
BİR SEN LAZIMSIN
Nefes almak bile zor senin olmadığın bir dünyada..
Oksijeni tükenmiş, karbondiok...sitin boğucu sıcağına mahkum yaşamım sensiz anlarda..
Anlatamadığım duygularım var sana..
Ne sözcüklere dökebiliyorum, ne senin istediğin gibi biri olabiliyorum. .
Kemikleşmiş yapımda, dimdik durmaya çalışan çocuksu yanımla ben olmaya çalışıyorum..
Ne sana karşıyım, ne senden öteyim..
Sadece seni senle yaşamaya çalışan ben..
Tökezledikçe desteğine ihtiyaç duyarak seni isteyenim ben..
Peki,Ellerimi uzatsam tutarmısın?
Beni kendinmişsin gibi benimsermisin?
Aynı yolun üstünde, birbirine uyumlu adımlarla benimle yol alırmısın?
Acısı, tatlısı ile ömrün geri kalanını herşeyin ile paylaşırmısın?
Güldüğümde gülümsemelerimi paylaşırmısın?
Ağladığımda gözyaşlarımı silip "Yanında ben varım" dermisin?
Biliyorumki sen kendini bana verdiğinde, beni kendinmiş gibi gördüğünde çok şey başarırım ben..
Bir el lazım bana;
Sürekli omuzumda onun desteğini hissedeceğim. .
Bir bakış lazım bana;
Sevgi ile dolup taşan..
Bana inanacak, yanımda olduğunu her saniye hissettirecek. .
Bir sen lazım bana;
Sadece kendi olan..
Ellerimi sıkı sıkı tutacak..
Devrilmeme izin vermeyecek.. .
Bir sen lazımsın bana..