Aydınlanan Gece

[muratcolez]

Aydınlanan Gece



Ayın dolun haline oturmuş

Aşk anahtarını astığım

Venüs’ü seyrediyorum

Bir de, ant dağlarının tepelerinde seni

Sana döktüğüm gözyaşlarımı

Kayan yıldızların kanadına astım

Geçerken, bıraksınlar gözlerine diye

Gecenin sessizliğinde

Dolduruyorum aşkını kadehime

Bir dikişte indiriyorum yüreğime




Hala bakıyor musun gece kuşlarına

Hala geceleri öteliyor musun sabahlara

Ne gece biter bensiz

Ne sabah olur sensiz

İşte yüreğim, aya asmış kendini

İzliyor izlerini gecenin koynunda





Kaldır kafanı, el salla kendine

Bende, seni gördüğün kendine

Gecenin şavkına bıraktığım hatrını / hatırladım

Üzerimde kuş tüyü

Altımda, taştan döşeklerde yatamazken

Yüreğim acıdı

Gecenin gizeminde kaybolan

Suretin değildi, ayın dolun haliydi





Ey Yar

Aydınlandı mı gece

Gördün mü ayın on dördünde

Kelebeklerin kanadından

Yüreğime düşen sızıyı

Gece batar gözlerinde, sabır

Gecenin hitamında, sabahladır

Hep kahır hep kahır hep kahır





​

alıntıdır

 

[yassi]

tesekkürler yüregine saglik

 

[kuzay]

yüreğine sağlık