innfnnty
мα¢αкızı
''dön arkanı ve uzaklaş!defol!git!''
histerik çığlıklarla başlayan bu ses giderek zayıfladı ve ağlamasına karışıp zayıf bi inlemeye dönüştü..
kendi çığlıklarının yankısı kulağındaydı hala..
bir denizkabuğunu kulağına koyduğunda duyacağın sonsuz melodi gibi..
nefreti dalga dalga akıyordu üzerinden..
ileri geri sarsılarak, kesik hıçırıklarla ağlamaya devam etti.
tüm gözyaşları kuruyana,dudakları çatlayana ve boğazı acıyana kadar ağladı..
sonra sustuğunda,hiçbirzaman olmadığı kadar huzurluydu..
seni lanet emo ..diye sessizce mırıldandı..
sonra üzerine onun resimlerini çizdiği bütün kağıtları binlerce parçaya bölüp
şehre-zamansız bir konfeti yağmuru gibi-döktü..
camın arkasında bir çocuk oturuyor ve televizyon izliyordu..
kulağına garip bir çığlığın yankısı geldi..
ses belli belirsiz ama etkileyici ve derindi..
daha iyi duyabilmek için kapattı televizyonu..
ses yerini hafif bi vızıltıya bıraktı..
bir süre, tüyleri diken diken olmuş bi vaziyette seslerin nerden geldiğini anlamaya çalıştı..
sonra kulağında bir fısıltı dolaştı
'seni lanet emo..'
midesine giren bir ağrıyla yere çöktü,
içi parçalanıyor midesi bulanıyordu..
öksürmeye başladı, yerlere kan püskürttü ağzından beyaz ellerini vişne çürüğü,
bir yara gibi görünen dudaklarına götürdü..
bu sırada bir başka öksürük nöbetiyle yüzüstü yere eğildi..
ağzından binlerce kağıt parçası dökülüyordu..
üzerinde karakalem bir oğlan çocuğu resimleri olan binlerce kana bulanmış kağıt parçası..
boş evden yanlızlık taşıyordu dışarıya dalga dalga..
tüm hislerden soyutlanmış,hiçbirşeye üzülmeyen,hiçbirşeyden mutlu olmayan bir insan kabuğu,
gözlerini boşluğa dikmiş o büyük yanlızlığa yabancı,
oturuyordu.Kocaman mavi gözlerinin boyası aktığında,yağmur yeni başlamıştı..
Ayağa kalktı.
Artık kördü ve hala umursamazdı.
Kaybettiği şeyleri özlemle anmaktansa unutmayı seçen biri..
Rengi kaybolmuş beyaz gözlerini odanın kör bir noktasına dikilmişken,
'ben hiç okyanusu görmedim,dedi..Ve yağmur beni yıkadığından beri tek gördüğüm şey okyanus..
alıntı
