otlupeynir
Çǿκ کε√díκ طę ∂طí
7 yaşındaki kardeşime ''büyüyünce ne olacaksın'' diye sorduğumda..''beşiktaş başkanı olucam'' abi diye aldığım cevaptır belki de beşiktaş..
arkadaşımla eve gittiğimde kapıyı açan kardeşimin, arkadaşıma '' hangi takımlısın? '' diye sormasıdır kimi zaman..
el ele vermektir kimi zaman beşiktaş..
gidemediğin maçlarda ruhunu kapalıda ''hissetmektir''
3-5 arkadaş toplandığında '' beşiktaş'ım sen çok yaşa''yı söyleyebilmektir belki de..
devriyenin en sık atıldığı cumartesi gününe aldırış etmeden elde spreylerle semtin dört bir yanını Çarşı diye donatmaktır belkide...
bir bestedir kimi zaman..yalnız kaldığında söylediğin..
bir hırstır yüreğinde..karşılıklı ''beşiktaş'ım benim-biricik sevgilim'' i söylediğinde yumruklarını sıkmaktır kimi zaman..
sevginin inada dökülüşüdür kimi zaman..
rakip takım taraftarlarının arasında dahi olsan avaz avaz ''beşiktaş ulaaannnn '' diye bağırabilmektir belkide..
ama AŞK'tır çoğu zaman..
8-0 yenildikten sonra dalga geçenlere aldırış etmeden eve çıkıp camdan aşağı beşiktaş bayrağını dalgalandırmaktır..formanı giyip dışarı çıkmaktır belki de..
takımın lige havlu attığında yada akıl almaz bi yağmur yağdığında ''manyakmısın lann ne işin var maçta'' diyenlere ''AŞIĞIM ULAN !! '' diyebilmektir kimi zaman..
yaşamaktır çoğu zaman hayatının her parçasında Beşiktaş'ını..
yaşatmaktır her zaman varolduğun müddetçe varolduğun her yerde beşiktaşlılık onurunu ruhunu..
sevmektir her zaman..karşılık beklemeden delice..
siyahın mateminde kaybolmak, beyazda umuda yol almak..!
ilk AŞK'tır belki de..
küçük bir kaza geçirip hastahaneye kaldırıldığınızda, ayıldıktan yarım saat sonra sorulan''bir şey istermisin'' sorusuna '' BEŞİKTAŞ BATTANİYEMİ GETİRİN ' ' demektir belki de..
kardeşinize verdiğiniz bir sözdür kimi zaman beşiktaş..
ağlamaktır kimi zaman..ağlamanın faydası olmadığını bile bile çocuk gibi ağlamak..
ertesi gün işe gideceğini düşünmeden gecenin bi köründe pankart hazırlamaktır beşiktaş'ına belki de..
mahallende''beşiktaş'lı''diye hitap edilmesidir kimi zaman..
kültürdür her zaman..
doğduğunda kulağına beşiktaş diye fısıldayan babanın kültürünü aktarmak için, yeni doğan kardeşinin kulağına fısıldamaktır ''BEŞİKTAŞ'' diye..
hepsinden öte sevinmek değildir beşiktaşlılık..üzülmektir arasıra..
kahrolmaktır belki de..
ama tüm olumsuzluklara rağmen sol yanında siyah ve beyazın gümgür gümbür atmasıdır..
( alıntıdır )
eros bizdeki aşkı görseydi ok atmaya utanırdı..
arkadaşımla eve gittiğimde kapıyı açan kardeşimin, arkadaşıma '' hangi takımlısın? '' diye sormasıdır kimi zaman..
el ele vermektir kimi zaman beşiktaş..
gidemediğin maçlarda ruhunu kapalıda ''hissetmektir''
3-5 arkadaş toplandığında '' beşiktaş'ım sen çok yaşa''yı söyleyebilmektir belki de..
devriyenin en sık atıldığı cumartesi gününe aldırış etmeden elde spreylerle semtin dört bir yanını Çarşı diye donatmaktır belkide...
bir bestedir kimi zaman..yalnız kaldığında söylediğin..
bir hırstır yüreğinde..karşılıklı ''beşiktaş'ım benim-biricik sevgilim'' i söylediğinde yumruklarını sıkmaktır kimi zaman..
sevginin inada dökülüşüdür kimi zaman..
rakip takım taraftarlarının arasında dahi olsan avaz avaz ''beşiktaş ulaaannnn '' diye bağırabilmektir belkide..
ama AŞK'tır çoğu zaman..
8-0 yenildikten sonra dalga geçenlere aldırış etmeden eve çıkıp camdan aşağı beşiktaş bayrağını dalgalandırmaktır..formanı giyip dışarı çıkmaktır belki de..
takımın lige havlu attığında yada akıl almaz bi yağmur yağdığında ''manyakmısın lann ne işin var maçta'' diyenlere ''AŞIĞIM ULAN !! '' diyebilmektir kimi zaman..
yaşamaktır çoğu zaman hayatının her parçasında Beşiktaş'ını..
yaşatmaktır her zaman varolduğun müddetçe varolduğun her yerde beşiktaşlılık onurunu ruhunu..
sevmektir her zaman..karşılık beklemeden delice..
siyahın mateminde kaybolmak, beyazda umuda yol almak..!
ilk AŞK'tır belki de..
küçük bir kaza geçirip hastahaneye kaldırıldığınızda, ayıldıktan yarım saat sonra sorulan''bir şey istermisin'' sorusuna '' BEŞİKTAŞ BATTANİYEMİ GETİRİN ' ' demektir belki de..
kardeşinize verdiğiniz bir sözdür kimi zaman beşiktaş..
ağlamaktır kimi zaman..ağlamanın faydası olmadığını bile bile çocuk gibi ağlamak..
ertesi gün işe gideceğini düşünmeden gecenin bi köründe pankart hazırlamaktır beşiktaş'ına belki de..
mahallende''beşiktaş'lı''diye hitap edilmesidir kimi zaman..
kültürdür her zaman..
doğduğunda kulağına beşiktaş diye fısıldayan babanın kültürünü aktarmak için, yeni doğan kardeşinin kulağına fısıldamaktır ''BEŞİKTAŞ'' diye..
hepsinden öte sevinmek değildir beşiktaşlılık..üzülmektir arasıra..
kahrolmaktır belki de..
ama tüm olumsuzluklara rağmen sol yanında siyah ve beyazın gümgür gümbür atmasıdır..
( alıntıdır )
eros bizdeki aşkı görseydi ok atmaya utanırdı..
yada alakasız yorumlarla ortamı
