Ayrılık....

[mezarrrrr]

ağlayamamanın hazin mutluluğuyla yüzleşirken ,olaylara hep iyi tarafından bakmanın saçmalığıyla karşı karşıya geldim..anladım ki hayatta küçük bi polyanna olmak kadar güzel bişi yok..ama insan yaşadıkça öğreniyomuş herşeyi.. gidenlerin ardından bakakalıyomuşsun öylece..terkedişlerini izleyebilmenin gücünü taşıyabilmen gerekiyomuş..elveda bile diyemeden giden toz bulutuyla anlam kazanıyomuş herşey, taşlar yerine anca öle oturuyomuş , ve sadece eli havada bekliyebiliyomuş insan..akan kanların geri dönüşümünde vücuda uygulanan basınç bi hayli can yakıyomuş..anlık mutluluklar yerini gri bi dünyaya bırakıyomuş..etrafındakilerin mutluluğu mutlu ediyomuş insanı sadece..boş yere akan giden zaman asla durdurulamıyomuş..belkide ufka doğru yol alan bi yelkenli olmakmış yaşamak..
ALİ TURAN
YOURMLARINIZI EKSİK ETMEYİN

 

[sonsuzluğa]

anlık mutluluklar yerini gri bi dünyaya bırakıyomuş..etrafındakilerin mutluluğu mutlu ediyomuş insanı sadece..boş yere akan giden zaman asla durdurulamıyomuş..belkide ufka doğru yol alan bi yelkenli olmakmış yaşamak..


sanırım en doğru yer burası.