Babam'a

[waterres]

10/01/1999​

Bir Perdeyse Gözlerinin Önünde
Güneşi Saklıyorsa, Karanlığa Esir Edip Bakışlarını Korkma...
Ölümü Beklemek Koyal Değil Biliyorum
Her Gece Sabahı Göremeyeceğini Düşünmek,
Rüyalarında Binlerce Kere Ölmek Kolay Değil,
Ölmek Bir Şey Değil Biliyorum.
Biliyorum Kolay Değil,
Bir Perdeyle Dünyanın Kararması Birdenbire,
Ben İnanıyorum Biliyormusun, İnandıklarım Başucumda
Dimdik Duruyorum Tam İstediğin Gibi
Dimdik Ayaktayım.
Saklıyorum Güneşi, Bulutları, Yıldızları
Yokluğun Geliyor Aklıma,
Yaşamak Bir Şey Değil Diyorum, Yıkılıyorum.
Çok Şey Geliyor Aklıma
Üç Gündür Topladığım Gözyaşlarım
Artık İsyon Etmek Üzere Beynime.
Yokluğun Karanlık Bir Oda Şimdi Benim İçin
Ve Ben Yapayalnızım O Oda”Da.
Zincirlere Vurayım Kendimi Diyorum
Kafamı Bir Duvardan, Bir Diğerine
Gidişimde Bıraktığım Bakışların Geliyor Aklıma
Ağlamamak İçin Direnen Gözlerin.
Hıçkırıklara Boğulduğunu Gördüm Oysa
Çok Uzaklarda Olsamda.
Bir Yağmur Çiseliyordu Kardeş Bulutlardan
Ardından Hayran Kaldığım Gökkuşağıydı Sonra
Son Birkez Göremedim Yüzünü Oysa.
Herşey Bir Oyundan İbaret Sanki
Ufak Bir Ağlanma, Minik Bir Sızlanma
Sadece Benden Geriye Kalan,
Burada Hayat Şöyle Böyle, İğrelti Yani
Herşey Bir Yalan Gibi Bitti Sanki.
Hiç Yaşanmayan Günler Geride,
Yaşanacaklar İse Hep Beklemede
Ağaçların Yeşermesi, Çiçeklenmesi
Güneşin Her Zaman Uzaklarda Olması
Erişilmezliğin O Gizemli Sırrı
Ve Yalnızlık, Sarmaş Dolaş Karanlığa
Ama Hep Yanımda Gölgem Sanki.
Uzatıyorum Ellerimi Karanlık Bir Boşluk
Çekiyorum Aydınlığa Kavuşuyor Gözlerim.
Kimsesiz Bir Çığlık Fırlatıyorum Sonra
Olur Olmaz Öylesine Tam Ortalık Yere
Umursamıyor Ağaçlar, Çiçekler, Kuşlar Bile
Yalnızlığa Mahkum Ediyorum Tekrar Kendimi
Çıkmaz Bir Yol Alıp Götürüyor Beni
Kahrediyorum Ağlamak Geliyor İçimden
Dolan Gözlerim Bir Türlü Boşalmıyor Ama
Çünkü Bu Gözler Hiç Ağlayamadı Ki
Seni Kaybettikten Sonra...
Suçlu Kim Bilmiyorum, Kimi Yargılamalı
Kimi Cezalandırmalı Bilmiyorum,
Kim İçin Kırmalı Kalemi? Benmi,
Yoksa Seni Benden Alan O Lanet Gecemi?
Yoksa Ağaçlar İçin Mi, Yada Gözyaşlarım?

Aniden Yokoluşun Gelince Aklıma
Kendime Milyonlarca Kere Küfrediyorum
Keşke Yanında Olabilseydim Diye
Keşke O Güzel Yüzünü Son Bir Kez
Bir Defa Olsun, Son Bir Defa Daha
Görebilseydim Diye...

Şimdi Düşünüyorum Da,
Yalnızlık Herkes İçin Aynı Hüzün Galiba.
Aynı Özlem, Aynı Hasret Coşkusu Herkes İçin
Hiç Anlamadan Yerleşen Beyninin
Bir Köşesine,
Yerleşen Ve Birdaha Hiç Çıkmayan Aklından.
Herşey Bir Yalan Sanki, Herşey Bir Oyun
Anlamsız Bir Boşluk Şimdi Herşey Benim İçin.

Uzun Bir Yol Vardı O Günlerde Önümde,
Epeyce Uzak.
Hasret Dolu, Özlem Dolu Bir Yol...
Hasta Yatağında Bırakıp Gittim Seni,
Gitmeliydim.
O Gün Bana Gelişin En Büyük Mutluluktu
Benim İçin.
Bir Sen Ağlatabilmiştin Gözlerimi,
Sadece Senin İçin Aktı Gözlerimden
Birkaç Damla Gözyaşı.
Sonrası Karanlık, Hiç Ağlamadım İşte,
Hiçkimse Ve Hiçbirşey İçin Anlamsızca
Nedense?
Henüz Ellinci Günündeydim O Uzun,
Puslu Yolun.
Bir Haber Geldi,
Eve Gitmen Gerek Dediler Bana
Hiçbir Anlam Veremiyordum,
Çok Erkendi Oysa...
Beynim Durdu Birden,
Hiçbir Şey Düşünemiyordum.
Sensizlikse Geçmiyordu Aklımın Ucundan Bile
Abimi Aradım Titriyordu Sesi, Ürkek Gözlerini
Görüyordum Telefonun Ucundan
Ağlamaklıydı -Duydunmu?- Dedi -Duydunmu?-
Gırtlağını Dele Dele
Ağzından Çıkan İkinci Kelime
-Babamı Kaybettik- Oldu...
O An Dünya Başıma Yıkılmıştı, Nasıl?
-Nasıl Kaybettik- Dedim.
Tamamen Saflaşmış Hafızamı Yitirmiştim.
Kafam Zonkluyor, Beynim Uyuşmuştu.
Gözyaşları Abimden Habersiz
Boşalıverdi Birden, Ardından Benimkiler.
-Kaybettik İşte- Oldu Son Sözü Ve
-Kendine Sahip Çık, Bırakma Kendini Seni Bekliyoruz-
Gözlerim Dolup Dolup
Sanki İçerilere Boşalıyordu,
Şöyle Hıçkırasıya Ağlayamıyordum Bir Türlü
Yaşadığımız Herşey Geliyordu Aklıma,
Bir Bir Gözümün Önünden Geçiyordu
O Günler...
Sensizlik Meğer Öyle Zormuş Ki
Anlıyordum Buralarda...

Resmimi Saklıyormuşsun Başucunda,
Cüzdanında.
Asker Oğlunun İlk Resmine Bakıp
Doluyormuş Gözlerin.
Teselli Buluyormuşsun O Resme Bakarak,
Sanki Biliyormuşçasına Olup Bitecek Herşeyi
Şimdi Annem Hüzünleniyor O Resme Bakarak
Senin Yerine, Tüm Sevenlerimiz Yerine
Resimlerimle, Resimlerinle Avunuyor
Bir Avuç İnsan.
Ulaşmak Mümkün Değil Çünkü
O Sessiz Karanlığa.

Çığlık Çığlığa Yaşanan Günlerden Geriye
Sadece Gözyaşları Ve Bir Avuç Toprak Kaldı
Birkaç Eski Resim.
Vucudunu Saran Hortumlardan,
Onlarca Makinanın, İlacın Ve Acının Ardında Kalan
Ve Pişmanlıklar, Pişmanlıklarım Eskilerden
Geçmişten Ta Bu Güne Varan Ve Bugünden
Geleceğe Nakledilecek Pişmanlıklar.
Ve Yalnızlık Kahrolası Bir Boşluk Şimdilerde
Yaşanan, Yaşanmadan Hiç Anlaşılmayan
Zehirli Bir Yılan, Panzehiri Olmayan.

Beklenmeyen Bir Rüzgar Geldi Aldı Seni
O Rüzgarki Geride Bıraktı Tüm Hayalleri
Yıktı Büyük Umutları Acılardan Bir Ağ Ördü
Hiç Acımadan Geriye Hiç Bakmadan.

Herşey Bir Oyundan İbaretmiş Şimdi Anladım
Ufak Bir Ağlanma, Minik Bir Sızlanma
Herşey Bir Yalan Gibi Bitti Bir Anda.
Kalbimdeki O Sancı, Boğazımdaki Düğüm
Senden Bana Hatıra Ve Gözlerimin Doluluğu
Seni Her Hatırladığımda İçimin Burukluğu
Dalgaların Sahile Vuruşu, Sonra Gidişi Sanki.

Ansızın Uzaklıklar Aldı Seni Benden
O Gün Ağladım Biliyormusun
Açamadım Gözlerimi.
Yanımdasın Biliyorum Uzaklardan
Biryerlerden Hep Seyrediyorsun Beni.
Çok Şey Aldı Benden Ayrılık Ve Yalnızlık,
Hiç Bırakmadı Peşimi Ama Biliyormusun?
Hiçbir Zaman, Hiç Kimsenin Yanında
Ağlamadım, Seni Kaybettikten Sonra..!

 

[Gєηco]

yüregine sağlıK..