Ben seni kırmışım anne...
"Yok canım kırılmadım" derken,
doğruyu söylememiştin anne...
Melek simân, güzel gözlerin yalan
söylemeyi beceremiyor anne...
Ve bu gün gülerek ve yumuşak
bir şekilde yaptığın ince sitem...
Hepsi senin içindeki yaraya ayna olmuştu anne...
BENİM AÇTIĞIM YARA...
Bunu söylemek kalbimi paramparça ediyor anne...
Ama kendimi kandıramam anne...
Ben seni kırdım anne...
Sana bir sınav, bir sabır imtihanı olmam
ihtimali beni korkutuyor anne...
Ama belki de gerçekten öyle anne...
Oysa ben sana bir armağan olmak isterdim...
Ama değilim anne...
Hırçın bir baş belasıyım olsam olsam...
Başkalarının gözünde iyi olmam bana hiçbir şey
ifade etmez eğer senin
gözünde iyi olamazsam anne...
Bu itirafımı ve özür dilekçemi herkesin gözleri
önünde yapmak istedim anne...
Sen benden razı olmadıkça, ben benden
razı olmayacağım anne...
AFFET BENİ ANNE...
Ne kadar büyüsem, yükselsem;
sonunda başımın yeri, ayaklarının
bittiği yerdedir anne...
Ve ayaklarının bittiği yer,
başımın üzerindedir anne...
SANA LAYIK OLAMASAM DA, İYİ Kİ RABBİM BANA ANNE OLMAK İÇİN SENİ SEÇMİŞ ANNE...
Seni çok seviyorum...
Alıntıdır
ellerine saqlık
