Trabzonluyum,ilkokul 5.sınıftan beri Trabzon'da yaşamıyorum.(Trabzonspor'un en son şampiyon olduğu yıl Trabzon'dan ayrıldım.1983-84 sezonu)
Yalnız şunu hatırlıyorum:3 büyükler Trabzon'a geldikleri zaman rakip takım taraftarı göremezdiniz.Bırakın taraftarı rakip takım kendi yarı sahasını geçip atağa kalkmaya korkar idi.
Şimdi görüyorum Trabzon'lu olup da Trabzonspor'u tutmayan birçok kişi var.Şunu demek istiyorum:Benliğini ve ruhunu kaybetmiş taraftardan da,futbolculardan da,yönetimden de yarar gelmez.
Babam'dan bir alıntı yapayım: Derdi ki (Ali Kemal'lerin olduğu zamanlardan bahsediyor) "Hiç unutmam bir maçta bizim takımdan futbolcu topu ayağından kaçırdı bir pozisyonda ve top taça çıktı,adam hırsında aldı topu ısırmaya başladı."Aslında kıssadan hisse bu.
O dönemlerdeki hırs,inanmışlık,birliktelik maalesef yok.
Eğer sadece Lig'de şampiyon olmak istiyorsak tamamen özümüze dönersek en geç 3 yılda bunu başarabiliriz diye düşünüyorum.
Avrupa'da başarı ise çok daha uzun vade istiyor.