kuvvetli bir rüzgar her şeyi alıp götürüyor
Buz kesiyor vakit denizler ıssız
Dağlar uykuya dalıyor
Ben uzakta tek başına ölüyorum galiba
Bilmediğim bu dağ başında
Hemde yağmur altında
Her kesten habersiz üstelik sensiz
Ve çaresiz
Toprak bile kımıldamıyor sessiz
Sular akmıyor şelalelerden
Hiç kimse beni kurtaramıyor
Elimden tutmuyor
Ben uzakta
tek başına
yalnız
Bir başına
ölüyorum
Ölüyorum duysana
Kerem Alışık