“Ben tahrik edici yaratık ” ((Zeynep)Dik dik gözlerime bakıyor,rahatça penisiyle
oynarken göğüslerimi süzüyor.Kesin yanından geçtikten sonra,kalçalarıma kafasını çevirip
bakacak.
Neler düşündüğünü ise tahmin edebiliyorum,fakat sırf bu yüzden de saldıramam ya.Bu
ülkede düşünme özgürlüğü var.Korkmuyor.Sert adımlarımdan,öldürmek istercesine
bakışlarımdan korkmuyor.Ben bu saatte,bu sokakta yalnız,tek başıma gezdiğime göre.
Suçluluk duygusu.(...)
Ben baştan çıkarıcı yaratık,ben tahrik edici canavar.Filmlerde,reklamlarda,gazetelerde
ben cinsel nesne,bir alet,bir araç.Her tarafta cinselliği sergilendiği için cinselliğini
saklaması gereken ben.Ben bu sokakta ne arıyorum,hem de yalnız.O saflık ve
masumiyetiyle yürürken kötülük ve günah kaynağı ben.(...)
Yanımda şu an.Önüme bakıyorum,başım yere eğik değil eskisi gibi.Gene de ‘Anam ’ diyor..
Kızıyorum,bağırıyorum,gözüm dönmüş,ben de kendimi tutmıycam.Yürüyor,hem de kızgın
kızgın.
O hiç aşağılanmamış.Aşağılanan ben.Artık duramam.Arkasından da bağırıyorum.El kol
hareketleri yapıyor.‘Deli ’ diyor ‘deli ’.Taraftar arıyor.İnsanlar ilgisiz ama biliyorum bana
kızıyorlar.Ben tahrik edici yaratık.
Bekaret ve Cinselliğin Siyaseti - Ayşe Gül Altınay