Mayhoş
mayhoş
ßen hala küçücük bir çocugum
Benim gülüşlerim mi mı çirkinleşti büyüyünce önceden ben gülünce sen çok sevinirdin anne saçımı okşardın yavrum deyip sarılırdın.Şimdi neden değiştin,Diğer çocuklar gibi olmadığım için mi anne..Evet belki diğerleri gibi düşünemiyorum, göremiyorum,koşamıyorum,konuşamıyorum ama gözlerimle bile seni seviyorum diyebilirim anne..ßiz seninle dışarı çıkamıyoruz anne oysa oyun parkları varmış çocukların çok eğlendiği,deniz varmış kocaman bir su birikintisi,ağaçlar varmış,uçan kuşlar varmış ötermiş mavi gökyüzünde tiyatro ve sinema denen bir şey varmış hiç bilmediğim sahi biz neden gidemiyoruz ben neden dünyadan bihaberim yoksa benden utanıyormusun anne?
Uzun süredir bir kez olsun yavrum deyip sarılmadın, bana bakarken neden hep ağlıyorsun anne o kadar aklım ermese de benimde hislerim var gözyaşların hep içime işliyor anne..?ßen sana hiçbir kötülük yapmadığım halde neden hep bana olmaz olsaydın diye kızıyorsun anne?Ellerine çocuk kanı bulaşmış insanlar var,refah içinde yaşamak varken bölücülük çıkaranlar,kalpleri kapkara olmuş insanlar,beyin yerine boş bir kafatası taşıyanlar,okuma hakkımı elimden alanlar inşa ederken tüm güzellikleri bizi unutanlar,sağlık hizmetimi elimden alanlar benden daha mı iyi anne?ßen kötü biri değilim ki benimde sıcak ve sevgi dolu bir kalbim var anne tutsana elimden hadi tutsana anne beni biraz sevsene...
ßana hep engelli diyorlar anne,kaçıyorlar hep beni görünce oysa ben patlamaya hazır bir bomba değilim ki anne..Kaçmak istedim kendimden anne, uzaklaşmak istedim ama iki sokak öteye gidemedim anne..Deli dediler bana yazık diye kulaktan kulağa fısıldadılar alay ettiler özürlü dediler benim bir adım var değil mi anne?..
ßelki de ezip horlamamak engeldir anne..Yada yüreğinde kin nefret beslememek engel sayılır anne..Yalanı kötüyü bilmemekte mi engel sayılır söylesene anne..Yada zoru başarmak çabalamak hayata umut dolu gözlerle bakmak engeldir hıı anne? Hani melek kokusu vardı bende masum ve özeldim Söylesene ben insan değilmiyim anne?Yine de utanmıyorum kendimden utanmıyorum bana engel olanlar utansın anne..Sende utanma anne sende! Özürlü değil öz’lü insanım ben anne..
Engeller aşılmak için engelsiz yaşamaksa imkansızı başarmak için insanın varoluşunun anlamında gizlidir.
Engellilerin topluma katılmalarının önündeki en büyük engellerden biri de ulaşım, fiziksel çevre ve konut Rehabilitasyon ve araç-gereç gereksinimi ,istihdam sorunu ve aile yaşamı gibi başlıklar altında toplayabiliriz ama en önemlisi bence Aile ..Tamam hayalini kurduğunuz çocuğu kucağınıza alamadınız belki şok yaşadınız,inkar ettiniz,üzüldünüz acı içinde kıvrandınız,kendinizi suçladınız,kızdınız ama en sonunda onların çok özel olduğuna inandınız..Tüm anlayış ve sevginiz onlarla olsun lütfen yavrunuzdan utanmayın ve hep destek olun..
Belki kalem tutmayı beceremiyorum ama hayallerimde hep yaşanılası bir dünya çiziyorum anne...
Seni seviyorum çok seviyorum ben anne..
Benim gülüşlerim mi mı çirkinleşti büyüyünce önceden ben gülünce sen çok sevinirdin anne saçımı okşardın yavrum deyip sarılırdın.Şimdi neden değiştin,Diğer çocuklar gibi olmadığım için mi anne..Evet belki diğerleri gibi düşünemiyorum, göremiyorum,koşamıyorum,konuşamıyorum ama gözlerimle bile seni seviyorum diyebilirim anne..ßiz seninle dışarı çıkamıyoruz anne oysa oyun parkları varmış çocukların çok eğlendiği,deniz varmış kocaman bir su birikintisi,ağaçlar varmış,uçan kuşlar varmış ötermiş mavi gökyüzünde tiyatro ve sinema denen bir şey varmış hiç bilmediğim sahi biz neden gidemiyoruz ben neden dünyadan bihaberim yoksa benden utanıyormusun anne?
Uzun süredir bir kez olsun yavrum deyip sarılmadın, bana bakarken neden hep ağlıyorsun anne o kadar aklım ermese de benimde hislerim var gözyaşların hep içime işliyor anne..?ßen sana hiçbir kötülük yapmadığım halde neden hep bana olmaz olsaydın diye kızıyorsun anne?Ellerine çocuk kanı bulaşmış insanlar var,refah içinde yaşamak varken bölücülük çıkaranlar,kalpleri kapkara olmuş insanlar,beyin yerine boş bir kafatası taşıyanlar,okuma hakkımı elimden alanlar inşa ederken tüm güzellikleri bizi unutanlar,sağlık hizmetimi elimden alanlar benden daha mı iyi anne?ßen kötü biri değilim ki benimde sıcak ve sevgi dolu bir kalbim var anne tutsana elimden hadi tutsana anne beni biraz sevsene...
ßana hep engelli diyorlar anne,kaçıyorlar hep beni görünce oysa ben patlamaya hazır bir bomba değilim ki anne..Kaçmak istedim kendimden anne, uzaklaşmak istedim ama iki sokak öteye gidemedim anne..Deli dediler bana yazık diye kulaktan kulağa fısıldadılar alay ettiler özürlü dediler benim bir adım var değil mi anne?..
ßelki de ezip horlamamak engeldir anne..Yada yüreğinde kin nefret beslememek engel sayılır anne..Yalanı kötüyü bilmemekte mi engel sayılır söylesene anne..Yada zoru başarmak çabalamak hayata umut dolu gözlerle bakmak engeldir hıı anne? Hani melek kokusu vardı bende masum ve özeldim Söylesene ben insan değilmiyim anne?Yine de utanmıyorum kendimden utanmıyorum bana engel olanlar utansın anne..Sende utanma anne sende! Özürlü değil öz’lü insanım ben anne..
Engeller aşılmak için engelsiz yaşamaksa imkansızı başarmak için insanın varoluşunun anlamında gizlidir.
Engellilerin topluma katılmalarının önündeki en büyük engellerden biri de ulaşım, fiziksel çevre ve konut Rehabilitasyon ve araç-gereç gereksinimi ,istihdam sorunu ve aile yaşamı gibi başlıklar altında toplayabiliriz ama en önemlisi bence Aile ..Tamam hayalini kurduğunuz çocuğu kucağınıza alamadınız belki şok yaşadınız,inkar ettiniz,üzüldünüz acı içinde kıvrandınız,kendinizi suçladınız,kızdınız ama en sonunda onların çok özel olduğuna inandınız..Tüm anlayış ve sevginiz onlarla olsun lütfen yavrunuzdan utanmayın ve hep destek olun..
Belki kalem tutmayı beceremiyorum ama hayallerimde hep yaşanılası bir dünya çiziyorum anne...
Seni seviyorum çok seviyorum ben anne..
