beş parasız akşamların ardıdan çıkan ikramiyeydi sevdan

[ozgur6009]

uzun süren tren yolculuklarının sonunda mutlu bir gülümsemeydin bu koca dünyada
her istasyon bir seferdi kalbine gidilen yollarda
bilmedik bir yerde bilinmedik insanlara bakmaktı yolculuklar
kısacası 1 saniyelik beraberlikti bu yolculuklar

beş parasız akşamların ardıdan çıkan ikramiyeydi sevdan
uykudan uyanıp mahmur gözlerine bakmaktı sevdan
her sabah bir parça ekmek biraz çay bir tutam sevdaydı bu başlangıçlar


hiç olmaması gereken bir karşılaşmaydın hayatın girdabında
yoklugunla içimi yakıp kavurandı sevdan
mısırın çöllerinde aranan bir yağmur misaliydin her an
akrep misali keskin gözlerindi beni sana bağlayan
gözlerinde kaybolmaktı yağmurlar
ve yere düşen her yağmur damlasıydı sevdam